Напярэдадні прэзідэнцкіх выбараў у Расеі некалькі фармаванняў з тэрыторыі Украіны ўчынілі рэйды на памежныя вобласці РФ. Афіцыйна ўлады ў Кіеве адмаўляюць сваю датычнасць да гэтых падзеяў, ускладаючы адказнасць за гэта на расейскіх грамадзянаў, нязгодных з пуцінскім рэжымам.
Расейскія добраахвотнікі, якія ваююць на баку Украіны, 12 сакавіка заявілі, што зайшлі на тэрыторыю Курскай і Белгародскай вобласцяў Расеі. Адпаведную заявы распаўсюдзілі тры вайсковыя фармаванні, створаныя ва Украіне з грамадзянаў РФ – Легіён «Свабода Расеі» (ЛСР), Расейскі добраахвотніцкі корпус (РДК) і Сібірскі батальён.
Расейскія ўлады ў першы ж дзень заявілі, што адбілі атакі «ўкраінскіх дыверсантаў», нанёсшы ім вялікія страты. Але самыя добраахвотнікі кажуць, што працягваюць баявыя дзеянні і патрабуюць ад расейскіх уладаў стварыць гуманітарныя калідоры для эвакуацыі мірных грамадзянаў.
«Мы зноў звяртаемся да жыхароў Куршчыны і Белгародчыны! Ваша кіраўніцтва не зрабіла ніякіх мер для вашай абароны або эвакуацыі, а абстрэлы мірных гарадоў і вёсак Украіны працягваюцца, як і раней! Мы вымушаныя адкрыць агонь у адказ па ваенных аб’ектах у прыгранічных рэгіёнах! Неадкладна эвакуіруйцеся!», – папярэдзіў «Расейскі дабравольніцкі корпус».
Байцы расейскай узброенай апазіцыі заяўляюць, што гэтак ідуць «на выбары» прэзідэнта РФ, якія пройдуць 17 сакавіка. Як кажа Джоні з Сібірскага батальёну, замест галасавання на бюлетэнях варта галасаваць калібрам.
Улады Украіны адзначаюць, што не маюць дачынення да апошніх падзеяў, бо гэта «грамадзяне РФ, якія ў сябе ўдома дзейнічаюць, як вольныя людзі, і вядуць актыўную ў тым ліку грамадска-палітычную дзейнасць». Дый зброя ў іх – нібыта затрафееная, заявіў «Белсату» прадстаўнік Галоўнага ўпраўлення разведкі Міністэрства абароны Украіны Андрэй Юсаў.
«У Расеі нейкае там волевыяўленне, і паехалі гэтыя людзі прагаласаваць. Звычайная практыка. Гэта ж грамадзяне РФ, з пашпартамі Расеі і маюць права», – сказаў сакратар Рады нацыянальнай бяспекі і абароны Украіны Аляксей Данілаў.
Расейскія добраахвотнікі ўжо год удзельнічаюць у рэйдах на тэрыторыю РФ. Пачалося гэта з дыверсіяў у Бранскай вобласці 2 сакавіка 2023 года, адказнасць за якія на сябе ўзяў «Расейскі добраахвотніцкі корпус». Пры гэтым у праўдзівасць гэтага першапачаткова не верылі нават украінскія эксперты, якія казалі пра інфармацыйную аперацыю Крамля.
Але рэйды і дыверсіі працягваліся. 22 траўня Легіён «Свабода Расеі» і «Расейскі добраахвотніцкі корпус» ладзілі ўжо новую аперацыю на тэрыторыі Белгародскай вобласці. 1 чэрвеня расейскія добраахвотнікі паведамілі пра чарговы рэйд: на гэты раз іх удар быў скіраваны на 40-тысячны горад Шабекіна ў Белгародскай вобласці. У горад яны ўвайшлі раніцай 4 чэрвеня. Баі на Белгародчыне адбываліся і ў снежні мінулага года.
Але што гэта за расейскія фармаванні, якія час ад часу ходзяць рэйдамі на тэрыторыю РФ?
Найстарэйшым вайсковым фармаваннем з расейскіх добраахвотнікаў ва Украіне, утвораным пасля маштабнага ўварвання РФ, стаў легіён «Свабода Расеі». Афіцыйна пра яго ўтварэнне было абвешчана 11 сакавіка 2022 года. А 5 красавіка на прэс-канферэнцыі ў Кіеве выступілі тры чалавекі ў масках, якія паведамілі, што яшчэ 27 лютага больш як 100 расейскіх вайскоўцаў перайшлі на ўкраінскі бок, пасля чаго пачалі вайсковую падрыхтоўку. У кастрычніку заяўлялася, што легіён пачаў фармаваць ужо трэці батальён у сваім складзе ды займеў уласную артылерыю.
