W tureckich kurortach Rosjanom nie wypomina się najazdu na Ukrainę. Wciąż czują się tu dość komfortowo – zwłaszcza we własnym gronie. Ale słono za to płacą. Miejscowi wolą na nich zarabiać – wychodząc z założenia, że pecunia non olet.
130 km od Stambułu, na ulicach, w sklepach, w hotelach i restauracjach Yalovej, słynnego jeszcze od czasów rzymskich cesarzy uzdrowiska nad Morzem Marmara, słychać język rosyjski. Niektórzy Rosjanie przyjechali tu na wakacje. Inni pracują, głównie w usługach. I czują się tu dobrze. Turcy nie wypominają im najazdu na Ukrainę. Dla nich liczą się pieniądze, które zostawiają, nie licząc się zresztą z wydatkami. W restauracjach czy kawiarniach rzadko można porozumieć się w jakimś europejskim języku, ale z rosyjskim ich obsługa nie ma problemów.
Spora grupa krzykliwych turystów zablokowała wejście do źródełka z gorącą wodą leczniczą w parku z termami w Termalu, położonym dwanaście kilometrów od Yalowej. Próbowałem przeprosić najpierw po angielsku, potem po niemiecku, ale bezskutecznie. Zażywny przewodnik grupy, widząc moje zirytowanie, powiedział po rosyjsku, że nie zrozumiał, co powiedziałam, a tak w ogóle – dodał – czemu mówię do niego w tych językach, a nie po rosyjsku. Nie chciałem wdawać się w dyskusję z agresywnym gościem i poczekałem kilka minut aż grupa sobie poszła dalej, robiąc wreszcie dostęp do źródełka dla innych kuracjuszy.
To był jedyny przypadek w czasie dwutygodniowego pobytu w tym tureckim uzdrowisku, kiedy spotkałem się z agresją Rosjanina. Na ogół starają się swym zachowaniem nie prowokować. Przeważnie trzymają się we własnym gronie i nie są chętni do nawiązywania relacji z turystami innych narodowości. W hotelowym basenie próbowałem zagadać do kilkuletniego Sierioży, ale natychmiastowa reakcja jego matki wybiła mi to z głowy. Może słyszała, jak rozmawiałem z żoną po polsku, a może po prostu nie chciała, by syn kontaktował się z obcymi…
W sklepach z odzieżą, butami lub kosmetykami Rosjanie wpadają w szał zakupów. To prawda, z powodu stulecia ustanowienia republiki tureckiej ceny znacznie obniżono, ale w markowych sklepach nadal kąsają. Rosjanie się tym jednak nie przejmują. Wychodzą z nich z pełnymi torbami towarów deficytowych w ich kraju – z powodu sankcji. Markowe spodnie, kurtki, buty, perfumy… Jak mówi jeden ze sprzedawców znanej także w Polsce firmy tekstylnej, często jednorazowo zostawiają w sklepie po kilkaset euro na osobę. Potem wracają na kolejne zakupy, nie licząc się z wydatkami.
W czterogwiazdkowym hotelu nieopodal eleganckiego deptaka rosyjscy turyści stanowią większość gości, pomimo że cena standardowego pokoju wynosi tu sto trzydzieści euro za dobę, zaś liczba pokojów o wyższym standardzie przekracza dwieście. Jak mówi recepcjonistka, i to nie jest dla nich barierą. Często wynajmowali tu te droższe i to na wiele dni. W hotelowej telewizji specjalnie dla nich włączono siedem rosyjskojęzycznych kanałów, w tym dwa informacyjne.
Można odnieść wrażenie, że z powodu sankcji nałożonych na Rosję przez Unię Europejską Turcja stała się dla Rosjan turystycznym rajem. Oczywiście każdy ma prawo do podróżowania i wypoczynku, ale w czasie czternastodniowego pobytu w Turcji niekiedy odczuwałem lekki dyskomfort. I bez wątpienia podobne odczucia na temat tej tureckiej gościnności mają turyści z innych krajów.
Goście z Rosji tego jednak nie widzą, a raczej nie chcą widzieć. Gospodarze zaś z tego chętnie korzystają. I sporo zarabiają – wychodząc z założenia, że pecunia non olet.
Antoni Styrczula dla belsat.eu
