У Менску судзяць «арганізатара масавых закалотаў». Хлопец можа атрымаць 15 гадоў зняволення
Суд Фрунзенскага раёну Менску працягвае разгляд справы Дзмітрыя Кубарава, якому пагражае да 15 гадоў турмы. Хлопца вінавацяць паводле ч. 1 арт. 293 («Арганізацыя масавых закалотаў»), ужо больш як 7 месяцаў ён застаецца за кратамі.
Справу разглядае суддзя Дзмітрый Лукашэвіч. Бок дзяржабвінавачання рэпрэзентуе Аліна Касьянчык.
Паседжанне пачалося з допыту сведак. Імі былі суседзі абвінавачанага. Паводле суседкі, 9 жніўня каля 20.00 яна прыйшла на тэрыторыю сталічнай гімназіі, каб даведацца пра вынікі выбараў. Падзялілася звесткамі з Дзмітрыем Кубаравым, праз тэлефон удакладніла, што хлопец – на Нямізе, па поўначы была ўжо дома.
Сведка распавяла, што з абвінавачаным звязваўся чалавек, які прапаноўваў грошы, каб купіць сродкі індывідуальнай абароны для пратэстоўцаў. Дзмітрый даў таму чалавеку свае пашпартныя і асабістыя дадзеныя (нумар і серыя пашпарта, прозвішча, імя, мабільны тэлефон). 25-гадовы Кубараў тэлефанаваў у дзве інтэрнэт-крамы, каб купіць шлемы, ахоўныя маскі, але нічога набыць не паспеў, бо яго затрымалі. Са словаў суседкі, Кубараў і невядомы малады чалавек зайшлі ў кватэру і занеслі дзве каністры і скрынку з пенапластам. Што было ў каністрах, жанчына не ведае, невядомы сышоў.
– Вам вядома, цi ўжываў падсудны нейкую сілу супраць супрацоўнікаў? – пытаецца пракурор.
– Ну, вы паглядзіце на яго – не, вядома, – адказала суседка. Дзмітрый засмяяўся.
12 жніўня падчас ператрусу ў кватэры сканфіскавалі дзве каністры, скрыню з пенапластам, тэхніку (ноўтбук, тэлефон). Хадайніцтва пракурора аб разыходжанні паказанняў, якія давала суседка падсуднага ў КДБ і цяпер, задаволілі.
Суддзя зрабіў Дзмітрыю Кубараву заўвагу за непрыстойныя паводзіны ў зале суда.
У зале суда прысутнічае тры народныя засядацелі.
Пасля перапынку пасяджэнне працягнулася. Пракурор зачытала паказанні сведкі, якія яна дала ў КДБ, з яе слоў «Дзіма распавядаў, што сам асабіста кідаў кактэйлі Молатава ў супрацоўнікаў АМАПа. Распавёў, што атрымаў 20.000 расейскіх рублёў, мы неаднаразова казалі яму, што аказваць супраціў няправільна».
– Усё запісана з вашых слоў, праўда? – удакладняе пракурор.
– Не, не ўсё. Вы прапусцілі абзац, дзе ён спрабаваў выліць вадкасці і пазбавіцца ад іх, але не паспеў.
– Падсудны сказаў, што будзе зноў удзельнічаць у масавых беспарадках і адстойваць сваю пазіцыю, – зачытала пракурор, – усё было так?
– Так, усё так.
Суддзя сам задае пытанні сведку, пытаецца, чаму адрозніваюцца паказанні. Суседка адказала, што не памятае, бо гэта было даўно.
– Вашы супрацоўнікі ўмеюць выводзіць на паказанні, – дзёрзка адказвае яна.
– Што гэта значыць? – пытаецца пракурор.
– Што мне сказалі «альбо я даю паказанні, альбо саджуся разам з ім«, – сказала дзяўчына.
«Маўчы!» – крыкнуў абвінавачаны і стаў коламі хадзіць па камеры.
Адвакат папрасіў зафіксаваць дадзеныя сведкі, на што суддзя паказаў, што аўдыязапіс працэсу вядзецца і так.
– Гэтыя паказанні даваліся вамі добраахвотна? – пытаецца суддзя.
