навіны

«Цвёрда веру, што беларуская салідарнасць таксама стане пераможцам». Павел Латушка атрымаў прэмію «Салідарнасць» імя Леха Валэнсы

Павел Латушка на цырымоніі ўручэння яму Узнагароды салідарнасці імя Леха Валенсы.
Павел Латушка на цырымоніі ўручэння яму Узнагароды салідарнасці імя Леха Валенсы. Варшава, Польшча. 18 верасня 2024 года. Фота: Белсат
podpis źródła zdjęcia

Намеснік Святланы Ціханоўскай і кіраўнік НАУ Павел Латушка стаў лаўрэатам прэміі «Салідарнасць» імя Леха Валэнсы. Беларускі палітык атрымаў узнагароду з рук міністра замежных справаў Польшчы Радослава Сікорскага падчас ўрачыстай цырымоніі, якая адбылася 18 верасня ў палацу Красіньскіх у Варшаве. «Белсат» пабываў на імпрэзе.

У зале, дзе адбываецца ўрачыстасць, каля 200 гасцей і журналістаў. Удзельнікі імпрэзы ўстаюць з крэслаў і гучнымі воплескамі вітаюць былога прэзідэнта Польшчы Леха Валэнсу, які адкрывае імпрэзу. 


«Рашучасць народу мацнейшая за рэжым»


У сваёй 15-хвіліннай прамове Лех Валэнса гаворыць пра выклікі часу, якім вымушаныя супрацьстаяць сучасныя дзяржавы і грамадствы, звычайныя людзі. Кажа пра неабходнасць – патрэбу! – перамогі над аўтарытарызмам, інакш чалавецтва рызыкуе адкаціцца ў сваім развіцці далёка назад. Гаворыць пра неабходнасць перамогі Украіны і вольнай Беларусі. 


«Польская «Салідарнасць» паказала, як мы павінны змагацца і перамагаць», – кажа Лех Валэнса. 


Міністр замежных справаў Польшчы Радослаў Сікорскі, абвяшчаючы лаўрэата прэміі адзначае, што ўзнагарода ёсць «выразам салідарнасці з асобамі, якія прысвячаюць сваё жыццё абароне самага важнага – міру, дэмакратыі і павагі да іншых людзей». Па яго словах, Павел Латушка выбраў менавіта гэты шлях – шлях свабоды, выбраў калісьці Лех Валэнса. 


У каментары «Белсату» міністр замежных спраў Польшчы адзначыў:


«Прэмія салідарнасці была ўпершыню прысуджана ў 2014 годзе ў гонар 25-годдзя першых амаль свабодных выбараў. Першым лаўрэатам стаў Мустафа Джамілеў, лідар крымскіх татараў. У 2015 годзе лаўрэатам стала дачка забітага каля Крамля былога віцэ-прэм'ера [Расеі. – Заўв. рэд.] Барыса Нямцова. Такім чынам, Украіна, Расея, і мы вырашылі, што цяпер, калі мы аднаўляем узнагароду, і калі ўвесь свет засяроджаны на вайне Украіны з Расеяй, трэба нагадаць пра беларускую справу і ўзнагародзіць вядомага палітыка беларускай дэмакратычнай апазіцыі».

Прамова Леха Валенсы на цырымоніі ўручэння Узнагароды салідарнасці імя Леха Валенсы, лаўрэатам якой у гэтым годзе стаў Павел Латушка. Варшава, Польшча. 18 верасня 2024 года. Фота: Белсат
Прамова Леха Валенсы на цырымоніі ўручэння Узнагароды салідарнасці імя Леха Валенсы, лаўрэатам якой у гэтым годзе стаў Павел Латушка. Варшава, Польшча. 18 верасня 2024 года. Фота: Белсат

«Гэтая ўзнагарода з'яўляецца таксама выразам павагі да мужнасці чалавека, які робіць усё магчымае для набліжэння дня, калі беларусы вернуцца ў еўрапейскую сям'ю свабодных народаў. І гэтай узнагародай мы дэманструем нашае падтрыманне. Жадаем вам і ўсім беларусам перамогі у барацьбе за свабоду! Рашучасць народу мацнейшая за дзеянні рэжыму», – кажа міністр замежных справаў Польшчы, уручаючы статуэтку «Салідарнасць» Паўлу Латушку.


