Na zachód od Awdijiwki tempo ofensywy armii rosyjskiej stopniowo spada – dotarła ona do pierwszej linii naturalnych przeszkód. Na południu obwodu donieckiego trwają zacięte walki o Nowomychajliwkę, ważną wieś, której zdobycie umożliwi Rosjanom rozpoczęcie ofensywy na Wuhłedar. Ukraińskie dowództwo koncentruje się na operacjach asymetrycznych – metodycznie niszcząc Flotę Czarnomorską wroga i coraz częściej przeprowadzając naloty dronów na terytorium Rosji.
Rosyjska ofensywa w Donbasie spowalnia
Rosjanom coraz trudniej jest nacierać na zachód od okupowanej Awdijiwki. Dotarli już do pierwszej linii naturalnych przeszkód pięć kilometrów od miasta w pobliżu wsi Berdyczi i Semeniwka. Aby posuwać się dalej, armia rosyjska musi pokonać kaskadę zbiorników wodnych wzdłuż biegu rzeki Durnaja. Sytuację nacierających jednostek armii rosyjskiej komplikuje fakt, że przeciwległy brzeg rzeki Durnaja tworzy dominującą wysokość na całej swojej długości naprzeciw Awdijiwki, co ułatwia Ukraińcom skuteczną obronę.
Główna linia obrony ukraińskich sił zbrojnych na tym kierunku została wzniesiona jeszcze bardziej na zachód. Według Dmytra Lichowyja, rzecznika zgrupowania wojskowego Tauryda, jej budowa rozpoczęła się już w grudniu 2023 roku.
– Ogromna sieć pozycji rezerwowych, bastionów dla plutonów, rozgałęziających się zygzakowatych okopów o długości setek metrów z pozycjami ogniowymi, (…) zapór minowych została już stworzona i jest wzmacniana. Mówimy o tych konstrukcjach, które będą następne w kolejce w przypadku dalszej ofensywy wroga i zapewnią całkowite zatrzymanie ofensywy na kierunku donieckim – powiedział Lichowyj, wymieniając elementy ukraińskiej obrony.
Ukraiński projekt analityczny DeepState również donosi, że budowa fortyfikacji „idzie pełną parą”. Jednocześnie analitycy zastrzegają, że ich budowa powinna była rozpocząć się znacznie wcześniej. Z powodu zwłoki dowództwa ukraińskie siły zbrojne są zmuszone do powstrzymywania rosyjskiej ofensywy dużym kosztem ludzkim, aby zapewnić odpowiedni czas na przygotowanie niezawodnych linii obrony.
Na przeciwległym brzegu rzeki Durnaja trwają walki we wsiach Orliwka i Toneńke. W każdej z nich ukraińscy obrońcy zostali już praktycznie zepchnięci na obrzeża. Ich zadaniem jest maksymalne powstrzymanie rosyjskiej ofensywy, aby ukraińskie siły zbrojne mogły przygotować się do obrony na nowych rubieżach.
Ze swojej strony Rosjanie starają się jak najszybciej dotrzeć do ukraińskiej linii obrony, która wciąż jest w budowie, aby mieć większe szanse na jej pokonanie. W tym celu stale wprowadzają nowe rezerwy do walki w rejonie Awdijiwki i intensyfikują naloty na ukraińskie pozycje przy użyciu kierowanych bomb lotniczych (KAB), którym Ukraińcy nie mają nic do przeciwstawienia.
Zachodnie media również piszą o spowolnieniu tempa rosyjskiej ofensywy. W szczególności, jak zauważył The New York Times, rosyjską ofensywę komplikuje fakt, że na otwartym terenie rosyjskie wojska są zmuszone do posuwania się naprzód pod ciągłym ostrzałem Sił Zbrojnych Ukrainy z dominujących wzgórz. Ponadto zmęczenie jednostek, które szturmowały Awdijiwkę przez sześć miesięcy, zaczyna zbierać swoje żniwo, a Rosjanie nie mają wystarczającej ilości świeżych posiłków, aby utrzymać intensywność szturmów.
