Аляксандр Лукашэнка абвесціў нарэшце дату «лёсавызначальнага» Усебеларускага народнага сходу. 11-12 лютага. Вось хто б сумняваўся, што гэта будзе другая дэкада другога месяца! Прычым яе пачатак. Мы не сумняваліся. З цэлага шэрагу прычын.
Перш за ўсё, як неаднаразова адзначалася дасведчаным у справах прароцтва шукальнікам расейскіх лялькаводаў Церцелем І. С., у лютым плануецца эскалацыя пратэстных настрояў. Тут Церцелю нават да бабкі Качанавай хадзіць не трэба: пратэсты будуць прадыктаваныя аб’ектыўна развіваецца эканамічнай сітуацыяй. За снежань-студзень народзец (цытуем галоўнага камандуючага) прапʼе пакінутыя ў заначцы грошы, атрымае яшчэ старыя – за снежань – жыроўкі, на якіх сума будзе ўсё яшчэ не астранамічная. Таму важна паспець усё правесці да атрымання жыровак за студзень, але пасля атрымання авансу на люты. Суцэльная бухгалтэрыя, ніякай палітыкі. Акурат 11-12 лютага і атрымліваецца, разам з авансам. Яго нават выдаткаваць не паспяваюць (гэта значыць праверыць, на які тэрмін хапае).
Па-другое, адначасова плануецца і спад пратэставых настрояў. Як там у гэтых сілавікоў спалучаюцца дзве паралельныя сістэмы падліку, вынікі якога прама супярэчаць адзін аднаму, зразумець цяжка. Да гэтага часу з гэтым спраўляліся нашыя Міністэрства эканомікі і Міністэрства статыстыкі. Ну, калі яны спраўляліся, то Церцелю з Кубраковым сам Усявышні загадаў справіцца. Гэта значыць, пратэсты чым далей, тым больш лакалізуюцца. Можна праводзіць і «схадняк» – адклаўшы па максімуму. Вось, максімум пазначаны.
Цяпер іншае пытанне. Чаму менавіта сёння. А чаму не сёння? 25 снежня Лукашэнка атрымаў калядны, так бы мовіць, падаруначак. Гаворка ідзе не пра стварэнне славутай «рускай партыі» на чале з Аляксандрам Швецам і Паўлам Данейкам, якія адхрысціліся ад гэткага праекту, а аб рэзалюцыі Міхаіла Мішусціна аб унясенні прапановаў, што прыкладаецца да праекту (нібыта). Працэс палітычнай рэформы ў Беларусі відавочна стымулюецца звонку, і калі Лукашэнка не паспявае ў заяўлены і ўзгоднены раней графік, то рызыкуе саслізнуць з кола гісторыі. Гэта значыць, прызначэнне даты «схадняку» азначае адно: атрымаў, прачытаў, распісаўся ў прыняцці да ведама, пачынаю працаваць.
Там яшчэ выдатная фраза прагучала, злёгку папахвае масандрай: «Усе новаўвядзенні, якія будуць прапаноўвацца на маючым адбыцца Усебеларускім народным сходзе, мусяць служыць адной мэты – беларусам і іх дабрабыту. Ніякіх рашэнняў ва ўгоду замежным дарадцам і іх тутэйшым прыхільнікам быць не павінна». Адрасат гэтай фразы – хто? Святлана Ціханоўская разам з Вячоркам і Матолькам, што да яе далучыліся? Сумняюся. Гэтае крыло выразна заявіла: мы супраць правядзення «схадняку» і загадзя лічым усе ягоныя рашэнні нелегітымнымі. Адпаведную пазіцыю займае і Захад.
Тады каму адрасавана? А-а-а, імаверна, гаворка акурат і ідзе пра праславутых церцелеўскіх лялькаводаў! Гэта значыць – пра Крэмль?! А заадно і пра прыхільнікаў Крамля тут, у Беларусі? Усе цікавей і цікавей становіцца сітуацыя.
Звернем увагу шаноўнай публікі на яшчэ адну акалічнасць. Вуснамі сваіх экспертаў чацвёртага-пятага шэрагу (напрыклад, нейкага адстаўнога палкоўніка ГРУ Трухана, што актывізаваўся ў апошнія месяцы на маргінальных расейскіх юцюб-каналах), Крэмль намякае, што як раз «схадняк» не з’яўляецца задавальняючым расейскі бок спосабам легітымацыі якой-кольвек рэформы. Усебеларускі народны сход не прапісаны ў Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь, а значыць, усе яго рашэнні могуць насіць – у самым лепшым выпадку: у выпадку згоды з імі ўсяго грамадства, уключаючы беларускую апазіцыю! – выключна рэкамендацыйны характар. А каб унесці адпаведныя змены ў Канстытуцыю, неабходна правядзенне рэферэндуму. І ніяк інакш!
Адчуваеце?
Прыедзе Аляксандр Рыгоравіч да Уладзіміра Уладзіміравіча. Той яму слова, а гэты ў адказ – пяць. Той – пра рэформу, а гэты – пра «схадняк», пра ухваленыя «схадняком» змены і іншае. Пуцін яму пра нелегітымнасць рашэнняў, а Лукашэнка ў адказ – пра неабходнасць правядзення рэферэндуму, а для рэферэндуму патрэбныя новыя расейскія ўліванні ў аўтарытэт кіроўнага рэжыму. І казка пра белага бычка працягваецца зноў і зноў, як калі б Пуцін было псеўданімам Васкрасенскага – даверлівага маладога чалавека, крымінальная справа на якога да гэтага часу не закрытая…
Лукашэнка не думае пра наступствы. Яму б дзень прастаяць, ды ноч пратрымацца, ды лішні год выйграць. Да таго ж, падобна, яго дарадцы наслухаліся песень Валерыя Салаўя, які сцвярджае, што Пуцін – як той белы бычок – з месяца на месяц можа і капыты адкінуць. І тады ўсё проста выдатна складаецца!
А калі не адкіне?
А тады мы яму яшчэ адну песню праспяваем. Пра тое, як Лукашэнка праявіў добрую волю, але народ на рэферэндуме не пагадзіўся з прапанаванымі зменамі ў Канстытуцыю, з-за чаго працэс зацягваецца…
… Ну-у-у, скажам, да 2023 года зацягваецца. Вы ж не супраць, Уладзімір Уладзіміравіч? Спадзяецеся дажыць?
Аляксандр Фядута belsat.eu
Рэдакцыя можа не падзяляць меркавання аўтара.
