Год таму «Мяшкоў» (Берасце) быў за крок ад Фіналу чатырох Лігі чэмпіёнаў, паказаўшы найлепшы вынік у сваёй гісторыі. Цяпер БГК – найгоршы клуб турніру: учора на хатняй пляцоўцы берасцейцы саступілі ў шостым матчы запар. Так дрэнна ў гэтым турніры беларускі клуб не выступаў ніколі. Разбярэмся, чаму так адбываецца.
«Мяшкоў» (Берасце) лёгка перамог у чэмпіянаце Беларусі, які дэградуе, выгуляў усе гульні турніру, пасля чаго змяніў галоўнага трэнера. Іспанец Рауль Алёнса зразумеў, што вялікіх перспектываў у беларускім клубе няма, і адправіўся працаваць у Нямеччыну. Так зрабілі і яшчэ некалькі галоўных гульцоў: асноўныя паўсярэднія Аляксандр Шкурынскі і Марка Паніч перабраліся ў Францыю, у Харватыю з’ехаў Сандра Абранавіч, дадому вярнуўся славенец Сімон Разгор. На замену ім прыйшоў іншы іспанскі трэнер – Дані Горда. І былі купленыя тры гульцы перад пачаткам сезону: француз Батыс Бафон і чэх Станіслаў Кашпарэк, а пасля шэрагу няўдалых гульняў БГК падпісаў яшчэ і серба Стэвана Срэтэнавіча. Правальная трансферная кампанія тлумачыцца проста: у еўрапейскіх гульцоў мала жадання ехаць у краіну з дрэннаю палітычнаю рэпутацыяй.
«Мяшкоў» (Берасце) пачаў сезон з правалу ў СЭГА-лізе, а потым пачаліся паразы ў Лізе чэмпіёнаў: у першым туры – ад нямецкага «Кілю», 30:33, потым на выедзе ад «Вардару», 27:35, у Берасці – ад вугорскага «Піку», 25:28, у Даніі – ад «Ольбару», 33:34, і ў Францыі – ад «Монпэлье», 26:32, апошняе – на хатняй пляцоўцы ад нарвежскага «Эльвэруму», 27:30. Як вынік – апошняе месца ў групе. БГК – адзіны клуб чэмпіёнскай лігі, які не мае набраных пунктаў і, здаецца, турнірных перспектываў.
Наш эксперт, журналіст, які сочыць за берасцейскім клубам шмат сезонаў, на ўмовах ананімнасці распавёў аб прычынах няўдачаў БГК.
«У няўдалых выступах БГК у сёлетняй Лізе чэмпіёнаў можна знайсці шмат розных прычынаў. Безумоўна, адбілася змена галоўнага трэнера: усё ж, былы коўч Рауль Алёнса нават сваёй харызмай і эмоцыямі дадаваў гульцам больш упэўненасці. Па-другое, берасцейскі клуб у мінулым сезоне ўдала скарыстаўся каронавіруснымі праблемамі шмат якіх супернікаў, дый наагул – праз локдаўн гандбол у Еўропе апынуўся на паўзе. Цяпер такіх вялікіх праблемаў, звязаных з эпідэмічнаю сітуацыяй, у Лізе чэмпіёнаў няма, нацыянальныя чэмпіянаты таксама не прыпыняюцца, і ўсе моцныя клубы – у добрай форме. А паколькі БГК у новым сезоне не надта ўзмацніўся і меў кадравыя праблемы праз траўмы ды хваробы шэрагу асноўных гандбалістаў, гэта адбілася і на выніках.
Таксама можна рабіць здагадкі, што цяперашняя палітычная сітуацыя ў Беларусі таксама не найлепшым чынам уплывае на атмасферу ў клубе, хаця там старанна абыходзяць усе пытанні, звязаныя са становішчам у краіне пасля прэзідэнцкіх выбараў. Але варта адзначыць хаця б такі момант: раней БГК выкарыстоўваў для выездаў чартарныя рэйсы «Белавіі» з вылетам з берасцейскага аэрапорту. Цяпер такой магчымасці з вядомых прычынаў няма, каманда мусіць адпраўляцца на гульні ў гасцях выключна з аэрапорту ў Варшаве: шлях туды і назад займае прынамсі трое содняў. Мяркую, фактар таго, што Беларусь пераўтварылася ў краіну, куды асабліва не даляціш, таксама – нават псіхалагічна – уплывае на гульцоў і трэнерскі штаб», – мяркуе наш эксперт.
