Euro 2024. Najpotężniejszy człowiek w Gruzji oferuje piłkarzom reprezentacji miliony
Najbogatszy człowiek w kraju i faktyczny przywódca rządzącej partii Gruzińskie Marzenie Bidzina Iwaniszwili obiecał zawodnikom drużyny narodowej za awans do 1/8 finału nagrodę w wysokości 10 mln euro.
O swojej woli miliarder i zarazem były premier Gruzji oraz honorowy szef partii Gruzińskie Marzenie (de facto kierujący nią z „tylnego siedzenia”) poinformował w czwartek w Tbilisi obiecując przekazanie zawodnikom 30 mln lari (10 mln euro). Kolejne 30 mln przekaże, jeśli w 1/8 finału wyeliminują Hiszpanię.
– W ten sposób chciałbym podziękować za historyczne, niesamowite zwycięstwo – powiedział Iwaniszwili.
Niezwykły przebieg miały czwartkowe obrady parlamentu. Część posłów przywdziała koszulki reprezentacji narodowej. Podczas tych obrad większość parlamentarna z Gruzińskiego Marzenia przegłosowała w pierwszym czytaniu kolejną kontrowersyjną ustawę wzorowaną na rosyjskiej.
Jesienią w Gruzji odbędą się wybory parlamentarne. Jak wpłynie na nie sukces piłkarzy? Wiadomo, że w przeszłości wypowiadali się krytycznie o polityce Gruzińskiego Marzenia (np. największa gwiazda Chwicza Kwaracchelia, gracz włoskiego Napoli). Kibice podczas meczów reprezentacji na Mistrzostwach Europy we Włoszech skandowali antyrosyjskie hasła, a tymczasem obecny rząd próbuje ocieplić relacje z Rosją. Generalnie, jak wynika z relacji mediów gruzińskich i zagranicznych, większość kibiców, którzy przybyli do Niemiec kibicować drużynie narodowej, pochodzi z Tbilisi, a w stolicy panują poglądy niechętne rządowi. Niewykluczone więc, że Iwaniszwili chce jednocześnie zdyskontować sukces sportowy drużyny gruzińskiej, jak i spacyfikować te nastroje.
Analityk warszawskiego Ośrodka Studiów Wschodnich Analityk OSW Wojciech Górecki powiedział w rozmowie z Polską Agencją Prasową, że w sprawie uchwalonej w Gruzji ustawy o agentach zagranicznych nie osiągnęła nic zarówno ulica, jak i zagranica. Jak wskazał, dziś Gruzja żyje Euro-2024, ale temat „rosyjskiego prawa” i niepokojących działań rządu odżyje w sierpniu i Gruzini będą musieli się z nim zmierzyć.
– Obecnie na pozycji wygranego jest zdecydowanie partia władzy Gruzińskie Marzenie. Ani ulica (masowe długotrwałe protesty), ani zagranica (ostrzeżenia i prośby partnerów z UE i USA) nie zdołały powstrzymać przyjęcia tej ustawy, która jest interpretowana jako odwrót od Zachodu i krok w stronę Rosji – powiedział Górecki.
Jak dodał, „na korzyść władz gra również to, że trwa niezwykle udany dla Gruzinów turniej piłkarski Euro 2024, a do tego są wakacje”.
– To skutecznie odwraca uwagę od problemów politycznych, a ponieważ konsekwencje działań rządu są odsunięte w czasie, to temat jeszcze bardziej blaknie i schodzi na drugi plan – powiedział analityk.
🇬🇪Gruzja bez tańca nie byłaby Gruzją
Tak się cieszyli mieszkańcy Batumi z wygranej gruzińskiej drużyny na EURO 24
źródło: nlevshitstelegram pic.twitter.com/V5iXaO9LxW
— Biełsat (@Bielsat_pl) June 27, 2024
Stwierdził więc, że partii władzy najpewniej uda się – jak to zwykle bywa – zdyskontować sukces gruzińskich piłkarzy, którzy już teraz – po sensacyjnym zwycięstwie nad Portugalią i wejściu do 1/8 finałów – są w Gruzji „bogami”.
Górecki uważa, że nadchodzące miesiące przed październikowymi wyborami do parlamentu to trudny czas dla gruzińskiej opozycji, która musi nie tylko znaleźć sposób, by na nowo zainteresować Gruzinów polityką i przypomnieć im o wadze toczących się wydarzeń, ale też zrobić porządek we własnych szeregach.
– Podzielona na wiele partii, czyli taka jaka jest obecnie, opozycja jest na rękę partii władzy, bo część sił politycznych nie przekroczy progu wyborczego. Dążenie do utworzenia jednego frontu opozycyjnego jest tyleż mało prawdopodobne, co szkodliwe – oznaczałoby to, że wszyscy oponenci władzy pójdą razem z partią Zjednoczony Ruch Narodowy Micheila Saakaszwilego (obecnie w więzieniu), a to odepchnie sporą część elektoratu opozycji, która go nie znosi – tłumaczy Górecki.
Optymalne byłoby, w jego odczuciu, stworzenie „dwóch, ale nie więcej” ugrupowań na stronie opozycji.
– Wtedy i ci, co Miszę lubią, i ci, którzy go nienawidzą, mogliby zagłosować na opozycję – dodał.