Rosyjscy korespondenci wojenni odnotowali uparty opór ukraińskich żołnierzy, którzy według kanału Rybar, bliskiego rosyjskiemu Ministerstwu Obrony, już „otrząsnęli się po utracie Awdijiwki” i aktywnie kontratakują. Z-bloger Siemion Piegow donosi, że ukraińskie siły zbrojne „nieustannie ściągają rezerwy”, co coraz bardziej utrudnia rosyjskiej armii posuwanie się naprzód.
Wytrwała Nowomychajliwka
Na południe od okupowanej Marjinki znajduje się wieś Nowomychajliwka, którą Rosjanie szturmują dużymi siłami od kilku miesięcy. Znajduje się tu potężna „twierdza” ukraińskich sił zbrojnych, która osłania drogę do Wuhłedaru, biegnącą przez sąsiednią wieś Kostiantyniwkę. Bez zdobycia Nowomychajliwki Rosjanie nie są w stanie zacząć osłaniać Wuhłedaru od północy.
Ukraińscy dowódcy twierdzą, że Rosjanie rzucają „olbrzymie siły” do zdobycia wioski, a jej zajęcie jest obecnie jednym z głównych priorytetów rosyjskich sił zbrojnych. Ukraińcy kontrolują obecnie zachodnią część wioski, Rosjanie umocnili się we wschodniej części, a walki toczą się w centralnej części.
Nowomychajliwka broniona jest w szczególności przez 79. Samodzielną Brygadę Desantowo-Szturmową. 7 marca na swoim oficjalnym kanale Telegram żołnierze tej jednostki pokazali, jak wyglądają rosyjskie ataki na wioskę. Wróg atakował od wczesnego ranka przez cały dzień z kilku kierunków jednocześnie – siłami piechoty wspieranymi przez oddziały zmotoryzowane. Tylko podczas tej bitwy, według ukraińsiej brygady, cztery czołgi wroga i osiem pojazdów opancerzonych zostało zniszczonych przy jednoczesnym utrzymaniu własnych pozycji.
Wideo: ukraińska 79. Brygada uniemożliwia Rosjanom szturm Nowomychajliwki
To nie pierwszy raz, kiedy Rosjanie próbują szturmować Nowomichajłowkę kolumnami pojazdów opancerzonych. W rezultacie dziesiątki czołgów i pojazdów opancerzonych zniszczonych tylko od początku 2024 roku są rozproszone po wiosce, podczas gdy stosunkowo niewielka wioska jest nadal co najmniej w połowie kontrolowana przez ukraińskie siły zbrojne. Co więcej, braki sprzętowe w armii rosyjskiej w tym sektorze są już tak duże, że do boju ruszają nawet czołgi T-54 (czołgi te były produkowane w latach 1946-1958, sic!), które przed rozpoczęciem pełnowymiarowej inwazji można było oglądać co najwyżej w muzeach.
Pomimo poważnych strat, niektórzy rosyjscy korespondenci wojenni opisują szturm na Nowomychaliwkę jako „udany”.
„Siergiej Kotow” dołączył do „Moskwy”
Ukraińcy kontynuują systematyczne niszczenie rosyjskiej Floty Czarnomorskiej. W ubiegłym tygodniu na dno poszedł jeden z jej najnowocześniejszych okrętów – zwodowany w 2021 roku patrolowiec „Siergiej Kotow”. W nocy z 4 na 5 marca został on zaatakowany przez rój dronów morskich Magura V5 w pobliżu Mostu Krymskiego. Pomimo ognia dział pokładowych, rosyjski okręt przegrał bitwę i zatonął po kilku trafieniach.
Wideo: ukraińskie drony morskie dostarczają wszystkich dowodów potwierdzających hekatombę rosyjskiej Floty Czarnomorskiej
„Siergiej Kotow” stał się trzecim okrętem Floty Czarnomorskiej zniszczonym na pełnym morzu przez ukraińskie drony od początku roku. Powtórzył on los kutra rakietowego „Iwanowiec” i dużego okrętu desantowego „Cezar Kunikow”. W każdym z tych przypadków okoliczności zniszczenia rosyjskich okrętów były niemal identyczne – jednoczesny atak kilkunastu dronów morskich, które najpierw obezwładniły, a następnie zniszczyły okręt.
