Беларускія добраахвотнікі і прадстаўнік АПК Вадзім Кабанчук кантактуюць з ГУР Украіны па пытанні вызвалення з Беларусі былога байца палка Каліноўскага Валіся Верамейчыка. Ёсць і кантакты «на ўзроўні, які не варта агучваць». Пра гэта распавёў кіраўнік клуба «Ліцвіны» Сяргей Шалыгін на прэс-канферэнцыі, прысвечанай справе Васіля Верамейчыка, у Вільні 29 лістапада.
Сяргей Шалыгін адзначыў, што бачыўся з кіраўніком палка Каліноўскага Паўлам «Дзядзькам» Шурмеем на мінулым тыдні.
«Ён запэўніваў, што праца ва Украіне вядзецца, у тым ліку з кіраўніцтвам ГУРа [Галоўнае ўпраўленне разведкі. – Заўв. рэд.]. Я таксама маю добрыя сяброўскія стасункі з добраахвотнікамі, у тым ліку з прадстаўніком Аб'яднанага пераходнага кабінету ў абароне і нацыянальнай бяспецы Вадзімам Кабанчуком. Ён таксама запэўнівае, што з яго боку праца вядзецца. Але ўсе яны звяртаюць увагу, што праца вядзецца на тым узроўні, які не варта агалошваць», – расказаў Шалыгін.
Мэтай прэсс-канферэнцыі было звярнуць увагу літоўскай грамадскасці на праблемы добраахвотнікаў, якія ваююць ва Украіну. Удзельнікі заклікалі падпісаць петыцыю са зваротам да ААН і кіраўнікоў дзяржаў абараніць добраахвотнікаў, якія змагаліся за Украіну. Сярод іх былі старшыня камісіі Каардынацыйнай рады Беларусі па нацыянальнай бяспецы Аляксандр «Кусь» Клачко, Сяргей Шалыгін, дырэктарка арганізацыі «Dapamoga» Наталля Калегава, дырэктарка «VŠI Polyglot» Вераніка Выгоўская і іншыя.
Беларусы – надуманая праблема для Літвы
Каб дапамагчы Васілю Верамейчыку, трэба змяніць стаўленне грамадства да добраахвотнікаў і зразумець, што гэта таксама абаронцы Літвы і Польшчы, лічыць Сяргей Шалыгін.
«Вядома, гэта размовы і патрабаванні да беларускіх палітыкаў, бо ад іх шмат чаго залежыць, чамусьці яны хаваюць свае твары і не ўпісваюцца ў гэтыя кейсы», – мяркуе Шалыгін.
Ён адзначае, што гаворка ідзе пра тых, хто называе сябе лідарамі беларускага дэмакратычнага грамадства:
«На вялікі жаль позна схваціліся, калі ўжо Васіль ў лапах КДБ».
Таксама трэба прыпыніць супрацоўніцтва Інтэрпалу з беларускімі ўладамі, адзначае Сяргей Шалыгін. З такім жа заклікам выступіла Святлана Ціханоўская пасля таго, як стала вядома, што Васіль Верамейчык выдадзены Беларусі В’етнамам.
Што тычыцца Літвы, то ён мяркуе, што трэба вырашаць праблему стаўлення да беларусаў як да пагрозы.
«Пакажыце мне, напрыклад, беларуса, які спрабуе перапісаць гісторыю. Камусьці гэта выгадна прасоўваць. Я спадзяваўся, што гэтая хваля спадзе, калі пройдуць выбары ў літоўскі парламент. Але ўсё ж дазіравана, але гэтую тэму падпіхваюць. Таму патрэбна змена стаўлення да беларусаў, але і з нашага боку павінны быць пэўныя крокі. Мы павінны ведаць культуру і гісторыю Літвы, разам з літоўцамі яе вывучаць».
Ад 800 да 1,5 тысячы беларускіх ветэранаў патрабуюць дапамогі
Аляксандр Клачко звярнуў увагу на тое, што беларускія ветэраны, якіх, паводле яго звестак, ужо ад 800 да 1,5 тысяч чалавек, сутыкаюцца са шматлікімі праблемамі. Адна з іх – непрыняцце і неразуменне ў мірным жыцці, адсутнасць псіхалагічнай дапамогі. Паводле яго, у Вільні і пад Вільняй праз гэта загінулі ўжо чатыры былых беларускіх добраахвотніка.
Ён расказвае, што яго жонцы тэлефануюць жонкі і маці ветэранаў, якія знаходзяцца ў Літве, і таксама патрабуюць псіхалагічнай дапамогі.
,,«Мы баімся, што ў нас можа з’явіцца яшчэ адзін трагічны кейс», – кажа Клачко.
Асабіста сам Аляксандр сутыкнуўся з тым, што 10 месяцаў не можа легалізавацца ў Літве, хаця маю другую групу інваліднасці, якую атрымаў падчас абароны Украіны. Ён чакае статусу бежанца, на які падаваўся як палітычны актывіст, а не добраахвотнік. Клачко адзначае, што не можа атрымліваць нармальную медыцынскую дапамогу.
,,«Як я бачу вырашэння гэтага пытання. Я хачу каб нас разумелі ўсе – і грамадства, і Літва, і Украіна. Я хачу атрымаць адказ на пытанне, які статус у Літве маюць літоўскія і беларускія добраахвотнікі, якія ваявалі на баку Украіны. Хто мы для Літвы? Я шукаю адказ на гэтае пытанне, каб такіх выпадкаў, як з Васілём Верамейчыкам у Літве не было», – падкрэслівае Аляксандр.
Паводле яго, Васіль Верамейчык з’ехаў з Украіны пасля смерці Івана Марчука «Брэста». Затым спрабаваў вярнуцца ва Украіну, але не змог гэтага зрабіць, бо, па словах самога Верамейчыка, яму быў забаронены ўезд ва Украіну. Ён лічыў, што былое кіраўніцтва палка Каліноўскага мела з ім канфлікт і праз свае сувязі дамаглося забароны ўезду. У Вільні ў Верамейчыка знаходзіцца жонка і 12-гадовая дачка, але яго прызналі пагрозай нацыянальнай бяспецы Літвы. Пазней Васіль апынуўся ў В’етнаме, а адтуль быў выдадзены беларускім уладам.
Арсен Рудэнка belsat.eu
![Кадр з фільма. Фота: скрыншот з відэа [TNO/OTL] Custom Super Events Belarus | Post-Lukashenko / YouTube](https://s2.tvp.pl/images2/b/3/5/uid_b358422349bd4808bc86d47cb7901563_width_499_play_0_pos_0_gs_0_height_280.png)
