"Dokonaliśmy wyboru. Wróciliśmy". Polska szkoła w Żytomierzu działa mimo wojny
Wydaje się, że nasze dzieci nie przejmują się wojną, jednak często na lekcjach widzimy, jak po ukrytym pod małą rączką policzku spływa łza – mówi Alina Laskowska, dyrektorka Szkoły Polskiej im. Ignacego Jana Paderewskiego przy Żytomierskim Obwodowym Związku Polaków Ukrainy.
– Każde dziecko przeżywa tę wojnę na swój sposób. Często wydaje się, że dziecko jest wesołe, ale nieraz widzimy na lekcjach, jak po ukrytym pod małą rączką policzku spływa łza. Zdaje się, że są szczęśliwe, ale płacz może wywołać nawet jedno słowo – wyznaje.
Polska szkoła sobotnio-niedzielna w Żytomierzu powstała z myślą o Polakach, którzy mieszkają w tym mieście i jego okolicach. Żytomierszczyzna jest największym skupiskiem ludności pochodzenia polskiego na Ukrainie.
– Nie wszystkim dzieciom jest lekko. Wśród naszych uczniów są dzieci, których rodzice są na wojnie. Są dzieci, których rodzice leżą ranni w szpitalach. Są dzieci, których rodzice zostali zabici czy zginęli. Takimi dziećmi się opiekujemy – wskazuje Laskowska.
24 lutego 2022 r., gdy Ukraina została najechana przez wojska rosyjskie, wiele rodzin polskich z Żytomierza wyjechało do Polski. Dziś, mimo że w mieście co kilka dni wyje alarm ostrzegający przed rosyjskimi dronami czy atakiem rakietowym, część z nich wróciła do domów na Ukrainie.
– Ja sama także wyjechałam do Polski. Na trzy miesiące. I postanowiłam powrócić. Zajęłam się pracą w polskiej szkole z większym zaangażowaniem, niż wcześniej. Znalazłam w tym sens życia – ujawnia nauczycielka. – Ta wojna nas zjednoczyła i pokazała, co jest w życiu najważniejsze. Teraz czujemy to bardzo wyraźnie.
Obecnie w polskiej szkole im. Paderewskiego w Żytomierzu naucza się około 60 dzieci. Wcześniej szkoła prowadziła zajęcia w klasach, udostępnianych jej przez ukraińską Szkołę nr. 25. W marcu na jej siedzibę spadła rosyjska bomba. Wybuch uszkodził także pomieszczenia Żytomierskiego Obwodowego Związku Polaków Ukrainy. Po remoncie nauczanie zostało wznowione.
– Skupiamy się na nauczaniu języka polskiego. Gromadzimy się na festiwalach, takich jak “Tęcza Polesia”, obchodzimy Dzień Niepodległości Polski. Przed Bożym Narodzeniem śpiewamy kolędy, przed Wielkanocą robimy pisanki. W ten sposób zgłębiamy kulturę i tradycje naszego narodu – wymienia pani dyrektor.
– My dokonaliśmy wyboru. Mieliśmy możliwość pozostania w Polsce, ale wróciliśmy do domu. My wróciliśmy. Ci, którzy tu powrócili czy pozostali, jednoznacznie wierzą w zwycięstwo Ukrainy w wojnie, wierzą w najlepsze, w nasze Siły Zbrojne. Nie tracimy nadziei – zapewniła Alina Laskowska w rozmowie z PAP.
pj/belsat.eu wg PAP