Drony zostały prawdopodobnie zwodowane około 20 godzin przed atakiem na patrolowiec. Musiały pokonać około 700 kilometrów od Odessy, aby dotrzeć na miejsce ataku niezauważone. Mogły spędzić kilka godzin z dala od wybrzeża okupowanego Krymu, czekając na rozpoczęcie operacji. Wiadomo, że około 10 godzin przed atakiem cztery drony Magura V5 zostały zauważone przez załogę rosyjskiego statku towarowego „ELLA” 136 kilometrów od półwyspu.
Rosyjskie Ministerstwo Obrony nie komentuje informacji o zniszczeniu „Siergieja Kotowa”. Los załogi również pozostaje nieznany. Według Głównego Zarządu Wywiadu (GUR) Ministerstwa Obrony Ukrainy w ataku zginęło siedmiu rosyjskich marynarzy, a sześciu zostało rannych. Rosjanie nie podają żadnych liczb.
Według ukraińskiego dowództwa z powodu utraty „Siergieja Kotowa” okręty Floty Czarnomorskiej nie pełniły służby bojowej przez sześć kolejnych dni. Tak długa przerwa w służbie bojowej nigdy wcześniej się nie zdarzyła.
Ukraińskie drony zawitały do Taganrogu
Operacje ukraińskich sił zbrojnych przeciwko rosyjskim obiektom znajdującym się głęboko za linią frontu przybierają coraz większą skalę. Ukraińskie drony codziennie wlatują na terytorium Rosji i regularnie atakują ważne obiekty wojskowe i infrastrukturalne. Zasięg (900 kilometrów do Petersburga), waga głowicy bojowej (do 30 kilogramów) i zdolność do omijania obrony przeciwlotniczej cały czas rosną.
Zmasowany nalot dronów na rosyjskie miasto Taganrog w nocy z 8 na 9 marca jest żywym przykładem rosnącej zdolności ukraińskich sił zbrojnych do prowadzenia wojny przy użyciu środków asymetrycznych. Zdaniem eksperta wojskowego Serhija Auslendera jest to pierwsza tak duża operacja z udziałem ukraińskich dronów na terytorium Rosji.
Taganrog znajduje się w obwodzie rostowskim na wybrzeżu Morza Azowskiego. Miasto znajduje się około 130 kilometrów od linii frontu. Aby pokonać ten dystans, rój dronów, które emitują charakterystyczny hałas podczas lotu, musi przelecieć większość tej odległości nad terytoriami okupowanymi, teoretycznie chronionymi przez systemy obrony powietrznej. Jak się okazało, ukraińskie siły zbrojne są całkiem zdolne do latania dziesiątkami dronów na tej trasie jednocześnie.
Atak na Taganrog został dobrze udokumentowany. W mediach społecznościowych pojawiły się liczne filmy nakręcone przez mieszkańców rosyjskiego miasta. Wyraźnie pokazują one, że niektóre ukraińskie drony zdołały trafić w cele. Rosyjskie Ministerstwo Obrony poinformowało, że zestrzelono 41 bezzałogowych statków powietrznych, ale tradycyjnie nie wspomniało o spowodowanych przez nie zniszczeniach.
Taganrog jest domem dla wielu obiektów rosyjskich sił zbrojnych i przemysłu wojskowego. Tym razem celem ataku były Zakłady Lotnicze w Taganrogu, które w szczególności naprawiają samolot A-50, uszkodzony 26 lutego 2023 roku na lotnisku Maczuliszcze w obwodzie mińskim na Białorusi.