Прынамсі першапачаткова ў складзе легіёну былі і беларусы. Сярод яго чальцоў быў таксама былы віцэ-прэзідэнт расейскага «Газпромбанку» Ігар Валабуеў, які пазней быў паранены ў баях пад Бахмутам.
Пры гэтым доўгі не ўсе ўспрымалі легіён сур’ёзна. Існавала версія, што гэта «ўкраінскі інфармацыйны праект і што насамрэч такога баявога фармавання не існуе». Сярод іншага адзначалася, што легіён «не пакідае ніякіх слядоў і за 11 месяцаў нікога не страціў ні параненымі, ні забітымі». У самым жа фармаванні заяўляюць, што «станам на жнівень 2022 года, падраздзяленні Легіёна ўжо ўдзельнічалі ў баях на бахмуцкім, харкаўскім, сумскім напрамках і на поўдні Украіны».
Афіцыйным прадстаўніком легіёну з’яўляецца Максіміліян Цэзар Андронікаў. У 2010-х гадах ён быў звязаны з радыкальнай нацыяналістычнай арганізацыяй «Расейскім імперскім рухам», але пасля адышоў ад яе дзейнасці, калі зразумеў, што арганізацыю «курыруе і дахуе адміністрацыя прэзідэнта і ФСБ». Між тым паплечнік Аляксея Навальнага Леанід Волкаў казаў летась, што Цэзар быў «звычайным укаранёным мянтоўскім стукачом». Паводле Андронікава, ён яшчэ ў 2014 годзе думаў ехаць ваяваць за Украіну, але тады гэтага не зрабіў. У 2024 годзе Цэзара на час адхілілі ад выканання абавязкаў намесніка камандзіра за крытыку ў адрас калегаў з РДК. Паводле апошніх звестак, ён удзельнічае ў баях у памежных рэгіёнах РФ.
Да вядомых прадстаўнікоў легіёну належыць таксама Аляксей Бараноўскі, былы прэс-сакратар «Расейскага маршу» і Дзмітрыя Рагозіна ды былы кіраўнік арганізацыі «Расейскі вердыкт», што абараняла затрыманых у РФ праварадыкалаў.
Напачатку ЛСР выкарыстоўваў антываенны бела-сіне-белы сцяг ліберальнай апазіцыі РФ ды заяўляў, што нясе «каштоўнасці Свабоднага чалавека Новай Расеі – свабода слова, свабода волевыяўлення, свабода абіраць сваю будучыню». Але пры гэтым ён выступае за «захаванне адзінай і непадзельнай Расеі ў межах 1991 года» ды кажа, што «самым прыніжаным і бяспраўным сярод усіх народаў Расейскай Федэрацыі з’яўляецца расейскі народ».
«Кожны дзень дыктатуры Пуціна набліжае краіну да яе развалу і знішчэння як дзяржавы. Мы гэтага не дапусцім!» – гаворыцца на сайце падраздзялення.
У жніўні 2022 года ў склад Інтэрнацыянальнага легіёну абароны Украіны ўвайшоў Расейскі добраахвотніцкі корпус, які таго меў статус падраздзялення тэрытарыяльнай абароны. Касцяком РДК сталі грамадзяне РФ, якія ваявалі ў складзе ўкраінскага батальёну «Азоў». Да іх таксама далучыліся расейцы, якія былі ва Украіне на момант пачатку вайны.
З ліпеня па лістапад 2022 года байцы РДК удзельнічала ў баях на запарожскім фронце, а агулам «увесь фронт абʼездзілі»: «Кіеўская вобласць, потым быў Харкаў, Нікалаеў, Запарожжа, данецкі напрамак, потым зноў было Запорожжа. Паездка на востраў Змяіны. На стыку Данецкай і Запарожскай вобласцяў было шмат «працы»».
На сайце РДК адзначаецца, што ягоныя байцы «прытрымліваюцца кансерватыўных поглядаў і традыцыяналісцкіх перакананняў». Іх мэты – аднаўленне тэрытарыяльнай цэласці Украіны ў межах 1991 года і звяржэнне дзейнага рэжыму ў РФ.
«Наша мэта – вызваленне і адраджэнне расейскага народу праз Перамогу Украіны. Мы ўпэўненыя, што пацярпеўшы паразу сваіх чырванасцяжных войскаў, РФ атрымае ўдар, ад якога ўжо не зможа акрыяць», – гаворыцца на сайце падраздзялення.
