Шведскі фатограф Андэрс Пэтэрсан, нібы добры літаратар, знайшоў сваіх герояў ў пракураным бары, за шклянкай густога ягермайстра.
15-гадовага Пэтэрсана бацькі адвозяць у Гамбург, каб хлопец вывучыў там нямецкую мову і спрабаваў маляваць. З нямецкай будзе ўсё добра, да пэндзляў падлетак нават не дакранецца, аддаючы перавагу пасядзець з новымі сябрамі за столікам кавярні. Лета хутка праляціць, і Пэтэрсан вернецца дадому, але будзе памятаць пра тыя цёплыя часы яшчэ доўга.
Неўзабаве ён сустрэне Крыстэра Стромгольма і запішацца ў ягоную групу ў Стакгольмскую школу фатаграфіі. Ён пасябруе з выкладчыкам, і той на пытанне што здымаць у гэтым жыцці параіць заняцца якой-небудзь блізкай і асабістай тэмай.
Працяг гісторыі чытайце ў «Паралаксе» – аўтарскім прекце Дзяніса Дзюбы.
