Bitwa o Awdijiwkę cały czas trwa, a rosyjskie dowództwo przerzuca posiłki, by zrekompensować poniesione straty. Jednocześnie wojska rosyjskie próbują kontratakować na innych odcinkach frontu, gdzie Ukraińcy osiągnęli w ostatnich miesiącach osiągnęli znaczące korzyści – ciężkie walki toczą się w pobliżu Bachmutu i Kupiańska. W arsenale rosyjskiej armii pojawiły się nowe drony kamikadze – zmodernizowana wersja dronów Lancet, które wcześniej przysporzyły sporo problemów ukraińskim żołnierzom. Ukraińcy z kolei nie zamierzają porzucać lewego (wschodniego) brzegu Dniepru w obwodzie chersońskim, gdzie usiłują stworzyć przyczółek do potencjalnej ofensywy w kierunku okupowanego Krymu.
Bitwa o Awdijiwkę
Pomimo ciężkich strat i minimalnych postępów w ciągu trzech tygodni ciągłych walk, rosyjskie dowództwo kontynuuje zmasowany atak na miasto. Na mapie ukraińskiego projektu analitycznego DeepState odległość pomiędzy północną i południową flanką rosyjskich sił zbrojnych osłaniających Awdijiwkę nie zmieniła się zauważalnie w ciągu ostatniego tygodnia i nadal wynosi nieco ponad siedem kilometrów. Jednak każde przełamanie przez Rosjan ukraińskich linii obronnych może mieć katastrofalne konsekwencje dla obrońców Awdijiwki.
Przez ten siedmiokilometrowy korytarz przebiega cała logistyka ukraińskiego garnizonu broniącego miasta. Jednocześnie jest tam tylko jedna utwardzona droga biegnąca przez Orliwkę, położoną na zachód od Awdijiwki. By do niej dotrzeć i ją odciąć, Rosjanie muszą pokonać około trzech kilometrów, a jeszcze mniej, aby ustanowić kontrolę ogniową. Pozostałe drogi są nieutwardzone – podczas jesiennej niepogody mogą stać się trudne do przejechania dla większości sprzętu.
Pora deszczowa może również stanowić poważny problem dla Rosjan, ponieważ tempo ich ofensywy zależy od ich zdolności do skutecznego przemieszczania siły żywej i sprzętu. Według Romana Switana, eksperta wojskowego i pułkownika rezerwy SZU, Ukraińcy muszą utrzymać się w Awdijiwce jeszcze przez kilka tygodni, po czym nasiąknięta wilgocią gleba uniemożliwi Rosjanom przeprowadzenie operacji ofensywnych na dużą skalę.
Brytyjski wywiad twierdzi, że w ciągu trzech tygodni walk o Awdijiwkę rosyjskie siły zbrojne poniosły prawdopodobnie największe straty w całym 2023 roku. 28 października, w rozmowie telefonicznej z szefem Pentagonu Lloydem Austinem, ukraiński minister obrony Rustem Umerow powiedział, że Rosjanie stracili już około 4000 osób na tym odcinku frontu (przypuszczalnie miał na myśli zabitych). Dwa dni wcześniej przedstawiciel Sił Zbrojnych Ukrainy Ołeksandr Sztupun mówił w ukraińskiej telewizji o ponad 5 tysiącach zabitych i rannych rosyjskich żołnierzy i około 400 jednostkach zniszczonego rosyjskiego sprzętu.
Według stanu na 27 października analityk OSINT (białego wywiadu) Naalsio, który współpracował z holenderskim projektem Oryx, naliczył co najmniej 157 rosyjskich pojazdów opancerzonych zniszczonych, uszkodzonych lub porzuconych na polu bitwy w pobliżu Awdijiwki. To więcej niż Rosjanie stracili pod koniec ubiegłego roku podczas nieudanej ofensywy pod Wuhłedarem. W tym samym czasie siły ukraińskie straciły tu tylko sześć czołgów, jeden BMP i jedno działo samobieżne.
Po utracie dużej ilości sprzętu Rosjanie zmienili taktykę – postawili na zmasowane ataki grup piechoty. Podobnie jak wcześniej pod Bachmutem, przeprowadzają tzw. mięsne szturmy, tylko zamiast najemników-wagnerowców na ukraińskie pozycje rzucani są żołnierze rosyjskich sił zbrojnych. Według ukraińskich analityków rosyjskie dowództwo nadal ściąga do Awdijiwki dużą liczbę rezerw, a na tym stosunkowo niewielkim odcinku frontu zauważono już jednostki co najmniej trzech armii ogólnowojskowych.