Прадстаўнікі РДК адмовіліся ад выкарыстання ліберальнага БСБ-сцяга, аддаўшы перавагу сімволіцы белаэмігрантаў, якія супрацоўнічалі ў Другой сусветнай вайны з немцамі. Падчас мяцяжу Яўгенія Прыгожына корпус падтрымаў дзеянні лідара ПВК Вагнэра, супраць якога выступілі ў легіёне.
Сярод чальцоў корпусу – лідар неанацысцкага гурта «М8Л8ТХ» Аляксей Лёўкін, актор, правы анархіст Кірыл Канахін, былы вагнэравец Уладзіслаў Ізмайлаў ды іншыя. Камандзірам РДК з’яўляецца Дзяніс Капусцін, вядомы як «White Rex» («белы кароль») – «ключавая фігура праваэкстрэмісцкай субкультуры Еўропы». Ён з 17 гадоў жыў з бацькамі ў Нямеччыне і быў звязаны з футбольнымі фанатамі і разнастайнымі ультраправымі рухамі Еўропы і РФ, у тым ліку – з Максімам Цесаком Марцінкевічам, які раптоўна памёр у 2020 годзе ў чэлябінскім СІЗА. З 2017 года Нікіцін жыве ва Украіне, а з 2019 года яму забаронены ўезд у Еўразвяз і ануляваны від на жыхарства ў Нямеччыне.
Пры гэтым байцы РДК адпрэчваюць сувязі з нацызмам і фашызмам:
«Калі расейскія нацыяналісты ідуць у атаку з чачэнцамі ці якутамі – іх цяжка папракнуць у нацызме ці фашызме».
Самым маладым фармаваннем з тых, што бяруць удзел у цяперашняй выправе ў памежныя рэгіёны РФ, з’яўляецца Сібірскі батальён. У яго ўвайшлі добраахвотнікі-расейцы, якія «з ідэалагічных меркаванняў не пажадалі далучыцца да РДК, які мае флёр ультраправых ідэй і поглядаў». Сіббат быў створаны ўвесну 2023 года.
Яго кіраўніком стаў былы расейскі афіцэр, вайсковы выведнік Уладзіслаў Амосаў – этнічны якут, які спачатку хацеў сфармаваць якуцкае нацыянальнае падраздзяленне ў складзе ЗСУ. Як заяўляецца, ён да 2011 года служыў у расейскім войску, але сышоў з яго праз расавую дыскрымінацыю, а ў 2019 годзе з’ехаў у Польшчу. Амосаў адзначаў, што як «прадукт Савецкага Саюзу» ўдзельнічаў у дзвюх Чачэнскіх войнах, якія яго «ацверазілі». Ва Украіну ён прыехаў у снежні 2022 года. Свой баявы хрост «Сібірскі батальён» прайшоў праз год – у снежні 2023 года на Аўдзееўскім участку фронту.
Апроч якутаў, у шэрагах батальёну змагаюцца таксама татары, бураты ды іншыя расейскія рэгіяналісты. Пры гэтым у адрозненні ад вышэй згаданых падраздзяленняў яны не з’яўляюцца прыхільнікамі «адзінай і непадзельнай» Расеі. Як кажа сам Амосаў, паколькі ў РДК служылі «толькі славяне», а ў ЛСР былі збольшага «імперцы», ён вырашаў ствараць «Нярускі батальён», дзе могуць ваяваць людзі, якія «не толькі за свабоду Украіны, але і за свабоду сваіх народаў, сваіх рэгіёнаў».
«Каб вайна скончылася, дастаткова прызнаць незалежнасць нацыянальных рэспублік Расеі», – мяркуе ён.
Паводле яго, у РДК і ЛСР таксама за апошні час змянілася стаўленне да іншых народаў, але «ападачак застаўся».
Федэральныя служба бяспекі цягам 2023 году ўнесла «Расейскі добраахвотніцкі корпус» і Легіён «Свабода Расеі» ў склад тэрарыстычных арганізацыяў. Пераследу падвяргаюцца і публічныя асобы фармаванняў. Гэтак, камандзір РДК Капусцін быў летась завочна асуджаны ў РФ да пажыццёвага зняволення. Такі ж тэрмін атрымаў сёлета і баец корпусу, актор Канахін. Шэраг іншых расейскіх добраахвотнікаў абвешчаныя ў вышук або названыя замежнымі агентамі.
Макар Мыш belsat.eu