У новым выданні праграмы «Шчыра кажучы» дэтэктар хлусні пройдзе блогер, былы беларускі добраахвотнік Сяргей Бяспалаў.
– Гэта трэці раз, калі вы праходзіце тэставанне на паліграфе?
– Так.
– Першы раз быў, наколькі я ведаю, у СБУ.
– Ага…
– Другі раз?
– Другі раз тут, у Варшаве, гэта ўжо калі я прыходзіў да Паспалітага рушэння, таксама была праверка.
– І цяпер у нас.
– І цяпер у вас.
– Якія адрозненні? Ну, напрыклад, з СБУ? Наколькі ў нас камфортна?
– Ну, я ж казаў, што калі ты прыходзіш у СБУ, там на цябе надзяваюць шапку і ты проста не бачыш нават, куды ты ідзеш. І камфортнасць і тут, і там, паўсюль у прынцыпе, аднолькавая. Ну, неяк так.
– У вас ёсць розныя медыярэсурсы. Мусіць, адзін з самых вядомых – гэта Telegram-канал «Мая краіна Беларусь». Там вялікая колькасць падпісчыкаў. У вас былі калі-небудзь думкі прадаць яго?
– Былі.
– А думалі, за якія грошы вы б прадалі?
– Была прапанова – 200 тысяч долараў, але я адмовіўся.
– Ці прадалі б свой тэлеграм-канал за мільён долараў? Вы адказалі?
– Не.
– І наш паліграф вам не верыць.
– Вы верыце, што магчымае вызваленне Беларусі ад рэжыму Лукашэнкі ў найбліжэйшы год?
– Не.
– Ці верыце вы, што магчымае вызваленне Беларусі ад рэжыму Лукашэнкі тымі сіламі, якія ёсць цяпер?
– Не.
– Вы сапраўды гатовыя пайсці вызваляць Беларусь ад Лукашэнкі коштам уласнага жыцця?
– Так.
– Вам было калі-небудзь сорамна за тое, што вы беларус?
– Так.
– Вы сапраўды гатовыя пайсці вызваляць Беларусь ад Лукашэнкі коштам уласнага жыцця?
– Так. Калі такі момант надыдзе, бо цяпер такога моманту няма, і ісці вызваляць Беларусь – гэта самагубства.
Паліграф: хлусня.
– Вы пакінулі Украіну праз канфлікт у палку Каліноўскага?
– Так.
– І наш паліграф вам верыць. Што гэта за канфлікт?
– Там быў канфлікт моцны. І праз там нейкі тыдзень-два выйшаў батальён «Тэрор» са складу палка Каліноўскага. Тады сварыліся ўсе, і быў такі хаос.
– Чаму?
– Чаму? Ну, магчыма, у палку Каліноўскага няма сапраўдных афіцэраў. На жаль, усе людзі, якія ў кіраўніцтве палка, у іх няма афіцэрскага звання. І каб былі афіцэры, каб людзі былі з адукацыяй, яны б маглі б разруліць, мне здаецца, канфлікт. Гэтае кіраўніцтва выйшла ўсё з «Азову», і гэта былі маленькія групоўкі. То бок 10, 20, 30 асобамі яны могуць кіраваць. Калі полк разросся да 300 чалавек, то ім стала цяжка кіраваць. І людзі, вядома, розныя, людзі з рознымі поглядамі, з рознымі мэтамі. І гэта прывяло да таго, што пачаўся канфлікт.
– Які канфлікт? Праз грошы?
– Кіраўніцтва заўсёды хацела манапалізаваць увесь добраахвотніцкі рух.
– Вам трэба было выплочваць нейкія грошы?
– Ёсць дзесяціна ў палку такая, што кожны з заробкаў плаціць 10 адсоткаў. Тут больш, хутчэй, нейкі маральны бок. Што вось нездаровая атмасфера.
– Білі?
– Мяне не.
– Але кагосьці білі?
– Бывала.
– За што?
– За розныя рэчы.