Informacja o apelu pojawiła się trzy dni po tym, gdy 20 kwietnia Komitet Śledczy poinformował, iż rozpoczyna postępowanie sprawdzające “dotyczące ludobójstwa ludności cywilnej Karelskofińskiej SRR według kryteriów narodowościowych”.
Trwają prace “nad ustaleniem nowych okoliczności zbrodni wobec ludności cywilnej w latach 1941-45”; śledczy badają materiały “dotyczące zagłady jeńców wojennych i przedstawicieli słowiańskiej ludności cywilnej ZSRR w obozach koncentracyjnych utworzonych przez administrację okupacyjną na terytorium współczesnej republiki Karelii” – podał komitet. Materiały, o których mowa zostały – jak podano w komunikacie – odtajnione przez Federalną Służbę Bezpieczeństwa Rosji (FSB) w Karelii.
Z kolei jak podał portal fińskiego publicznego nadawcy radiowo-telewizyjnego Yle.fi, szef Archiwum Narodowego Finlandii Jussi Nuorteva mówił już jesienią w związku z dokumentami publikowanymi w Rosji, że podczas wojny władze fińskie dokonywały w obozach segregacji ludności w oparciu o jej pochodzenie etniczne, ale tych działań nie można uznać za czystki etniczne.
Obozy, w których przetrzymywano obywateli radzieckich po rozpoczęciu w 1941 roku nowej fazy wojny, znajdowały się m.in. na terytoriach zaanektowanych przez ZSRR w 1940 r. na mocy traktatu moskiewskiego, skąd wygnano autochtoniczną ludność Karelii (tereny nad Jeziorem Ładoga oraz Salla).
30 listopada 1939 roku ZSRR zerwał zawarty 7 lat wcześniej pakt o nieagresji i bez wypowiedzenia wojny zaatakował terytorium neutralnej Finlandii. Agresja ta zwana potocznie “wojną zimową” zakończyła się 13 marca 1940 podpisaniem traktatu pokojowego w Moskwie. Finlandia utraciła wówczas ok. 35 tys. kilometrów kwadratowych na Przesmyku Karelskim, lecz ocaliła pełną suwerenność państwową.
W następnym okresie korzystając z pomocy III Rzeszy i użyczając jej części swojego terytorium dla działań wojennych, Finlandia prowadziła tzw. wojnę kontynuacyjną z ZSRR (1941-1944) w celu odzyskania części terenów Karelii.
jb/belsat.eu wg PAP
