Манашка Свята-Елісавецінскага манастыра запэўніла параненых вагнэраўцаў, што ў вайне ва Украіне акупанты гінуць недарэмна. Пра паездку ў Маскву да наймітаў яна распавяла 28 верасня на сястрыцкім сходзе з духоўнікам манастыра.
Манашка менскага Свята-Елісавецінскага манастыра на сястрынскім сходзе распавяла пра паездку ў Маскву да параненых вагнэраўцаў. Яна паскардзілася, што адзін з наймітаў «казаў страшныя словы: гэта не нашая вайна».
«Я сустрэлася з ваяром, у якога чатыры аскепкавыя раненні, на мыліцах ходзіць. У яго цяпер такі стан… З ягонага аповеду я зразумела, не толькі ў яго адзінага – у хлопцаў, якія вярнуліся з вайны, вялікая крыўда. Ён нават казаў такія страшныя словы: гэта не нашая вайна. Уяўляеце, асоба ваявала паўтара года, і вось такое прамаўляе», – распавяла манашка.
Яна растлумачыла прычыну крыўды: наймітаў не прызнаюць ветэранамі. А таксама паведаміла, як паспрабавала суцешыць вагнэраўца:
«Спрабавала сказаць: паглядзі, вакол пачалося ж нешта змяняцца, смерць гэтых хлопцаў была недарэмная, тое, што цяпер адбываецца, – гэта дзякуючы вам. Але асоба не хоча гэтага чуць, не верыць у гэта. Гэта самае складанае», – абураецца манашка.
Да размовы на сястрыцкім сходзе далучыўся духоўнік Свята-Елісавецінскага манастыра Андрэй Лемяшонак, які назваў загінулага кіраўніка ПВК Вагнэра Яўгенія Прыгожына «няверным з кашаю ў галаве».
«Гэта была ўжо дзея ад ворага, ад д’ябла. Ён перавысіў свае паўнамоцтвы. Гэта было ўжо супраць Расеі. Ён быў патрыётам, але, мабыць, няверным, не царкоўным, у галаве была такая каша, што прывяла да такога вось…» – заявіў протаіерэй.
Свята-Елісавецінскі манастыр вядомы сваім падтрыманнем вайны ва Украіне. Манашкі збіраюць для расейскіх войскаў грошы, медыкаменты, адзенне і абутак, пішуць лісты салідарнасці, ладзяць канцэрты «Сваіх не кідаем» у гонар акупантаў.
Сяргей Крот belsat.eu