Pod koniec tygodnia w mediach społecznościowych pojawiły się zdjęcia satelitarne fabryki w Taganrogu, która została zaatakowana przez drony. Wyraźnie pokazują one, że co najmniej dwa drony przebiły się przez dach hangaru lotniczego. Przypuszczalnie miał się tam znajdować samolot A-50 (ale nie ma na to wyraźnych dowodów w otwartych źródłach). Jednak tylko na podstawie tych zdjęć nie można ocenić zakresu zniszczeń wewnątrz budynku. Jeśli pod przebitym dachem znajdował się samolot, prawdopodobieństwo znacznych uszkodzeń należy uznać za dość wysokie.
Latem 2023 roku Ukraińcy ostrzelali już to rosyjskie miasto. Rosyjskie Ministerstwo Obrony oskarżyło wówczas Kijów o atak zmodyfikowaną rakietą ziemia-powietrze S-200, która rzekomo została zestrzelona, a jej szczątki spadły na miasto.
Pierwsza strata HIMARS-a i Patriota
W ubiegłym tygodniu rosyjskie wojsko osiągnęło dwa medialne sukcesy jednocześnie – najpierw po raz pierwszy niszcząc dostarczoną przez USA wieloprowadnicową wyrzutnię rakiet HIMARS, a następnego dnia po raz pierwszy niszcząc dwie wyrzutnie systemu rakiet ziemia-powietrze Patriot.
Rosyjski dron zwiadowczy namierzył HIMARS 40 kilometrów od linii frontu. Pojazd pełnił służbę bojową z pełną amunicją. W wyniku trafienia przez precyzyjnie naprowadzany rosyjski pocisk rakietowy, prawdopodobnie wystrzelony z wyrzutni Tornado-S, amunicja wybuchła, a HIMARS został całkowicie zniszczony.
Wideo: pierwszy zniszczony ukraiński HIMARS
Jest to pierwsza udokumentowana strata amerykańskiego MLRS, który był prawdziwym przełomem w operacjach bojowych, wchodząc do służby w armii ukraińskiej latem 2022 roku. Kilka innych pojazdów zostało uszkodzonych, a w sumie Amerykanie dostarczyli Ukrainie co najmniej 39 MLRS tego typu (w służbie jest jeszcze 27 gąsienicowych analogów – M270, niemiecki MARS II oraz francuski LRU).
Następnego dnia ukraińskie siły zbrojne poniosły kolejną poważną stratę: w pobliżu wsi Serhijiwka na granicy obwodów donieckiego i dniepropietrowskiego Rosjanie zniszczyli dwie amerykańskie wyrzutnie rakiet Patriot celnym uderzeniem rakietowym. Od tego miejsca do linii frontu jest około 55 kilometrów.
– Wyrzutnie nie są tak cenne jak radary, ale to wciąż znacząca strata – skomentował straty Patriotów obserwator wojskowy Jan Matwiejew.
Wideo: zniszczenie wyrzutni Patriot; rosyjskie Ministerstwo Obrony twierdzi, że zniszczono wyrzutnie S-300
W sumie Siły Zbrojne Ukrainy mają w służbie co najmniej trzy baterie Patriotów, czyli około 18 wyrzutni. Fakt, że Patriot został zniszczony w pobliżu frontu, potwierdza również hipotezę, że z powodu braku nowoczesnych zachodnich myśliwców F-16 Ukraińcy są zmuszeni do transportu zachodnich systemów obrony powietrznej do Donbasu. Jest to też powód, dla którego rosyjskie myśliwce spadają w Donbasie co kilka dni w ciągu ostatniego miesiąca.
Ukraińskie dowództwo oficjalnie nie potwierdziło utraty Patriota. Zdaniem ukraińskiego eksperta Serhija ps. „Flash”, umożliwienie zniszczenia Patriota było możliwe dzięki rosyjskim służbom specjalnym.
– GRU i, prawdopodobnie, zdrajcy byli w to zaangażowani. Niemożliwe jest bowiem „przypadkowe” wykrycie Patriota 50 kilometrów od linii frontu z drona. Takie ruchy zwykle odbywają się z uwzględnieniem wszystkich możliwych środków bezpieczeństwa – napisał.
Iwan Łysiuk/ vot-tak.tv, lp/ belsat.eu
