У гэты дзень на чыгуначным пасту Крыжоўка пад Менскам адбылася адна з самых страшных катастроф у гісторыі Беларусі: пасажырскі цягнік на вялікай хуткасці ўрэзаўся ў набітую электрычку.
2 траўня 1977 года электрычка №548 з дачнікамі і сем’ямі з дзецьмі спынілася каля перону. Неўзабаве ў яго ззаду, з хуткасцю больш за 50 км/г, урэзаўся пасажырскі цягнік № 0280. Паводле судовых матэрыялаў, у выніку сутыкнення загінулі 22 чалавекі, 82 атрымалі раненні. Але сведкі сцвярджаюць, што ахвяр было больш.
Прычынай трагедыі стаў тэхнічны збой святлафора, выкліканы спёкаю. Але галоўнае – тое, як сістэма вырашыла дзейнічаць пасля. Мясцовыя жыхары сцвярджаюць: маштабы катастрофы замоўчвалі. Уся тэрыторыя была ачышчана за адну ноч, рэшткі вагонаў і сляды крыві зніклі да раніцы.
Пасля трагедыі пад Крыжоўкай вінаватымі прызналі чатырох чалавек: электрамеханіка, які «перамыкаў» рэлейны шаф, каб імітаваць працу святлафора; дарожнага майстра, што кіраваў рамонтам; машыніста пасажырскага цягніка, які не спыніўся; і дзяжурную па пуцявым пасту, што не перадала інфармацыі пра збой.
Мінула 47 гадоў, а на месцы трагедыі няма ні памятнай таблічкі, ні помніка, ні мемарыялу. І гэта – не толькі пра мінулае Сёння, як і тады, у Беларусі замоўчваюцца трагедыі, скараюцца тыя, хто спрабуе гаварыць.
Надзея Вольная belsat.eu