– Так, – адказвае суседка Дзмітрыя.
– Ваша подпіс?
– Так.
– Вас прымушалі?
– А словы «а ты што, думаеш, сюды людзей з пакетамі на галавах не заводзяць?» нічога не значаць?
– Выразна адказвайце, «так» ці «не«.
На словы сведкі Дзмітрый сказаў: «Навошта?»
– Да гэтага ён можа і хацеў нешта вырабляць, але потым перадумаў, – сказала суседка, – ён заўзята выказваў сваю пазіцыю
– Не рабіць што вы яго прасілі? – спытаў суддзя.
– Нічога, што парушае парадак. Нічога канкрэтнага.
Абвінавачваны сказаў, што ў яго ёсць пытанні да сведкі.
– У колькі вас прывезлі ў КДБ? – пытае ён.
– У 08:20 – 8.30.
– Чаму гэта не супадае з дадзенымі?
– Пытанне зняты.
– Што менавіта вы мелі на ўвазе, калі казалі, што я парушаў закон?
– Пытанне зняты.
– На якой падставе вы сказалі, што гэта масавыя беспарадкі?
– Вы супраціўляліся сілавікам.
– Вы разумееце розніцу, паміж удзелам у масавых беспарадках і дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак?
– Пытанне зняты.
На допыт запрасілі другога сведку, суседа падсуднага.
Па словах суседа, ён казаў Дзмітрыю, каб той сядзеў дома і нічога не рабіў. Дома бачыў каністры, але не цікавіўся іх паходжаннем, таксама відэа на ім накаленнікі, апрануты быў ва ўсё чорнае.
– Як дзялілі аплата за кватэру? – пытаецца пракурор.
– Па-братэрску (смяецца).
– Давайце сур’ёзна, – рэзка адказвае бок абвінавачвання.
– Ну напалову.
На пытанне, чаму разыходзяцца паказанні, ён адказаў, што не памятае, бо прайшло шмат часу.
Запрасілі трэцяга сведку, знаёмую падсуднага.
Пацвердзіла, што бачыла невядомага маладога чалавека, які зайшоў са Зміцерам у кватэру з каністрамі.
Дзяржабвінаваўца зноў зачытала паказанні, дадзеныя падчас следства з-за разыходжанні ў словах. Быў паказаны скрыншот, на якім былі бачныя Дзмітрый і невядомы мужчына з двума каністрамі.
Запрасілі чацвёртага сведку, сына арэндадаўца кватэры абвінавачанага.
– Калі ў апошні раз размаўлялі з абвінавачаным?
– Не памятаю, вам лепш відаць.
– Не, сведка, мне не лепш відаць.
Зміцер распавёў, што сын гаспадара кватэры падвёз яго 9 жніўня да Стэлы, сведка гэтага не памятае.
Быў запрошаны яшчэ адзін сведка, пасля бок абвінавачання зачытала паказанні Дзмітрыя Кубарава: яўку з павіннай.
– Вы кажаце, што не выкарыстоўвалі кактэйлі Молатава, але ў паказаннях вы іх выкарыстоўвалі і выраблялі.
– Я адразу так і напісаў, але да мяне падышлі і адразу закрэсліла гэтыя словы.
Допыт з боку абвінавачання прадоўжыўся.
– У КДБ складана пісаць тое, што сам хочаш, – сказаў абвінавачаны.
– Што вам сказалі пісаць у КДБ?
– «Пішы вось гэта«, калі я нешта пісаў «няправільна«, то я перапісваў усё нанова, – адказаў Дзмітрый.
Пракурор зачытала яўку з павіннай, дзе абвінавачаны прызнаў сваю віну і прызнаўся ва ўсім.
– Яўка пісалася па сваім жаданні? – пытаецца пракурор.
– Супраць свайго жадання.
– Якая па ліку? – удакладняе суддзя.
– Трэцяя.
– Вы яе падтрымліваеце? – працягвае бок абвінавачвання.
– Не.
– На вас аказвалі ціск?
– Так.
– Вас прымушалі пісаць гэты тэкст?
– Так.
Заўтра ў 14:10 працягнецца судовае пасяджэнне.
ЯП belsat.eu
