Gimnazjum nr 6 w Grodnie jest pierwszą szkołą, której nadano nową nazwę w ramach inicjatywy zmiany patrona grodzieńskich szkół. Przed głównym wejściem stanęło popiersie człowieka, który był jednym z twórców polityki terroru państwowego i systemu sowieckich obozów koncentracyjnych.
12 lutego państwowa telewizja Grodno Plus poinformowała, że Gimnazjum nr 6 w Grodnie zostało nazwane imieniem Feliksa Dzierżyńskiego.
Według dyrektor gimnazjum Tacciany Machnacz pomysł nadania szkole imienia sowieckiego zbrodniarza narodził się w 1983 roku, a przez ponad 30 lat prowadzono “badania” i poszukiwania krewnych Dzierżyńskiego. W 2018 roku w Gimnazjum nr 6 odsłonięto odnowione popiersie Dzierżyńskiego i przygotowano stoisko muzealne. Renowację sponsorowało białoruskie KGB.
To pierwszy, ale nie ostatni raz, kiedy grodzieńska placówka oświatowa będzie nosić imię “sławnej osoby”.
– Nad koncepcją nadania imienia i stworzenia własnej, charakterystycznej marki dla szkół, gimnazjów i liceów pracowano przez cztery miesiące – twierdzi proreżimowy kanał telewizyjny.
W obwodzie grodzieńskim postanowiono nadać wszystkim placówkom oświatowym imiona osób, które “wniosły znaczący wkład w historię Białorusi”. W dniu 17 września 2022 roku (rocznica napaści ZSRR na Polskę), podczas ustanowionego niedawno przez reżim Święta Jedności Narodowej, na Kopcu Chwały odbędą się uroczystości nadania imienia placówkom oświatowym. Według reżimu Alaksandra Łukaszenki, inwazja sowiecka na Polskę była “momentem przełomowym” i doprowadziła do “zjednoczenia Białorusinów i Rosjan” w ramach jednego państwa.
Sowiecki zbrodniarz wydaje się jednak nie mieć nic wspólnego z historią gimnazjum ani z Grodnem w ogóle. Urodził się w Dzierżynowie, 15 km od Iwieńca i 210 km od Grodna, a studiował w Wilnie.
Feliks Dzierżyński jest znany jako sowiecki rewolucjonista oraz jako główny czekista Sowietów, jeden z twórców i przywódców czerwonego terroru. Była to oficjalna nazwa polityki bolszewickiej w czasie wojny domowej przeciwko kontrrewolucjonistom. Dzierżyński zdefiniował tę politykę jako “zastraszanie, aresztowanie i eksterminację wrogów rewolucji na podstawie ich przynależności klasowej”.
Liczbę ofiar czerwonego terroru szacuje się na 1,2 do 2 milionów.
aa, lp/ belsat.eu
