„Aby przebić się w takiej wojnie, potrzeba nowych technologii”. Załużny opublikował artykuł programowy
Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych Ukrainy Walerij Załużny opublikował w magazynie The Economist nowy artykuł programowy na temat aktualnej sytuacji na froncie oraz kluczowych priorytetów, które wymagają dużej pomocy zachodnich sojuszników.
Ukraińcy pokazali, że są gotowi oddać ciało i duszę za wolność. Ukraina nie tylko powstrzymała inwazję znacznie silniejszego wroga, ale także wyzwoliła znaczną część swojego terytorium.
Jednak wojna wkracza w nowy etap: wojnę pozycyjną, statyczne bitwy na wyniszczenie, jak podczas I wojny światowej. Taka wojna daje Rosji przewagę, pozwalając jej odzyskać zdolność bojową i zagrozić państwu ukraińskiemu. Jakie jest wyjście?
Podstawowa broń, taka jak rakiety i pociski, pozostaje niezastąpiona. Ale Siły Zbrojne Ukrainy potrzebują nowych możliwości i technologii, aby przebić się w takiej wojnie.
Pięciu kluczowych priorytetów:
-
Powietrze
Panowanie w powietrzu jest niezbędne w przypadku operacji naziemnych na dużą skalę. Na początku wojny Ukraina miała 120 samolotów. Ale tylko jedna trzecia z nich mogła latać.
Ciężkich strat doznały także rosyjskie siły powietrzne. Ukraińcy zniszczyli 550 rosyjskich systemów obrony przeciwlotniczej. A mimo to Rosja ma znaczną przewagę, tworząc nowe eskadry.
Rosyjskie drony przejęły część funkcji lotnictwa – rozpoznawczą i uderzeniową. Drony również powinny być naszą odpowiedzią. Mnóstwo dronów do zmasowanych ataków, w tym atrapy, które przeciążają systemy obrony przeciwlotniczej.
Musimy polować na rosyjskie drony za pomocą sprzętu korzystającego z sieci. Potrzeba wabików emitujących sygnał, które przyciągną rosyjskie bomby kierowane. I musimy oślepiać kamery termowizyjne rosyjskich dronów za pomocą stroboskopów.
-
Wojna elektroniczna
To jest klucz do wygrania wojny z dronami. Rosja modernizowała swoje zasoby walki elektronicznej w ciągu ostatniej dekady. Wyprzedza nas na tym polu. 65 procen naszych systemów walki elektronicznej powstało w czasach ZSRS. Zbudowaliśmy wiele własnych systemów walki elektronicznej. Potrzebujemy jednak także większego dostępu do sojuszniczego wywiadu elektronicznego, w tym informacji pochodzących z wywiadu sygnałowego. Konieczne jest rozszerzenie produkcji systemów walki elektronicznej za granicą.
-
Walka kontrbateryjna w celu pokonania artylerii wroga
W tej wojnie, podobnie jak w wielu poprzednich, 60–80 procent zadań wojskowych wykonuje ogień artyleryjski i rakietowy.
Kiedy po raz pierwszy zdobyliśmy zachodnią broń, odnieśliśmy duży sukces w wykrywaniu i pokonywaniu rosyjskiej artylerii. Ale skuteczność chociażby Excaliburów, precyzyjnych pocisków kierowanych za pomocą GPS, spadła, ponieważ Rosja nauczyła się z nimi walczyć za pomocą walki elektronicznej.
Udoskonalono także rosyjską walkę kontrbateryjną. Dużą rolę odegrały w tym drony uderzeniowe Lancet, które współpracując z dronami rozpoznawczymi, poprawiają celność rosyjskich pocisków.
Pomimo lekceważącej postawy części analityków wojskowych nie możemy lekceważyć skuteczności rosyjskiej broni i wywiadu. Do tego momentu udało nam się osiągnąć parytet dzięki precyzji. Ale nie zawsze tak jest. Musimy zbudować własne pola GPS, które będą działać na antenach, a nie na satelitach, aby zwalczać rosyjskie stacje zakłócające. Potrzebujemy jeszcze więcej dronów kamikadze, żeby trafić w rosyjską artylerię. Potrzebujemy więcej wywiadu artyleryjskiego od naszych partnerów.
-
Rozminowywanie
Na początku tej wojny dysponowaliśmy ograniczonym i przestarzałym sprzętem do rozminowywania. Ale nawet dostawy norweskich czołgów inżynieryjnych i urządzeń rakietowych do rozminowywania okazały się niewystarczające w stosunku do skali rosyjskich pól minowych, które w niektórych miejscach rozciągają się nieprzerwanie na 20 kilometrów. A jeśli uda nam się przebić przez te pola, Rosja szybko ponownie je stawia za pomocą systemów minowania narzutowego.
Odpowiedzią może być technologia. Potrzebujemy czujników radarowych, które emitują wiązki światła, aby wykryć miny na ziemi. Potrzebujemy systemów dymnych, aby ukryć proces rozminowywania.
-
Rezerwy
Rosja nie była w stanie wykorzystać swoich ogromnych zasobów ludzkich, ponieważ Putin obawia się, że powszechna mobilizacja może wywołać kryzys polityczny, a Rosja nie jest w stanie przeszkolić i wyposażyć wystarczającej liczby ludzi. Jednakże nasze możliwości szkoleniowe na naszym terytorium są również ograniczone. Nie możemy po prostu tracić żołnierzy na froncie. Ponadto Rosja może zaatakować nasze ośrodki szkoleniowe.
Mamy też luki w prawie, które pozwalają obywatelom uchylać się od obowiązków. Staramy się naprawić te problemy. Wprowadzamy jednolity rejestr poborowych. Musimy poszerzyć kategorie obywateli, których można powołać do wojska. Wprowadzamy taką koncepcję jak „staż bojowy”, zgodnie z którą zmobilizowani będą kierowani do doświadczonych jednostek, gdzie przejdą szkolenie.
Rosji nie można lekceważyć. Doznała ciężkich straty i wydała dużo amunicji. Ale po pewnym czasie będzie miała przewagę w broni, wyposażeniu, rakietach i amunicji. Przemysł obronny kraju zwiększa produkcję pomimo bezprecedensowych sankcji. Nasi partnerzy z NATO również znacząco zwiększają produkcję. Ale zajmie to co najmniej rok, a jeśli mówimy o lotnictwie i systemach sterowania, to jedno i drugie.
Musimy także skupić się na bardziej zaawansowanych systemach kontroli, abyśmy mogli lepiej niż Rosja wizualizować pole walki i szybciej podejmować decyzje, usprawniając naszą logistykę i zakłócając rosyjską logistykę rakietami dalekiego zasięgu. Innowacyjne podejście może zmienić tę wojnę z pozycyjnej w manewrową – uważa głównodowodzący Zbrojnymi Siłami Ukrainy.
pj/belsat.eu wg The Economist
