Awdijiwka broni się od 2 miesięcy, rosyjskie czołgi płoną w Krynkach. Tydzień na froncie
Wojska rosyjskie szturmują Awdijiwkę już od dwóch miesięcy i pomimo rosnących strat nie zamierzają zaprzestać ofensywy. Z nie mniejszym uporem Rosjanie próbują przeciąć tzw. występ robotyński, gdzie najemnicy z Nepalu prowadzą operacje szturmowe przeciwko Ukraińcom. W Krynkach, na okupowanym lewym brzegu Dniepru w obwodzie chersońskim, sytuacja przypomina pat – ukraińskie siły zbrojne utrzymują przyczółek, ale od kilku tygodni nie są w stanie go powiększyć, a Rosjanie nie są w stanie go zlikwidować.
Dwa miesiące ofensywy na Awdijiwkę. Sytuacja jest trudna, ale na ogół stabilna
Od dwóch miesięcy trwa zakrojona na szeroką skalę rosyjska ofensywa mająca na celu zdobycie Awdijiwki w obwodzie donieckim. W tym czasie siłom rosyjskim nie udało się okrążyć miasta ani stworzyć krytycznego zagrożenia dla jego obrońców, a walki w mieście były jak dotąd zlokalizowane głównie w południowej strefie przemysłowej. Ukraińska logistyka nadal funkcjonuje pomimo ostrzału i braku bezpiecznych przejezdnych dróg. Szerokość korytarza do Awdijiwki wynosi obecnie około 7 kilometrów w najwęższym miejscu – mniej więcej tyle samo, co miesiąc temu.
Najsłabszym punktem ukraińskiej obrony jest obecnie wieś Stepowe, na północ od Awdijiwki. Rosjanie posuwają się tam powoli, ale systematycznie, przedzierając się przez ukraińskie pozycje, tracąc ogromną liczbę piechoty i rozszerzając swój przyczółek na zachód od linii kolejowej.
Rosyjskie siły zbrojne do tej pory bezskutecznie próbowały przedrzeć się na teren głównego przedsiębiorstwa przemysłowego miasta – Awdijiwskich Zakładów Koksochemicznych. Linia frontu przebiega wzdłuż ich zewnętrznych ogrodzeń już od kilku tygodni. Jednak na wschód od zakładu Rosjanom udało się przeniknąć do Awdijiwki po raz pierwszy od początku pełnowymiarowej inwazji. Kanał na Telegramie ukraińskiej Khorne Group opublikował wideo przedstawiające ukraiński czołg ostrzeliwujący dacze, w których ukrywają się rosyjscy żołnierze. Analitycy projektu DeepState sugerują, że Rosjanie do dziś tam pozostają. Z kolei Rybar, kanał powiązany z rosyjskim Ministerstwem Obrony, twierdzi, że rosyjska armia zajęła ten obszar dawno temu. Nie dostarcza jednak przekonujących dowodów.
W mediach społecznościowych pojawiają się filmy potwierdzające ciężkie straty poniesione przez Rosjan podczas szturmu na Awdijiwkę. W jednym z najnowszych żołnierz rosyjskich sił zbrojnych mówi, że siedem dni temu ich oddział liczył 75 ludzi, ale w ciągu tygodnia walk liczba ta zmniejszyła się do 14. W innym filmie rosyjski żołnierz nagrywa las usiany ciałami swoich kolegów.
Wojskowo-polityczny obserwator grupy Information Resistance Ołeksandr Kowałenko zauważa, że ukraińskie pozycje w pobliżu Awdijiwki są szturmowane głównie przez jednostki samozwańczej Donieckiej Republiki Ludowej. Najbardziej przygotowane do walki jednostki praktycznie nie pojawiają się na linii frontu. Jego zdaniem, po poniesieniu ogromnych strat w ciągu dwóch miesięcy walk, rosyjskie dowództwo przegrupowuje i uzupełnia swoje najlepsze jednostki, aby spróbować zadać decydujący cios ukraińskiej twierdzy przed końcem tego roku. Dla Kremla termin zdobycia Awdijiwki upływa jednak w marcu 2024 roku, kiedy to Władimir Putin po raz piąty zostanie prezydentem Rosji.
W pobliżu Awdijiwki Rosjanie coraz skuteczniej wykorzystują sprzęt do walki radioelektronicznej, który zagłusza komunikację mobilną, dostęp do Sieci, a nawet Starlink. Jednak ukraińskim dronom czasami udaje się ominąć zakłócenia – nadal atakują Rosjan na linii frontu praktycznie przez całą dobę. Ihor Kryworuczko, żołnierz 47. Brygady SZU, który obecnie walczy w pobliżu Awdijiwki, opowiedział o tym naszemu rosyjskojęzycznemu portalowi Vot Tak. Według niego obecnie liczba ataków dronów rzeczywiście dramatycznie spadła, ale nie z powodu rosyjskiej walki radioelektronicznej. Kryworuczko twierdzi, że zarówno Ukraińcy, jak i Rosjanie oszczędzają je do masowego użycia w kluczowym momencie bitwy o miasto.
