У Віцебску на васьмігадовага хлопчыка ўпала футбольная брама, у выніку малога футбаліста даставілі ў больніцу. Чаму так адбылося і хто ў гэтым вінаваты, абмеркавалі з футбольнымі трэнерамі Яўгенам Вяроўкам і Аляксандрам Собалем.
Прычыны гэтага і шэрагу іншых здарэнняў на футбольным полі нашыя эксперты бачаць у некампетэнтнасці беларускіх трэнераў і структураў, якія арганізоўваюць гэтыя трэнаванні і гульні, у небяспечнай канструкцыі самой брамы, а таксама ў звычайнай нядбайнасці і неразуменні, што такое бяспека дзяцей.
«Тут, у Польшчы, калі ў нас вялікая брама, у нас ёсць спецыяльныя ўцяжарвальнікі, для таго каб іх пакласці ззаду і дзеці не змаглі пераважыць гэтай брамы, – распавядае Аляксандр Собаль. – Мы, кожны з трэнераў, маем міжнародны сертыфікат «Safeguard Children».
Паводле трэнера, у Польшчы, у адрозненне ад Беларусі, працаўнікі абавязаныя ведаць, як надаваць першую дапамогу, а таксама дапамагаць псіхалагічна. Да таго ж мусяць быць абмежаванні на колькасць дзяцей на аднаго трэнера:
«Калі ўзрост ідзе 10 гадоў, то на аднаго трэнера максімальная колькасць дзяцей – 15 чалавек. Узрост 12 гадоў – максімальна 20 чалавек. Менш можна, болей – не. Гэта пад максімальным кантролем Польскай футбольнай федэрацыі, і нічога з гэтым нельга зрабіць», – кажа Аляксандр Собаль і дадае, што такія правяранні ладзяцца знянацку, у любы момант і па ўсёй Польшчы.
Трэнеры згадваюць, што ў Беларусі няма аналагічных правяранняў, таму структуры, якія мусяць сачыць за якасцю абсталявання, проста не звяртаюць на яе ўвагі.
«Колькі сябе памятаю, кожны год нейкія здарэнні. У дзіцяча-юнацкіх школах іх нашмат меней, бо дзеці там больш падрыхтаваныя, – кажа Яўген Вяроўка. – Таксама ў футбольных школах брамы замацаваныя, а цяпер увогуле выкарыстоўваюць пластыкавыя брамы».
Аляксандр Собаль у сваю чаргу згадвае час, калі жыў у Беларусі і на ўласныя вочы бачыў браму на тэрыторыі школы, у якой злучальная частка паміж перакладзінай і крыжавінай пачынала адломвацца, але ніхто з гэтым нічога не рабіў.
Ці можна нешта змяніць? Абодва эксперты ўпэўненыя, што можна. Проста трэба звярнуць увагу на якасць абсталявання, а таксама…
«Проста зрабіць брамы непераноснымі – і ўсё», – прапаноўвае Яўген Вяроўка.
Ён прыводзіць прыклад вялікіх футбольных спаборніцтваў, дзе аб тую ж браму проста немагчыма моцна параніцца. Таму, калі няма магчымасці зрабіць браму непераноснай, Яўген Вяроўка раіць замяняць яе на пераносную пластыкавую. Але для пачатку варта зразумець праблему, а не вінаваціць ува ўсім трэнераў.
Марыя Голдстэйн, «Белсат»
