Z raportu spółki wynika, że w 2023 roku Gazprom poniósł stratę netto w wysokości 629 miliardów rubli. Jego autorzy doszli do wniosku, że jest mało prawdopodobne, aby w najbliższej przyszłości spółce udało się odbudować poziom dochodów z eksportu utracony w wyniku wojny z Ukrainą. Dziennikarze Financial Times zrecenzowali dokument i nazwali go „jednym z najszczerszych wyznań na temat tego, jak zachodnie sankcje wyrządziły szkody Gazpromowi i rosyjskiemu sektorowi energetycznemu”.
Jest mało prawdopodobne, aby w ciągu najbliższych 10 lat Gazpromowi udało się odbudować poziom sprzedaży gazu utracony w wyniku inwazji na Ukrainę. Eksport do Europy do 2035 r. będzie wynosić średnio 50-75 miliardów metrów sześciennych rocznie – czyli niecałą jedną trzecią poziomu przedwojennego – podał Financial Times.
Brytyjski dziennik gospodarczy uważa, że Gazprom ma nadzieję na to, że nowy rurociąg do Chin pomoże zrekompensować utracony europejski eksport, ale jego przepustowość wynosi zaledwie 50 miliardów metrów sześciennych rocznie, a ceny są niższe od europejskich, dodatkowo strony nie osiągnęły jeszcze porozumienia.
– Głównymi konsekwencjami sankcji dla Gazpromu i branży energetycznej jest ograniczenie eksportu, który zostanie przywrócony do poziomu z 2020 r. nie wcześniej niż w 2035 r. – twierdzi wydanie.
Udział Gazpromu w rosyjskim eksporcie energii spadnie, w miarę jak gaz rurociągowy ustąpi miejsca mniej podatnemu na zagrożenia skroplonemu gazowi ziemnemu. Jednocześnie spółka nie posiada własnej, sprawdzonej technologii produkcji LNG na dużą skalę. Ponadto rosyjskiemu monopoliście trudno będzie osiągnąć rentowność bez wsparcia rządu w poszukiwaniu nowych rynków gazu.
FT zaznacza, że sankcje pozbawiły rosyjską energetykę dostępu do kluczowych technologii, takich jak turbiny umożliwiające transport gazu rurociągami, a także części zamiennych i specjalistów potrzebnych do ich naprawy.
Rosja walczy o porozumienie z Chinami w sprawie budowy rurociągu Siła Syberii 2, co według Gazpromu ożywi eksport, ale nawet jeśli eksport zostanie przywrócony do przedwojennych wielkości, dostawy będą nadal mniej opłacalne niż do Europy, bo Chiny ultymatywnie żądają niskich cen.
Według wstępnych szacunków w 2035 roku eksport rosyjskiego LNG wzrośnie do 98,8-125,8 mld metrów sześciennych z 40,8 miliardów metrów sześciennych w 2020 roku i będzie stanowić około połowę całkowitego eksportu gazu z Rosji. Przełoży się to na wzrost wpływów Novateku, największego i najbardziej zaawansowanego technicznie rosyjskiego producenta LNG, a także innych firm z tego podsektora.
Aby utrzymać dominującą pozycję na krajowym rynku gazu, Gazprom będzie musiał wykorzystać swój monopol na infrastrukturę tranzytu gazu i żądać preferencji ze strony Kremla. Nawet w takim przypadku spółka straci udział w rynku na rzecz Novateku lub będzie zmuszona korzystać z własnej infrastruktury LNG.
Budowa terminali LNG na wschodnim wybrzeżu Rosji mogłaby zdywersyfikować eksport poza Chiny i zmniejszyć zależność od Pekinu. Gazpromowi będzie jednak trudno zwiększyć własne możliwości eksportowe, jeśli Rosja pozostanie uzależniona od zachodnich turbin do produkcji energii elektrycznej i przemysłu gazowego.
Ministerstwo Energetyki Rosji oświadczyło, że spodziewa się, że rosyjskie firmy będą w stanie naprawiać zachodnie turbiny do przyszłego roku. Jednak rosyjscy producenci będą musieli wymienić najważniejsze części zamienne, ponieważ aż 75 proc. niezbędnych komponentów pochodzi z krajów zachodnich, które wprowadziły sankcje przeciwko Kremlowi za wojnę na Ukrainie.
Być może Moskwa będzie zmuszona czasowo zawiesić działalność lub nawet zamknąć elektrownie w całym kraju, jeśli w Federacji Rosyjskiej nie będzie alternatywy. Program budowy rosyjskich turbin gazowych będzie kosztować Kreml co najmniej 100 miliardów rubli i potrwa co najmniej pięć lat – uważają źródła dziennika.
pj/belsat.eu wg FT