«Польшча для нас прыклад, як салідарнасць можа змяніць хаду гісторыі» 


«Атрымаць гэтую высокую ўзнагароду – вялікі гонар і вялікая адказнасць для мяне. Але я ведаю, што я не адзін, што беларусы не адны, таму што разам з адказнасцю мы адчуваем і вашае вялізнае падтрыманне», – дзякуе міністра і прысутных гасцей намеснік кіраўніцы Аб'яднанага пераходнага кабінету і кіраўнік НАУ Павел Латушка.


Ён зазначае, што ўспрымае ўзнагароду як важны стратэгічны сігнал у польскай палітыцы – сігнал аб прыярытэце дэмакратычных зменаў у Беларусі.


Павел Латушка дзякуе не толькі польскаму міністру Сікорскаму, спікерцы Сенату Малгажаце Кідава-Блоньскай і міністру справядлівасці Адаму Боднару, які таксама прысутнічае на ўрачыстасці, але выказвае вялікую падзяку колішнім кандыдатам на пасаду прэзідэнта Беларусі Аляксандру Мілінкевічу і Уладзіміру Някляеву, а таксама пісьменніку Уладзіміру Арлову – яны сярод прысутных. Дзякуе усяму дэмакратычнаму грамадству Беларусі.


У зале падчас імпрэзы заўважаем таксама беларускіх актораў-купалаўцаў Зою Белахвосцік, Ігара Сігова, Алега Гарбуза, рэжысёра Аляксандра Гарцуева, спікерку Каардынацыйнай Рады Анжаліку Мельнікаву, кіраўніцу Музею вольнай Беларусі Наталлю Задзяркоўскую, дэлегатку КР і былую палітзняволеную Дар'ю Кароль.  


«Польшча для нас, беларусаў, – прыклад, як салідарнасць можа змяніць хаду гісторыі. Мы чэрпаем натхненне з гісторыі «Салідарнасці» Леха Валэнсы. Для мяне гонар – атрымаць узнагароду імя такога чалавека. Бо перамога польскай «Салідарнасці» стала перамогай усёй Еўропы, часткай якой ёсць і Беларусь. І я цвёрда веру, што беларуская салідарнасць, пад'ём якой мы ўсе бачылі ў 2020 годзе, таксама будзе пераможцам. Веру ў гэта, бо маю ваш прыклад і вашае падтрыманне», – казаў Павел Латушка.   


Ён яшчэ раз падкрэсліў, што Беларусь – еўрапейская краіна, а беларусы – еўрапейскі народ. 


«Беларусь – гэта не Расея. Наша з вамі супольная еўрапейская гісторыя мусіць працягвацца далей», – сцвердзіў Павел Латушка.


Радослаў Сікорскі прамаўле на цырымоніі ўручэння Узнагароды салідарнасці імя Леха Валенсы, лаўрэатам якой у гэтым годзе стаў Павел Латушка. Варшава, Польшча. 18 Верасня 2024 года. Фота: Белсат
Радослаў Сікорскі прамаўле на цырымоніі ўручэння Узнагароды салідарнасці імя Леха Валенсы, лаўрэатам якой у гэтым годзе стаў Павел Латушка. Варшава, Польшча. 18 Верасня 2024 года. Фота: Белсат

«Дыктатар, хочаш перавярнуць старонку? Не!»


Павел Латушка таксама згадаў у сваёй прамове пра палітычных зняволеных і пра рэпрэсіі, якія працягваюцца ў Беларусі. Пералічыў злачынствы супраць чалавецтва, якія ўчыніў Лукашэнка і проста ў зале звярнўся да беларускага дыктатара.