Ukraiński ekspert wojskowy Roman Switan z kolei po raz kolejny zwrócił uwagę na znaczenie utrzymania Awdijiwki. Miasto znajduje się bowiem na dominujących wzgórzach, a jego utrata może zmusić SZU do wycofania się na kolejną linię wzgórz – około 20 kilometrów na zachód. Mogłoby to załamać całą linię frontu na zachód od Doniecka i zagrozić innym miastom kluczowym dla obrony ukraińskich sił zbrojnych, w szczególności Wuhłedarowi, o który intensywność walk może znacznie wzrosnąć w najbliższej przyszłości.
Nepalczycy szturmują Robotyne na Zaporożu
Po tym, jak ofensywa ukraińskich sił zbrojnych w kierunku Tokmaku de facto utknęła w martwym punkcie, Rosjanie przejęli inicjatywę na tzw. występie robotyńskim. Teraz próbują przywrócić status quo z początku czerwca 2023 roku, tj. sprzed letniej ofensywy Sił Zbrojnych Ukrainy. Ukraińskiej armii udało się dotrzeć na obrzeża wsi Nowoprokopiwka, kilka kilometrów na południe od wyzwolonego Robotynego. Teraz walki ponownie przeniosły się do tej miejscowości.
W zeszłym tygodniu Rosjanie odepchnęli ukraińskie oddziały prawie kilometr od Nowoprokopiwki, ale zostali powstrzymani, w szczególności przez drony szturmowe i ostrzał moździerzowy ukraińskiego wojska. Walki tutaj trwają bez konkretnego przełomu – szereg pozycji stale zmienia „właściciela”. Podczas jednej z bitew Rosjanie zdobyli przekazany Ukrainie przez zachodnich partnerów czołg Leopard 2.
Ukraińscy żołnierze walczący w sektorze Robotynego twierdzą, że nepalscy najemnicy biorą udział w operacjach szturmowych. Według ambasadora Nepalu w Rosji Milana Raja Tuladhara w sumie około 200 obywateli Nepalu podpisało kontrakty z rosyjskim Ministerstwem Obrony. Według tychże doniesień Nepalczycy walczą również w szeregach ukraińskich sił zbrojnych.
Co najmniej sześciu obywateli Nepalu zginęło podczas wojny na Ukrainie, a kolejny został schwytany w pobliżu Awdijiwki w połowie października 2023 roku. Jego uwolnienia domagają się teraz władze Nepalu. Schwytany najemnik twierdzi, że podpisał kontrakt wyłącznie dla pieniędzy i że został wysłany na linię frontu w ramach jednej z rosyjskich jednostek powietrznodesantowych.
W następstwie powszechnego oburzenia z powodu śmierci Nepalczyków zwerbowanych przez rosyjską armię, władze Nepalu wezwały Moskwę do zaprzestania wciągania swoich obywateli w wojnę, zwrotu ciał i wypłaty odszkodowań rodzinom zmarłych. Również pod koniec ubiegłego tygodnia Nepal aresztował 10 Rosjan podejrzanych o przekazywanie pieniędzy i rosyjskich wiz osobom zwerbowanym na wojnę. Każdy z najemników miał otrzymać po 9 000 dolarów (średnia miesięczna pensja w Nepalu wynosi około 100 dolarów).
Cmentarzysko rosyjskiego sprzętu na lewym brzegu Dniepru
W obwodzie chersońskim, na okupowanym lewym (wschodnim) brzegu Dniepru, od prawie dwóch miesięcy trwa również operacja desantowa ukraińskich sił zbrojnych. Pomimo niewielkich rozmiarów przyczółka, na którym Ukraińcom udało się ustabilizować swoje pozycje, i niemal nieustannego bombardowania przez rosyjskie lotnictwo, rosyjskie siły zbrojne jak dotąd nie były w stanie przejąć inicjatywy na tym odcinku frontu.
Piszą o tym również rosyjscy propagandyści. Rybar donosi o dużej intensywności działań ukraińskich nie tylko w Krynkach, ale także wzdłuż całego wybrzeża. Kanał Obrzydliwa 8 narzeka na wysoką skuteczność ukraińskich dronów, które niszczą dużą liczbę rosyjskiego sprzętu w rejonie Krynek i innych miejscowości wzdłuż Dniepru.
Informacje te potwierdzają ukraińskie kanały Telegram, które niemal codziennie publikują wyniki pracy dronowców. Wśród zniszczonego rosyjskiego sprzętu są czołgi, transportery opancerzone, TOS 1-A Sołncepiok i duża liczba pojazdów.
W sumie w rejonie Krynek zniszczono ponad 100 sztuk rosyjskiego sprzętu.
