У СІЗА КДБ каталіцкага пробашча з Валожыну Генрыха Акалатовіча ўтрымліваюць ужо амаль 9 месяцаў. Ніякіх афіцыйных звестак па справе святара дагэтуль невядома, гэтаксама як і дакладную сутнасць самога абвінавачвання.
Генрыха Акалатовіча затрымалі 16 лістападу на свята Маці Божай Міласэрнасці. Затрыманне адбывалася ў межах крымінальнай справы паводле ч. 1 арт. 356 КК («Здрада дзяржаве»). Санкцыя гэтага артыкулу прадугледжвае ад 7 да 15 гадоў пазбаўлення волі.
Што такога мог зрабіць святар, за што яму пагражае такі тэрмін? Рэжым пра гэта нічога не паведамляе ўжо амаль дзевяць месяцаў. Са словаў вернікаў, якія асабіста знаёмыя за Генрыхам Акалатовічам, «гэты чалавек любіць сваю Радзіму болей, чым тыя людзі, якія яго затрымалі і зараз абвінавачваюць». І зараз, паводле непацверджаных звестак, яго вінавацяць у тым, што ён нібыта перадаў камусьці сакрэтную інфармацыю. Пра якую інфармацыю ідзе гаворка – ніхто не ведае.
Але гэта яшчэ не ўсе шакуючыя звесткі. Паводле дадзеных, якія ўдалося здабыць вернікам, шкоду, нібыта нанесеную святаром дзяржаве, рэжым ацэньвае ў суму, блізкую да 1 млн еўра (болей за 3 млн рублёў)! Прытым у кошт спагнання гэтай сумы, паводле непацверджаных звестак, збіраюцца ўключыць грошы, якія ў ксяндза Генрыха канфіскавалі пры арышце. Але ж там, як гавораць вернікі, былі не толькі асабістыя ашчаджэнні святара, але і ахвяраванні парафіі.
Як паведамляе katolik.life, ужо хутка над святаром адбудзецца суд, які пройдзе ў закрытым рэжыме. І гэта значыць, што трапіць на яго не змогуць ні парафіяне, ні сваякі. Ёсць меркаванне, што суд адбудзецца дзесьці ў верасні ці кастрычніку. У сваіх апошніх лістах ксёндз Генрых пісаў, што спадзяецца на заступніцтва Папы Рымскага, і прасіў не спыняць малітву. Вядома, што святар не падае духам, хоць нядаўна перанёс інфаркт і аперацыю на страўніку ў сувязі з анкалагічным захворваннем. А гэта значыць, што яму патрэбнае рэгулярнае медычнае назіранне і пастаянны прыём лекаў.
Гэта ўжо не першы выпадак пераследу святароў за «здраду дзяржаве» ў Беларусі
Гісторыя з арыштам ксяндза Акалатовіча – чарговае пацверджанне таму, што рэжым абірае і катуе лепшых. Не ўсім гэта вядома, але Генрых Акалатовіч – першы з грамадзянаў цяпер ужо былога СССР, хто абараніў тытул доктара ў Люблінскім каталіцкім універсітэце. Навучаўся ў Грыгарыянскім універсітэце ў Рыме, служыў пробашчам у Браславе, Ракаве, Сталовічах, Бабруйску. Апекаваўся каталікамі і ў іншых мясцовасцях Беларусі, дапамагаючы вяртаць касцёлы і рэгістраваць парафіі. Займаўся ўтварэннем касцельных судоў у Пінскай і Менска-Магілёўскай дыяцэзіях.
Пробашч Генрых Акалатовіч – не першы святар, якога ўтрымліваюць у СІЗА КДБ за «зраду дзяржаве». У гэтых жа засценках, больш за паўгады правёў ксёндз Уладзіслаў Лазар – пробашч барысаўскага касцёлу Сашэсця Святога Духа, які знік дарогаю ў Барысаў, ад бацькоў, якія жылі ў вёсцы Канюхі Маладзечанскага раёну. Гэта адбылося ў 2013 годзе. І тады у КДБ інфармацыю таксама не каментавалі. Затое каментаваў сам Аляксандр Лукашэнка, які 26 ліпеня 2013 пачаў гаварыць пра «шпіёнскую справу» і заявіў пра затрыманне «аднаго са здраднікаў, які ў спецслужбах служыў і які быў праз прадстаўнікоў Каталіцкай царквы звязаны з замежнымі дзяржавамі, і не толькі здаваў інфармацыю, але з-за ягонай дзейнасці пацярпелі людзі, якія працуюць за мяжой».
Ніякія доказы віны Лазара так і не былі агучаныя, і ўрэшце ягоная справа развалілася. Справа ў дачыненні ксяндза была спыненая, ніякіх каментароў ад КДБ наконт таго, што гэта ўсё было, з тае пары не паступала.
Яшчэ раней, напрыклад, 80 гадоў таму ў «амерыканцы» трымалі Казіміра Свёнтка, які пазней стаў першым кардыналам у сучаснай гісторыі Беларусі. Прытым ён быў не проста арыштаваны, але і асуджаны на смерць. Вайна, якая распачалася ў 1941 годзе, перашкодзіла выканаць прысуд.
Аднак у 1944 годзе малады святар зноў быў арыштаваны і асуджаны на 10 гадоў лагераў, дзе цяжка працаваў спачатку ў Сібіры, а потым за Палярным кругам у Інце каля Варкуты.
Надзея Вольная, «Белсат»
