Od 18 do 20 listopada w warszawskim „Kinie Iluzjon” odbędzie się kolejna już edycja reaktywowanego przed rokiem Festiwalu Filmów Białoruskich Bulbamovie. Na pokazy i wydarzenia towarzyszące zapraszają organizatorzy i telewizja Biełsat.
– Kiedy rok temu reaktywowaliśmy Festiwal Filmów Białoruskich Bulbamovie, Białoruś była jeszcze na topie. Pełna sala Kina Iluzjon oglądała filmy opowiadające o wielotysięcznych protestach powyborczych na Białorusi w 2020 r. Między seansami rozmawialiśmy o fenomenie „białoruskiej rewolucji”. Wśród licznej białoruskiej widowni w warszawskim kinie, tliła się jeszcze nadzieja, że za rok na Bulbamovie będą musieli przyjechać z Mińska. Nic takiego się nie stało. Wręcz odwrotnie, jeszcze więcej osób opuściło Białoruś, w tym wielu filmowców. Potem było już tylko gorzej. Wybuchła wojna, w której pośrednio bierze udział „republika Białoruś”. Niełatwo być teraz Białorusinem, który dwa lata temu walczył z białoruskim reżimem, a teraz musi udowadniać, że jest przeciwko wojnie. Niełatwo być również teraz białoruskim filmowcem – mówi dyrektor festiwalu Janusz Gawryluk.
Festiwal rozpocznie się tradycyjnie w piątek po południu od mocnego uderzenia w postaci krótkiego, jasnego i genialnego w swej prostocie podręcznika dla niebiałorusinów „Handbook” Pawła Możara (IDFA – Best Shorts Film Award 2021), aby potem popłynąć po raz pierwszy w Polsce w sześćdziesięciominutową podróż z „Marą” reżyserki i operatorki Saszy Kułak (Film Festival Rotterdam 2022 / ArtDocFest Ryga 2022).
Bohaterem sobotniego, festiwalowego dnia będzie niewątpliwie Mińsk, za którym tęsknią tysiące Białorusinów, mimo, że kiedy tam mieszkali, często narzekali na swoje „Miasto Słońca”. Stolica ostatniego lata 2020 roku, pełnego młodych skaterów. Miasto w którym z każdego zakamarka wydobywają się dźwięki pieśni śpiewanych przez zamaskowanych członków „Wolnego Chóru”, którzy pojawiają się i znikają jak ninja. I późniejszy Mińsk zapełniony tysiącami irackich Kurdów, którzy uwierzyli białoruskim władzom, że ich „teleportują” na Zachód. Ale i oni w końcu zniknęli. I został Mińsk sam… – jak mówią organizatorzy festiwalu i biorący w nim udział twórcy. Na koniec filmowej soboty będą zaprezentowane nieznane filmy dokumentalisty Andreja Kuciły – „Nad Niemnem” i „Chrzest Pański”.
Niedzielę można nazwać dniem białoruskiego kina emigracyjnego. Zostanie wówczas zaprezentowany projekt edukacyjny „Film Bridge Belarus” Szkoły Wajdy / Gdyńskiej Szkoły Filmowej, w którym brali udział białoruscy młodzi filmowcy. Odbędzie się również dyskusja o relacjach białorusko – ukraińskich, które pojawiały się w tematach filmowych podejmowanych przez uczestników projektu. Można będzie również obejrzeć nowy film krótkometrażowy „Na żywo” Mary Tamkowicz, rozpoczynający właśnie swoją międzynarodową drogę festiwalową. Po południu gościom festiwalu będzie towarzyszył Alaksiejem Pałujan, białoruski filmowiec zamieszkały w Niemczech. Po raz pierwszy w Polsce zostanie pokazany jego wielokrotnie nagradzany, krótkometrażowy film fabularny „Jezioro radości”, a następnie znany z Berlinale 2021 dokument „Odwaga”, którego akcja dzieje się w Mińsku. Ostatni film festiwalu to pełnometrażowa fabuła pt. „Mińsk” nakręcona w jednym ujęciu, na gorąco po protestach białoruskich 2020 roku w Tallinie, udającym stolicę Białorusi. Film już wywołał skrajne emocje u Białorusinów i będzie na pewno dobrym powodem do dyskusji między polskimi i białoruskimi krytykami filmowymi.
Szczegółowy program Bulbamovie 2022 można znaleźć na internetowej stronie oraz facebookowym profilu festiwalu. Wydarzenie patronatem medialnym objęła telewizja Biełsat, która jest również producentem części prezentowanych filmów.
md / belsat.eu na podstawie materiałów organizatora
