Людзі на інвалідных вазках – у вітрынах ГУМа
Паводле афіцыйных звестак, 545 тыс. чалавек, а гэта 5 % насельніцтва Беларусі, – інваліды. Студэнты тэатральнай лабараторыі «Фортынбрас» пры Беларускім свабодным тэатры зацікавіліся, чаму людзей з інваліднасцю не відаць на вуліцах Менску? Маладыя акторы пачалі шукаць адказ на гэтае пытанне праз сустрэчы з тымі, хто мае абмежаваныя фізічныя магчымасці. Вынік гэтае працы – шэраг грамадскіх акцыяў ды інсталяцыі, мэтаю якіх было прыцягнуць увагу грамадскасці і ўладаў да праблемы людзей з дадатковымі патрэбамі.
«Мама, я мару, каб у мяне былі крылы»
Пераадольваць бар’еру не даводзіцца шасцігадовай Яне Герынай. Ейны дыягназ – спінальная-цягліцавая аміятрафія другой ступені, для якой характэрна захаванне адчувальнасці, а таксама адсутнасць затрымання псіхічнага развіцця. Тым не менш, блізкія Яны робяць усё, што магчыма, каб ёй дапамагчы.
Пасля аўтакатастрофы ўзяў штангу і стаў чэмпіёнам
Андрэй Давыдчык з Гомля з маладых гадоў прысвяціў сябе даволі экзатычнаму віду спорту – бодзібілдынгу. Не шмат хто дасягае ў гэтым спорце вяршыняў. Добрая генетыка, упартасць, працавітасць, сталасць – галоўныя складнікі поспеху на шляху да эстэтычнай дасканаласці цела, заснаванай на бездакорнай сіметрыі, гармоніі ды прапорцыі.
«З мужам мы пазнаёміліся на футбольным полі: гулялі за адну каманду»
Настасся Маказябкіна пастанавіла займацца футболам. І каб дамагчыся поспеху, ёй давялося трэнавацца на роўні з мужчынамі. Але цяжкая траўма перавярнула ейнае жыццё.