Канстанцін Якаўлеў раней сам выступаў за БГК. Пасля таго як спартовец падтрымаў беларускі пратэст, ён быў вымушаны зʼехаць з краіны. Пры гэтым клуб імя Мяшкова, адным са спонсараў якога быў «Белгазпрамбанк» Віктара Бабарыка, ніяк не рэагуе на сітуацыю ў краіне. Спартоўцы робяць выгляд, што сітуацыя іх не датычыць.
«Са зразумелых прычынаў спорт цяпер адыходзіць на другі план. Людзі, якія гуляюць у гандбол у Беларусі і робяць выгляд, што ў нас у краіне нічога не адбываецца, для мяне крывадушныя. І ў мяне складваецца ўражанне, што іх не хвалюе будучыня нашай краіны ды лёсы людзей. Уся нашая краіна – гэта не пункты, галы і секунды, гэта найперш твая Радзіма. І цяпер дакладна паказана, што яны выступаюць не для заўзятараў, не для краіны, а для сябе, найперш – для сваіх фінансавых інтарэсаў. Я перакананы, што сітуацыя ў краіне не можа не ўплываць на беларускіх гульцоў БГК, але яны шукаюць сабе апраўданне: маўляў, вось я спартовец, у мяне Ліга чэмпіёнаў, я павінен гуляць. Але цяпер гэта ўсё ж не так. Я думаю, яны задаюць сабе пытанні, што адбываецца ў Беларусі», – адзначае ў размове з «Белсатам» Канстанцін Якаўлеў.
Знаходзіць былы галоўны трэнер гандбольнага клубу «Віцязь» і прычыны гульнявых няўдачаў.
«Што датычыць гульні, то, зразумела, праведзеная правальная селекцыйная праца. Калі ў мінулым сезоне каманда была блізкая да трапляння ў топ-4, то цяпер займае апошняе месца, пры гэтым застаўся касцяк каманды, фінансаванне засталося на ранейшым узроўні. Думаю, у былога трэнера каманды Рауля Алёнса было ўсё выбудавана. Горда, магчыма, усё зламаў і спрабуе пабудаваць новую каманду», – разважае Якаўлеў.
Прычыну няўдачаў БГК знайшоў журналіст гандбольнага выдання «Быстрый центр» Іван Сапега.
«Па-першае, у гэтым сезоне нямала сродкаў ідзе на лагістыку. Па-другое, не да канца ясна, як сябе адчувае тытульны спонсар – «Белгазпрамбанк». Год таму амаль усё яго кіраўніцтва апынулася за кратамі. Дарэчы, палітыка – чарговы пункт, праз што ў Берасце стала значна складаней прывабіць гульцоў топ-узроўню. І, нарэшце, яшчэ адна прычына – стаўленне ў Беларусі да каронавіруса. Калі гулец цэніць здароўе, ён нізавошта не паедзе ў краіну, дзе ковідная статыстыка малюецца пад лінейку, а на піку чарговай хвалі ўлады адмяняюць масачны рэжым», – напісаў журналіст.
Два беларускія гандбалісты – Арцём Каралёк і Уладзіслаў Кулеш – падпісалі ліст супраць гвалту і падтрымалі беларускі народ. Сёння яны выступаюць за польскі клуб «Кельцэ». У апошнім туры польская каманда з беларусамі ў складзе перамагла самы багаты клуб турніру – французскі ПСЖ. На сёння «Кельцэ» – найлепшы клуб Лігі чэмпіёнаў. А Каралёк і Кулеш паказваюць, што выбар ёсць заўжды.
АЛ belsat.eu