#УЦЕКАЧЫ

20 чэрвеня – Сусветны дзень уцекачоў. У свеце ўсё больш прычынаў, каб уцякаць – ад ваенных канфліктаў, экалагічных катастрофаў, палітычных рэпрэсіяў. Тым часам нават дэмакратычныя краіны закрываюцца ад мігрантаў – ускладняюцца працэдуры легалізацыі, у грамадствах расце ксенафобія. Як гэта ўсё адбіваецца на беларускіх уцекачах і якія цяжкасці іх могуць чакаць пасля прыняцця ў Еўразвязе новага міграцыйнага пакту? Абмяркоўваем з юрысткай Ганнай Маціеўскай і кіраўніком фонду «BYSOL» Андрэем Стрыжаком.

Беларусы Грузіі працягваюць сутыкацца з цяжкасцямі. Марына Зялёная – чэмпіёнка свету па тайскім боксе – ужо больш за два гады жыве ў Тбілісі, куды ўцякла ад пераследу на радзіме. Марына падала прашэнне аб прытулку ў Грузіі і на час працэдуры ў яе забралі пашпарт. Надоечы жанчыне спатрэбілася аплаціць судовы збор. Банкі адмовіліся праводзіць плацеж паводле пасведчання просьбіта прытулку. Беларуска не пагадзілася з сітуацыяй і выклікала паліцыю, каб яны зафіксавалі парушэнне ейных правоў.

У Сейме Польшчы 21 лютага разглядаўся закон аб часовы і тэрытарыяльным абмежаванні права на прыём прашэнняў аб міжнароднай абароне. Законапраект быў падтрыманы большасцю дэпутатаў, піша Rzeczpospolita.

Аляксандр Клачко стаіць перад будынкам Дэпартаменту міграцыі Літвы з плакатам: «Я вораг Беларусі, я вораг Расеі, хто я для Літвы? 11 месяцаў без адказу». На грудзях – украінскі знак ветэрана вайны і адзнака Галоўнага ўпраўлення выведкі Украіны. «Белсат» распытаў Аляксандра пра пікет.

Беларус Антон (імя змененае з меркаванняў бяспекі) сёлета папрасіў прытулак у Балгарыі, аднак мясцовае агенцыя па справах уцекачоў вырашыла, што яму і ў Беларусі бяспечна, таму няма дастатковых падставаў для надання статусу ўцекача. Мужчына пайшоў у суд, піша «Радыё Свабода».

Федэральнае ўпраўленне па міграцыі і ўцекачах Нямеччыны абвесціла аб прыпыненні прыняцця заяваў ад прадстаўленні прытулку ад грамадзянаў Сірыі да далейшых паведамленняў, піша SPIEGEL са спасылкай на Федэральнае агенцтва па міграцыі і ўцекачах (BAMF).

Валянцін Цішко, нарадзінец Маладзечна, колішні актывіст руху «За свабоду», ЛГБТ-актывіст, іерадыякан Грэцкай аўтакефальнай царквы, з’ехаў з Беларусі ў лютым 2021 года. З таго часу пачалася гісторыя ягоных спробаў легалізацыі ва Украіне, Нямеччыне, а цяпер – Польшчы. Надоечы беларуса дэпартавалі з Нямеччыну ў Польшчу для разгляду прашэння аб прытулку. Пагутарылі з Валянцінам пра змаганне за легальны статус, розніцу паміж стаўленнем да ўцекачоў у Нямеччыне і Польшчы (спойлер – не на карысць апошняй), галоўную праблему ўсіх беларусаў, якія чакаюць прытулку.

25 лістапада ў славацкім горадзе Кошыцэ адбыўся суд па скарзе беларуса Дзмітрыя Лукомскага, якога 18 кастрычніка арыштавалі ў лагеры для ўцекачоў і з таго часу ўтрымлівалі ў паліцэйскім Цэнтры ўтрымання замежнікаў – «там знаходзяцца тыя, што ідуць на дэпартацыю», тлумачыў раней беларус.

Гісторыю менчука Генадзя (імя змененае з меркаванняў бяспекі) мы распавядалі ўвесну 2023 года, калі Чэхія адмовіла яму ў міжнароднай абароне. У адказ мужчына падаў скаргу ў суд. Яе разгляд і сам працэс цягнуўся больш, чым паўтара года. Распавядаем, чым ён скончыўся.

Нядаўна мы распавядалі пра беларуса Дзмітрыя Лукомскага, якога забралі з лагеру для ўцекачоў у Славаччыне ў турму. Мужчына патэлефанаваў журналісту «Белсату», калі яго везлі ў аддзяленне паліцыі. Амаль тыдзень беларус знаходзіцца за кратамі. Ягоная жонка Віялета Майшук распавяла, як цяпер справы ў мужа, у чым менавіта яго абвінавачваюць і як развіваецца справа.

Беларус Дзмітрый Лукомскі разам з жонкаю Віялетаю Майшук ужо некалькі месяцаў застаюцца ў лагеры для ўцекачоў у Славаччыне, дзе яны разам папрасілі прытулку. Мужчына неаднаразова апавядаў у медыях пра кепскія ўмовы ў лагеры. У пятніцу, 18 кастрычніка, Дзмітрый патэлефанаваў журналісту «Белсату» і паведаміў, што яго забрала паліцыя са словамі «збірай рэчы, ты сюды больш не вернешся».