Analitycy ukraińskiego projektu DeepState opisują nową taktykę Rosjan w Krynkach: pojazdy opancerzone, praktycznie bez angażowania się w bezpośrednią walkę, próbują zrzucić spadochroniarzy na tyły żołnierzy SZU. Pojazdy następnie stawiają zasłonę dymną i próbują wrócić na swoje pozycje, aby zabrać nową partię żołnierzy. Ukraińcy walczący w Krynkach donoszą, że takie próby są udaremniane, a rosyjskie pojazdy i spadochroniarze są niszczeni.
Jak dotąd ukraińskim siłom zbrojnym nie udało się jednak znacząco poszerzyć przyczółka i odciąć kluczowej dla rosyjskiej logistyki autostrady T2206.
Rosja rozbudowuje Flotę Czarnomorską
Poważne uszkodzenie na początku listopada 2023 roku małego okrętu rakietowego Askold, jednego z najbardziej zaawansowanych rosyjskich okrętów wojennych, znacznie osłabiło możliwości rosyjskiej Floty Czarnomorskiej. Wycofany ze służby w wyniku ukraińskiego ataku rakietowego na stocznię w Kerczu, Askold był wyposażony w osiem wyrzutni rakiet Kalibr, których Rosjanie używają do ostrzeliwania ukraińskich miast z basenu Morza Czarnego.
Jednak na początku grudnia Rosjanie byli w stanie przywrócić rozmiar i możliwości swojej marynarki. Ekspert ds. marynarki o pseudonimie MT Anderson, analizując zdjęcia satelitarne, zauważył, że oprócz uszkodzonego Askolda zacumowanego w rosyjskich bazach morskich, znalazły się tam trzy inne małe okręty rakietowe projektu 22800 Karakurt.
Jeden z nich, Tucza (ros. Chmura), został najwyraźniej przetransportowany do Noworosyjska śródlądowymi drogami wodnymi. Okręt ten został zwodowany 30 czerwca 2023 roku w stoczni w Tatarstanie. Najprawdopodobniej po uszkodzeniu Askolda rosyjskie dowództwo zdecydowało się zastąpić go Tuczą, która dotarła do Noworosyjska kanałem Wołga-Don.
Ponadto w Noworosyjsku zauważono okręt Amur, który został już ukończony i przetestowany, ale nie został jeszcze przyjęty do rosyjskiej Floty Czarnomorskiej. Inny okręt tego typu, Cyklon, został zauważony w Sewastopolu 2 grudnia.
Grupa nowoczesnych małych okrętów rakietowych wkrótce pojawi się na Morzu Czarnym, każdy zdolny do jednoczesnego wystrzelenia ośmiu pocisków manewrujących Kalibr w ukraińską infrastrukturę cywilną. Dwa z tych okrętów stacjonują w Noworosyjsku, poza zasięgiem ukraińskich rakiet.
Kolejny okręt projektu 22800 Karakurt, o nazwie Tajfun, jest nadal w budowie w Zielonodolsku. Jego wodowanie odbędzie się, o ile można przypuszczać, za rok.
Nielegalni migranci do „ochrony interesów Rosji” na Ukrainie
Po tym, jak Finlandia całkowicie zamknęła swoją granicę z Rosją pod koniec listopada z powodu nadmiernego napływu obywateli z Afryki i Azji, co Moskwa wykorzystała do wywołania kryzysu migracyjnego, Kreml znalazł nowe zastosowanie dla cudzoziemców, którzy utknęli na terytorium Rosji. Wielu z nich skończyły się rosyjskie wizy, co doprowadziło do masowych zatrzymań.
6 grudnia rosyjska redakcja BBC opublikowała artykuł, powołując się na słowa samych migrantów, że niektórym z nich dano wybór: deportacja z Rosji lub „praca dla państwa”. Tym, którzy wybrali drugą opcję, zaoferowano rok służby wojskowej, dobre wynagrodzenie, opiekę medyczną i prawo do pozostania w Rosji po zakończeniu kontraktu. Według dziennikarzy wśród migrantów byli tacy, którzy się na to zgodzili.
Niektórzy z nich, z którymi korespondentom udało się nawiązać kontakt, twierdzą, że nie powiedziano im nic o wojnie, ale po podpisaniu dokumentów zostali przewiezieni do obozu wojskowego w pobliżu granicy z Ukrainą. Tam niektórzy z nowo przybyłych odmówili wzięcia udziału w działaniach wojennych i byli zastraszani i głodzeni.
Wśród migrantów zatrzymanych w Rosji jest wielu obywateli krajów Bliskiego Wschodu, Somalijczyków i Kubańczyków. Według somalijskich dziennikarzy co najmniej 60 Somalijczyków przebywa obecnie w rosyjskich ośrodkach dla migrantów, a co najmniej ośmiu z nich podpisało już kontrakty z rosyjskimi siłami zbrojnymi.
Iwan Łysiuk/ vot-tak.tv, lp/ belsat.eu
