У менскіх школах плануюць забіраць мабільныя тэлефоны ў вучняў з 1 верасня 2025 года. Аднак бацькі некаторых школ ужо распавядаюць аб падобнай практыцы. «Белсат» запытаўся ў эксперта па адукацыі, наколькі гэта добрая ідэя.
Паводле плану Менгарвыканкама, тэлефоны ў вучняў будуць забіраць на ўвесь дзень. Дырэктар сярэдняй школы №187 Іна Мазур распавяла, як гэта ўжо працуе ў яе школе – перад першым урокам настаўнік збірае ўсе тэлефоны і адносіць іх у спецыяльныя металічныя ячэйкі, якія бачныя з камер. У канцы для настаўнік, які вядзе апошні ўрок, выдае тэлефоны назад. Калі дзіцяці трэба патэлефанаваць бацькам, то можна звярнуцца да класнага кіраўніка і адміністратара, якія дадуць тэлефон.
Як стала вядома «Белсату», не толькі ў Менску, але і ў іншых гарадах краіны ў дзяцей ужо забіраюць тэлефоны падчас вучобы.
Іна Мазур лічыць, што гэта дапамагае ад кібербулінгу і змагацца са спісваннем. Аднак не ўсім гэта ідэя спадабалася. Як распавялі dev.by бацькі, у чыіх дзяцей забіраюць тэлефоны, ёсць пытанні да бяспекі іх захоўвання. Мабыць, не ўсюды ўмовы такія, як у школе Іны Мазур. Таксама бацькі не хочуць самі плаціць за спецыяльныя скрыні для захоўвання. Асабліва бацькі абураныя тым, што на перапынку дзіця не будзе даступнае – а раптам нешта здарыцца?
Нармальная практыка, але доступ да дзіцяці павінен быць
Старшыня камісіі па адукацыі і навуцы Каардынацыйнай рады Беларусі Павел Церашковіч лічыць, што забіраць тэлефон падчас вучобы – гэта нармальная практыка ў шэрагу краінаў свету.
«На сам рэч дзіўна, што нашыя чыноўнікі ад адукацыі не зрабілі гэта раней. Яны вельмі любяць штосьці абмяжоўваць, забараняць, уніфікаваць. Але ў большасці краін Еўразвязу гэтае правіла дзейнічае. Адной з першых краін гэта зрабіла Францыя яшчэ ў 2018 годзе. І ў ЗША асобныя штаты гэта абмяжоўваюць. Таму на самой справе сёння гэта нармальная практыка. Ёсць выключэнні, калі мабільныя прылады выкарыстоўваюць менавіта для працэсу адукацыі. Таму нічога шкоднага я тут не бачу», – кажа Павел Церашковіч.
Пры гэтым эксперту зразумелая занепакоенасць бацькоў ад бяспецы дзяцей.
,,«Іншая справа, як гэта будзе арганізавана, ці будуць дзеткі мець магчымасць карыстацца мабільным тэлефонам, напрыклад, падчас перапынку. Ці калі ў бацькоў будуць нейкія пільныя тэрміновыя пытанні да дзетак і наадварот. Яны будуць чакаць канца навучальнага дня? Гэта праблема», – кажа Павел Церашковіч.
Не выключана, што дзеці будуць насіць па два тэлефоны: адзін, каб здаць, другі – трымаць пры сабе. Кантраляваць гэта будзе досыць складана, лічыць суразмоўца.
Відавочна, што мабільная прылада перашкаджае працэсу навучання, працягвае Павел Церашковіч, але наўрад ці забарона дапаможа змагацца з кібербулінгам.
«Дзеці выйдуць са школы і зробяць тое, што хацелі зрабіць», – кажа ён.
Можа, сярод мэтаў Менгарвыканкама схаваць тое, што адбываецца ў школе, кшталту выпадку, калі настаўніца пагражала вучню «трэснуць» партай у 2019 годзе. Тады вучні знялі інцыдэнт на тэлефон. Але цяпер гэта бессэнсоўна, лічыць суразмоўца.
«Цяпер так пабудаваная сістэма адукацыі, што яны столькі выносяць ідэалагічнага смецця, што вучням нічога не трэба рабіць. Дастаткова прыгадаць флэшмоб “НАДО”, у які задзейнічалі вялікую колькасць дзетак – пра што тут яшчэ можна казаць?
Проста варта памятаць, што ў жніўні гэтага года была педагагічная нарада [у Лукашэнкі], дзе было сказана, што падмурак адукацыі – гэта патрыятызм. Не веды, не штосьці іншае. І цяпер бачна, што ідэалагізацыя ідзе вельмі хутка. Яе маштабы, здаецца, ужо большыя, чым у СССР, а форму гэта ўсё прымае абсалютна пачварную, у тым ліку з выкарыстаннем мабільных прыладаў», – падводзіць рысу Павел Церашковіч.
Арсен Рудэнка belsat.eu
