Zawarty 30 stycznia 1667 rozejm w Andruszowie – wiosce na granicy województwa mścisławskiego i smoleńskiego między Rzeczpospolitą i Rosją kończył wojnę rozpoczętą w 1654 r. Rozejm zawarty w czasach panowania ostatniego Jagiellona Jana Kazimierza oznaczał kres ekspansji terytorialnej i aktywnej polityki Rzeczypospolitej na Wschodzie – która utraciła na rzecz Rosji wiele terytoriów. Wielkie Księstwo Litewskie utraciło województwo smoleńskie a Korona zadnieprzańską Ukrainę – województwo czernichowskie i kijowskie. Kijów miał być zajęty przez Rosjan jedynie na okres dwóch lat, jednak Rosjanie nigdy nie dopełnili tego warunku.
Rosyjskie wojska wycofały się z okupowanego Witebska i Połocka. Porozumienie zapewniało swobodę wyznania prawosławnym zamieszkującym te tereny, gwarantowaną przez cara, który nabył prawo do obrony ich interesów. Dało to możliwość rosyjskiemu władcy ingerowania w politykę wewnętrzną swojego sąsiada.
Zatwierdzono przynależność Inflant Królewskich(tereny dzisiejszej Estonii i Łotwy) do Korony.
Postanowienia rozejmu, choć miały być jedynie tymczasowe, zostały następnie potwierdzone przez pokój Grzymułtowskiego w 1686 r. Granica miedzy Rzeczpospolitą i Rosją została ustabilizowana na 100 lat do I rozbioru Rzeczpospolitej w 1772 r.
Jb/Biełsat