«Дыктатар, хочаш перавярнуць старонку? Не! Няма чаго пераварочваць – твая кніжка ўжо скончылася!» – звяртаецца Латушка да саманазванага кіраўніка Беларусі.


Выступоўца выказаў упэўненасць, што рэжым Лукашэнкі – гэта «перманентная пагроза для бяспекі ўсёй Еўропы».


«На пачатку свайго выступу я казаў, што атрымаць гэтую ўзнагароду – вялікі гонар, але і вялікая адказнасць для мяне. І цяпер кажу: я ўдзячны, што ў беларусаў ёсць такі сусед, як Польшча. Гэта наша супольная гісторыя і наша супольная адказнасць», – адзначыў на заканчэнне выступу Павел Латушка. 


Напрыканцы ён заявіў, што прысвячае атрыманую ўзнагароду свайму бацьку і братам, якія ўсё жыццё змагаліся за свабоду Беларусі. 


,,

«І я ім вінны працяг гэтага змагання і давядзенне яго да перамогі. Жыве Беларусь!» – так скончыў сваю прамову лаўрэат польскай прэміі «Салідарнасць» імя Леха Валэнсы Павел Латушка. 



Трэці лаўрэат прэміі «Салідарнасць»  


Узнагарода «Салідарнасць» імя Леха Валэнсы была заснаваная міністрам замежных справаў Польшчы ў 2014 годзе як знак прызнання заслугаў у справе прамавання і падтрымання дэмакратычных каштоўнасцяў. Першым лаўрэатам прэміі ў 2014 годзе стаў украінскі праваабаронца Мустафа Джамілеў, які змагаўся за правы крымскіх татараў. На наступны год ўзнагароду атрымала журналістка Жанна Нямцова – дачка расейскага апазіцыйнага палітыка Барыса Нямцова, застрэленага ў Маскве. З прыходам у 2015 годзе да ўлады ў Польшчы правых сілаў узнагароду цягам 8 гадоў нікому не ўручалі. Павел Латушка – трэці лаўрэат прэміі. 


Пераможца прэміі Салідарнасці імя Леха Валэнсы вызначаецца ў працэсе двух этапаў. Напачатку сваіх кандыдатаў прапануюць 15 чалавек, сярод якіх намінанты Нобэлеўскай прэміі Міру, дзейны і былыя міністры замежных справаў Польшчы, сусветныя аўтарытэты ў галіне правоў чалавека і падтрымання дэмакратыі. Склад намінатараў штогод змяняецца на траціну. Канчатковае рашэнне прымае журы, першым старшынём якога быў экс–прэзідэнт Польшчы Лех Валэнса. 


Паўлу Латушку 51 год. У 1990 гадах Латушка працаваў аташэ ў МЗС Беларусі, на пачатку 2000-х быў прэс-сакратаром МЗС, у 2002 яго прызначылі Надзвычайным і Паўнамоцным паслом Беларусі ў Польшчы, у 2009-м стаў міністрам культуры Беларусі. У 2012 годзе працаваў амбасадарам РБ у Францыі. У 2019 годзе яго прызначылі дырэктарам Купалаўскага тэатру. У жніўні 2020 года Павел Латушка асудзіў гвалт над удзельнікамі мірных пратэстаў супраць фальсіфікацыі выбараў і далучыўся да пратэстоўцаў. У тым жа годзе ўвайшоў у склад прэзідыуму Каардынацыйнай рады і стварыў Народнае антыкрызіснае ўпраўленне (НАУ), якім кіруе дагэтуль. Каб застацца на свабодзе, быў вымушаны выехаць з Беларусі ў 2020 годзе. У сакавіку 2023 года яму завочна прысудзілі ў Беларусі 18 гадоў пазбаўлення волі.  


Зміцер Міраш belsat.eu

больш па гэтай тэме Глядзіце больш
Item 1 of 4
апошнія
Item 1 of 10