W związku z deficytem luf, które na froncie szybko się zużywają, białoruscy ochotnicy rozpoczęli produkcję własnych. Wczoraj opublikowali film, który pokazuje proces produkcji i prób poligonowych. Kalinowcy uważają, że to zaspokoi częściowo ich obecne i przyszłe potrzeby. Tłumaczymy, jakim arsenałem dysponuje walczący na Ukrainie Pułk Kalinowskiego.
– Mam zaszczyt poinformować, że Pułk im. Konstantego Kalinowskiego jest gotowy do własnej produkcji moździerzy – powiedział dowódca formacji Dzianis Procharau ps. Kit, zapowiadając materiał pokazujący nową broń.
Rola moździerza w wojnie ukraińsko-rosyjskiej
Białoruski ochotnik tłumaczy, że to właśnie moździerze zajmują jedną z kluczowych ról w wojnie na Ukrainie. Dzięki swojej wysokiej mobilności towarzyszą licznym pododdziałom.
– Moździerze i w ogóle artyleria ma kupę zadań na froncie. Najważniejszym jest rażenie wszelkich rodzajów wojsk przeciwnika, w tym sprzętu opancerzonego. Drugie zadanie to walka kontrbateryjna – tłumaczy strzelec moździerza o pseudonimie Zoltan, stojący na tle obrabiarki toczącej lufę broni.
Moździerze są wykorzystywane przez wszystkie pododdziały bojowe Pułku Kalinowskiego: Batalion Litwin, Batalion Wołat i pułkową grupę rozpoznania lotniczego im. Mikity Kryucowa. Broń ta ma jednak swój “termin przydatności” – wyjaśnia Kit.
Deficyt luf
– Z powodu wybuchów gazów prochowych, przez to, że granat przechodzi przez lufę z dużą prędkością, nie da się temu [zużyciu] zapobiec. Prędzej czy później pękają, rozrywają się, coś przestaje działać – mówi Zoltan.
Ochotnik dodaje, że lufy to części zamienne, niezbędne do dalszego używania uzbrojenia.
Zużycie lufy nie tylko zmniejsza efektywność działania (celność ognia), ale też stwarza zagrożenie dla obsługi – mówi Kit. Przyznaje on, że w związku z intensywnością walk, strona ukraińska spotkała się z niedoborem moździerzy.
Według białoruskich ochotników na Ukrainie są zakłady zdolne produkować lufy do moździerzy. Uważają to za konieczne, by zapobiec niepotrzebnej śmierci obsługi broni.
– Lufa opracowana przez naszych żołnierzy powinna przynajmniej częściowo rozwiązać ten problem i zaspokoić nasze codzienne potrzeby. Obecnie Pułku Kalinowskiego, a w przyszłości możliwe, że nie tylko – podkreśla Kit.
Kalinowcy zdecydowali się na produkcję luf dużego kalibru – 120 milimetrów. Odłamki granatów moździerzowych takiego kalibru są groźnie w promieniu nawet 50 metrów – tłumaczy Zoltan. Według niego Pułk Kalinowskiego jest pierwszą jednostką Sił Zbrojnych Ukrainy, która zaczęła samodzielnie produkować moździerze. “Człowiek, który to robi, zasługuje na Nagrodę Nobla”.
Opis techniczny Moździerza Pułku Kalinowskiego
Lufy toczone są ze specjalnych stopów stali dla sprzętu wojskowego. Za wzór posłużył przerobiony przez kalinowców projekt czeskiego moździerza kalibru 120 milimetrów. Płyta oporowa i pozostałe części zostały wzięte z sowieckiego moździerza 2B11 Sani. Model ten jest intensywnie używany przez stronę ukraińską i rosyjską od początku wojny w 2014 roku, wyczerpując zapasy luf.