Zdaniem polskiego eksperta niewiele w sprawie sytuacji w Gruzji może na razie zrobić UE, która oficjalnie uznała ten kraj za kandydata do akcesji i powinna zdecydować, jaką dalej przyjąć wobec niego politykę. Uchwalenie ustawy o agentach uznano w Brukseli bezdyskusyjnie za sprzeczne z wartościami Wspólnoty. Josep Borrell, szef unijnej dyplomacji, ostrzegł właśnie Tbilisi, że „gruziński rząd (m.in. przez uchwalenie ustawy o przejrzystości wpływów zagranicznych) oddala swój kraj od UE, a jeśli nie zmieni tej polityki, to Gruzja nie osiągnie postępu na drodze do UE”.
– To jest wyraźny sygnał dla Tbilisi, ale na razie tylko sygnał i ostrzeżenie. Owszem, większość Gruzinów chce wejścia do UE. Właśnie dlatego dla Gruzińskiego Marzenia byłoby nawet korzystne, gdyby to UE zamknęła Gruzji drzwi – partia mogłaby obwinić we wszystkim drugą stronę i twierdzić, że „tam nas nie chcą”. Tę sytuację rozumie także strona unijna. UE jest jednak na razie zajęta własnymi wyborami i rozdziałem stanowisk i ten proces jeszcze trochę potrwa – ocenia Górecki.
Znany emigracyjny rosyjski publicysta, dziennikarz śledczy i wideobloger Stanisław Biełkowski również uważa, że Gruzińskie Marzenie stara się za wszelką cenę skorzystać na sukcesie piłkarzy. Wskazał jednocześnie, że szanse ma na to też opozycja. Zauważył, że podczas wygranego meczu z Portugalią na trybunach była związana dziś z opozycją premier Salome Zurabiszwili.
Z kolei premier Irakli Kobachidze był na trybunach podczas pierwszego meczu Gruzji na Euro 2024 z Turcją, przegranego 1-3.
Gruzini w czasach niepodległości nigdy nie doświadczyli takiego sukcesu sportowego na skalę międzynarodową, a w kraju brakuje autorytetów, zwłaszcza w polityce. Nie jest więc dziwne, że podzielona opinia publiczna bacznie patrzy na piłkarzy i to, co się dzieje wokół nich.
Tymczasem trener piłkarskiej reprezentacji Gruzji Francuz Willy Sagnol (były piłkarz reprezentacji Francji, z którą zdobył w 2006 roku wicemistrzostwo świata) zapewnił, że jego podopieczni jeszcze nie powiedzieli ostatniego słowa w mistrzostwach Europy w Niemczech.
– Jeszcze nie skończyliśmy. Nie chcemy jeszcze wyjeżdżać – powiedział Francuz przed meczem 1/8 finału z Hiszpanią.
Gruzja do turnieju finałowego ME zakwalifikowała się po raz pierwszy. Fazę grupową rozpoczęła od porażki z Turcją 1:3, potem zremisowała z Czechami 1:1, a w trzeciej kolejce sensacyjnie pokonała Portugalię 2:0 i awansowała z trzeciego miejsca grupy F.
– Nasza praca jeszcze się nie skończyła. Przed nami mecz z Hiszpanią, do którego trzeba się przygotować. To będzie ogromna przeszkoda – powiedział Sagnol na łamach francuskiego magazynu sportowego L’Equipe.
Pod jego wodzą Gruzja już czterokrotnie rywalizowała z tym przeciwnikiem i za każdym razem przegrywała: 1:2, 0:4, 1:7 i 1:3. Francuski szkoleniowiec przyznał, że na korzyść rywali działa też fakt, że swoje ostatnie spotkanie fazy grupowej rozegrali dwa dni wcześniej niż jego zespół.
– Ale moi piłkarze pokazali w fazie grupowej, że są w stanie przezwyciężać trudności. Są gotowi zrobić wszystko dla swojego kraju. W najlepszy możliwy sposób uczyniliśmy Gruzję dumną – podkreślił.
Hiszpania wygrała wszystkie mecze fazy grupowej i nie straciła bramki. Stała się jednym z najpoważniejszym kandydatów do triumfu w Euro 2024. Gruzini nie zamierzają jednak dać się zdominować.
– Potrafimy nie tylko bronić. Jesteśmy zespołem, który walczy. Spróbujemy w niektórych fazach meczu przejąć kontrolę i utrzymywać się przy piłce – zapowiedział selekcjoner.
Spotkanie Gruzji z Hiszpanią planowane jest na niedzielę na godz. 21 w Kolonii.
To nie koniec wątków francuskich w tej historii. Na razie najwięcej bramek dla Gruzji i najwięcej bramek w ogóle na Euro ze wszystkich piłkarzy zdobył urodzony we Francji i występujący we francuskim klubie Metz Georges Mikautadze. To właśnie Sagnol zauważył go i powołał do reprezentacji. Gruzja awansowała na Euro praktycznie tylko dzięki nowym zasadom promującym wyniki w Lidze Narodów, gdzie Gruzja mierzyła się ze słabymi drużynami. Tym większą sensację jest jej sukces w Niemczech.
Tak się składa, że francuskie obywatelstwo ma też prezydent Salome Zurabiszwili, która urodziła się w Paryżu, w rodzinie gruzińskich emigrantów. Z kolei wspomniany Bidzina Iwaniszwili miał w przeszłości obywatelstwo rosyjskie, ale ma również francuskie.
Generalnie Francja ma tradycyjnie wiele związków z krajami Kaukazu Południowego, a w ostatnim czasie prowadzi w regionie coraz aktywniejszą politykę.
MaH/belsat.eu wg PAP, politico.eu, youtube.com
