На 64-м годзе жыцця памёр палітвязень Ігар Леднік – палітолаг, журналіст, грамадскі дзеяч. Памёр у турме, а быў бы на волі – мог жыць. Менавіта за кратамі пагоршыўся стан здароўя спадара Ігара. Дайшло да спынення сэрца. Рэанімаванне лекарам не ўдалося – паводле афіцыйнай версіі. Глыбокія спачуванні блізкім.
Глядзіце сюжэт у нашым відэа:
Чарговая смерць за кратамі незаконна асуджанага. Праз год і 10 месяцаў у няволі ў Бабруйскай калоніі №2 памёр палітвязень і грамадскі актывіст Ігар Леднік. Былы палітвязень Аляксей Галоўкін перасякаўся са спадаром Іграм у турэмным шпіталі, піша «Новы час»:
«Турэмнікі ўвесь час здзекаваліся з хворага Ледніка, не дазвалялі яму прымаць душ і атаварвацца ў турэмнай краме. Ён казаў, што ягоны стан здароўя ўвесь час пагаршаецца, і калі яму не акажуць кваліфікаваную, своечасовую медычную дапамогу, да вызвалення ён папросту фізічна не дацягне», – распавядае Аляксей Галоўкін.
Хвілінаю маўчання ўшанавалі памяць палітвязня ўдзельнікі сённяшняй віленскай канферэнцыі «Пакаранне ў зняволенні: інструмент выпраўлення ці знявагі?»
Заснавальнік установы «Лекары за праўду і справядлівасць», колішні начальнік медычнай службы Дэпартаменту выканання пакаранняў МУС Васіль Завадскі ведаў Ігара Ледніка асабіста – разам былі актывістамі прафсаюзу РЭП.
«Ведаю, што Ігар пакутаваў на хваробу сэрца, меў інваліднасць з гэтай нагоды. І, канешне. гэта дадатковы фактар рызыкі. Складана казаць сёння па гарачых слядах, у чым прычына смерці, але хутчэй за ўсё гэта звязана», – лічыць Васіль Завадскі.
Ігар Леднік трапіў за краты 12 красавіка 2022 года. Прысуд – тры гады агульнага рэжыму (а ў выніку – смяротны прысуд) вынесла суддзя Таццяна Шоцік. За нібыта паклёп на Лукашэнку. За кратамі 63-гадовы Ігар Леднік перанёс аперацыю пад агульным наркозам.
У адным з інтэрв’ю «Белсату» спадар Ігар перад пачаткам працэсу над бізнесоўцам Аляксандрам Кныровічам выказваўся ў абарону фігуранта гэтай справы Ігара Максімава:
«Мяне, канешне, здзівіла, што Ігара Максімава (ён хворы чалавек)… І навошта яго трымаць у вязніцы? Трэба было задаволіць ягоную просьбу і выпусціць з-пад варты».
Хто ведаў, што праз некалькі гадоў сістэма гэтаксама спрацуе супраць яго самога?
«Калі людзі абʼектыўна цяжка хворыя – ёсць механізмы і вызвалення іх праз стан здароўя, і паміраць чалавек павінен годна», – настойвае Васіль Завадскі.
На справе ж дзее цэнтралізаваны загад: здзекавацца з праціўнікаў Лукашэнкі. Ігар Леднік – ужо пятая ахвяра за кратамі пасля выбараў 20-га года. З восьмага на дзявятага студзеня не стала палітвязня Вадзіма Храсько, якому ў зняволенні нясвоечасова аказалі медычную дапамогу. У ліпені 23-га года памёр мастак Алесь Пушкін. Двума месяцамі раней – блогер з Пінску – Мікалай Клімовіч.
А ў траўні 2021-га года грамадзянская супольнасць развіталася з актывістам Вітольдам Ашуркам. Тады следчы камітэт паказальна выклаў у сеціва відэа моманту смерці Спадара Вітольда. Яго таксама катавалі.
Агулам усе палітычныя прайшлі праз камеры адзіночнага тыпу. За што – распавядае былы палітвязень Леанід Судаленка:
«Напрыклад, ты не зашпілены, не паголены, ці няправільна павітаўся, ці, напрыклад, кантралёру не спадабаўся твой даклад і таму падобныя дробязі. Гэта адбываецца менавіта ў дачыненні да палітычных».
Напрыклад, ты не зашпілены, не паголены, ці няправільна павітаўся, ці, напрыклад, кантралёру не спадабаўся твой даклад і таму падобныя дробязі. Гэта адбываецца менавіта ў дачыненні да палітычных.
ШЫЗА – гэта адсутнасць перадач, магчымасці карыстацца сваімі рэчамі, вільготнае (цвілое) паветра, холад і нары без матрацу.
«Трэба рабіць нейкія фізічныя практыкаванні, каб сагрэцца і зноў на гадзіну заснуць. У такіх умовах знаходзяцца палітвязні ў ШЫЗА», – узгадвае спадар Леанід.
Сярод палітычных ёсць асобы, якія праводзяць большую частку тэрміну ў турэмнай ізаляцыі. Вядомы абаронца Курапатаў Зміцер Дашкевіч прабыў у Жодзіна паўгода ў карцары: ад ліпеня і да студзеня. Лідар партыі Народная Грамада Мікола Статкевіч. Сёння яму ў чарговы раз не перадалі рэчавую перадачу і медычную бандэроль. Паліна Шарэнда–Панасюк, якую 32 разы змяшчалі ў ШЫЗА і карцар. Рыгор Кастусёў, якога змяшчалі ў памяшканне камернага тыпу, хоць ён пакутуе на анкалогію.
«Тым, хто здзейсніў насамрэч крымінальнае злачынства, насамрэч прасцей сядзець. Яны кажуць: я зрабіў і за гэта адкажу. А я шукаў адказу на пытанне: што я тут раблю?», – кажа Судаленка.
1615 асобаў сёння прачынаюцца і засынаюць з пытаннем «што я тут раблю?» Гэта звесткі праваабарончай ініцыятывы «Dissidentby.com», што да колькасці палітычных вязняў на гэты дзень.
Юлія Цяльпук, «Белсат»