– Opracowane przez nas podejście pozwala tanio i szybko produkować moździerze. Moździerze tego kalibru mają zasięg do 7 kilometrów, co pozwala prowadzić ogień z stosunkowo bezpiecznych pozycji. Jest to szczególnie efektywne przy pomocy rozpoznania lotniczego z dronów – powiedział Dzianis Procharau.
Przykład współdziałania dronów i moździerzy w Pułku Kalinowskiego opisaliśmy w tekście poniżej:
Białoruscy ochotnicy zaprezentowali w nagraniu pierwsze próbne strzelanie nowo wyprodukowanej broni. Odbyło się ono najprawdopodobniej na wybrzeżu Morza Czarnego, a przed strzałem moździerz został ochrzczony butelką szampana. Ze względu na ryzyko rozerwania eksperymentalnej lufy, kalinowcy odpalili granat ukryci w okopie. Jak widać na nagraniu, broń – przynajmniej podczas pierwszego testu – zadziałała prawidłowo. Nie wiadomo przy tym, jak rzemieślniczo produkowane lufy będą znosić eksploatację i jaką celność osiągnie moździerz.
– Możemy teraz częściowo samodzielnie zaspokajać nasze potrzeby i mniej zależeć od dostaw broni – podsumował dowódca Białorusinów.
Arsenał Pułku Kalinowskiego
Pułk Kalinowskiego podlega pod HUR – wywiad wojskowy Ministerstwa Obrony Ukrainy. To formacja piechoty wysokiej mobilności specjalnego przeznaczenia. Kalinowcy dysponują niewielkim pododdziałem zmechanizowanym, składającym się z kilku czołgów, bojowych wozów piechoty i transporterów opancerzonych różnych rodzajów, ale nie ma dowodów na to, że zostały one użyte w walce.
Pozostałe pojazdy to pickupy, busy, ciężarówki i samochody opancerzone zachodniej produkcji, w tym opancerzone sanitarki.
Wiadomo, że białoruscy ochotnicy zdobyli na Rosjanach 152-milimetrową haubicę Msta-B, którą odrestaurowali i wykorzystywali bojowo. Od dawna nie słychać jednak o jej wykorzystywaniu – możliwe, że służy do szkolenia.
Kalinowcy dysponują szerokim wachlarzem “artylerii kieszonkowej” – broni wsparcia piechoty produkcji sowieckiej i zachodniej. Na zdjęciach z poligonów widać, że do szkolenia wykorzystują moździerze małych kalibrów. Z kolei na froncie używają moździerzy 82- i 120-milimetrowych różnej produkcji. Batalion Litwin prezentował na przykład użycie francuskiego holowanego i gwintowanego MO-120-RT-61, do którego miał także amunicję programowalną.
Do niszczenia pozycji przeciwnika i bezpośredniego wsparcia piechoty Pułk Kalinowskiego wykorzystuje też różne rodzaje granatników – od RPG-7, przez granatniki automatyczne AGS-17 i Mk 19 po działo bezodrzutowe SPG-9.
Jednostka używała także przeciwpancernych pocisków kierowanych (m.in. Milan) oraz przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych.
Wszystkie wymienione rodzaje uzbrojenia były i są w Pułku Kalinowskiego wykorzystywane raczej w pojedynczych sztukach – zdobytych lub pozyskanych od HUR. Samodzielna produkcja moździerzy 120-milimetrowych pozwoli białoruski, ochotnikom na standaryzację broni i amunicji, co powinno ułatwić logistykę i szkolenie obsługi, podnosząc efektywność jednostki.
W niedawnym wywiadzie z okazji drugiej rocznicy istnienia Pułku Kalinowskiego Mikałaj Dziemidzienka (w sztabie odpowiedzialny za współpracę cywilno-wojskową) stwierdził, że sekcje moździerzy zdobyły kompetencje, które w razie potrzeby pozwoliłyby im czterokrotnie zwiększyć liczebność przy zachowaniu skuteczności. Samodzielna produkcja uzbrojenia może im to umożliwić.
Piotr Jaworski, belsat.eu
