Cerkwią na Białorusi kierował przez 35 lat. Koronawirusem zaraził się w grudniu.
Metropolita Filaret urodził się w 1935 roku w Moskwie jako Kirył Wachramiejew, syn nauczycieli Szkoły Muzycznej im. Gniesinych przy Konserwatorium Moskiewskim. Śluby zakonne złożył na II roku Moskiewskiej Akademii Duchownej w 1959 roku, imię Filaret przyjmując na cześć św. FIlareta Miłościwego.
Był m.in. dyplomatą. W latach 1981-1889 pełnił funkcję przewodniczącego Wydziału Cerkiewnych Stosunków Zewnętrznych Patriarchatu Moskiewskiego, wcześniej był biskupem berlińskim i patriarszym egzarchą Europy Środkowej, a następnie patriarszym egzarchą Europy Zachodniej. W latach 60-tych. był też rektorem Moskiewskiej Akademii Duchownej.
Ponadto, był współorganizatorem obchodów 1000-lecia chrztu Rusi w 1988 roku. Działał w cerkiewnej komisji biblijnej i pomocy ofiarom katastrofy czarnobylskiej.
Kościołem prawosławnym na Białorusi kierował od 1978 do 2013 roku. Początkowo jako metropolita miński i białoruski, a jednocześnie egzarcha zachodnioeuropejski Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. 16 grudnia 1989 roku stanął na czele Białoruskiej Cerkwi Prawosławnej – nowopowstałego białoruskiego egzarchatu Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Po odejściu w stan spoczynku zachował godność egzarchy honorowego.
W latach 1990-1995 był deputowanym 12. kadencji białoruskiej Rady Najwyższej. Nosił tytuł bohatera Białorusi.
Po nim Białoruską Cerkwią Prawosławna od 2013 do 2020 roku kierował również pochodzący z Rosji metropolita Paweł (Gieorgij Ponomariow). Po krytyce brutalności reżimu Alaksandra Łukaszenki został przeniesiony na rosyjski Kubań. Jego miejsce zajął urodzony na Białorusi metropolita Beniamin (Wital Tupieka).
ik,pj/belsat.eu