Rosyjskie kontrataki pod Bachmutem
Po ukraińskiej ofensywy pod Bachmutem, podczas której wczesną jesienią Ukraińcom udało się wyzwolić wsie Kliszczijiwka i Andrijiwka, swoje ataki zintensyfikowali Rosjanie. Przerzucają tu znaczne siły, aby odepchnąć ukraińskie wojska od Bachmutu. Jak dotąd nie udało im się tego zrobić na południu. Ale na północy, w pobliżu wsi Berchiwka, byli w stanie odepchnąć ukraińskie oddziały o ponad kilometr.
Jak zauważa Roman Pohoreły, współzałożyciel ukraińskiego projektu DeepState, problem północnej flanki leży w wyjątkowo niekorzystnym dla Ukraińców ukształtowaniu terenu. Rosjanie kontrolują wszystkie kluczowe wzgórza, a Berchiwka leży w dolinie pomiędzy nimi. Ukraińskie wojska były już w wiosce latem, ale nie udało im się w niej umocnić.
Rosyjska armia nie rezygnuje też z prób odzyskania kontroli nad Kliszczijiwką i Andrijiwką. W ubiegłym tygodniu korespondent ukraińskiego kanału telewizyjnego Espreso, Artem Łagutenko, opisał charakter walk w tym sektorze.
– Kliszczijiwka, którą udało nam się wyzwolić miesiąc temu, jest teraz poddawana ciągłemu ostrzałowi przez wroga, który próbuje odbić tę wieś z rąk SZU. Żołnierze Sił Obronnych i Gwardii Narodowej Ukrainy utrzymują tam obronę, ale mówią, że na jeden nasz pocisk przypada 10 pocisków wroga. To bardzo trudna sytuacja – przekazał dziennikarz.
Ciężkie straty w sprzęcie poniesione przez rosyjskie siły zbrojne pod Awdijiwką wpływają na charakter walk także na innych odcinkach frontu. W pobliżu Bachmutu, według ppłk Wołodymyra Fitio, szefa służby prasowej Sił Lądowych SZU, Rosjanie stali się znacznie bardziej ostrożni w używaniu czołgów i transporterów opancerzonych, więc piechota często musi nacierać bez ich wsparcia. Prowadzi to do wzrostu liczby ofiar.
Według rosyjskich czołgistów praktycznie nie ryzykują oni zbliżania się do linii frontu w ciągu dnia, ponieważ stają się łatwym celem dla ukraińskich dronów. W rezultacie czołgi są używane głównie w nocy, z odległości 8-9 kilometrów, co de facto zamienia je w samobieżną artylerię.
Siły Zbrojne Ukrainy odzyskują pozycje na kierunku kupiańskim
Na 100-kilometrowej linii frontu od Łymanu na południu do Kupiańska na północy Rosjanie od kilku tygodni próbują nacierać dużymi siłami. Rzeczywisty wynik operacji, sądząc po mapie DeepState, to kilka linii okopów na wschód od Kupiańska i kilkaset metrów w leśnictwie Serebrianskim. W ciągu ostatniego tygodnia SZU kontynuowały odzyskiwanie pozycji utraconych w połowie lipca 2023 roku, kiedy to armia rosyjska sforsowała rzekę Żerebeć na zachód od wsi Karmazyniwka i wbiła w ukraińską obronę klin na 10 kilometrów.
W sobotę 28 października pojawiło się potwierdzenie, że ukraińskie wojsko odzyskało kontrolę nad zachodnimi obrzeżami wsi Serhijiwka – w sumie ponad 3 kilometry kwadratowe terytorium.
Ukraińska armia twierdzi, że Rosjanie koncentrują na tym odcinku frontu do 100 tys. żołnierzy. Straty są wystarczająco szybko kompensowane przez posiłki. Jednak zdaniem Serhija Dibrowa, szefa służby prasowej 21. Samodzielnej Brygady Zmechanizowanej, rosyjskie rezerwy często składają się ze słabo wyszkolonych i niedoświadczonych żołnierzy, którzy nie są w stanie natychmiast przywrócić potencjału bojowego jednostki.
Podobnie jak na innych odcinkach frontu, gdzie Rosjanie prowadzą ofensywę, również tutaj często szturmują ukraińskie pozycje siłami piechoty, która ponosi ciężkie straty pod ostrzałem artylerii i karabinów maszynowych.
– Na obszarach, gdzie ukształtowanie terenu pozwala wrogowi na użycie lekkich pojazdów opancerzonych, starają się one osłaniać swoje grupy piechoty ogniem. Używają ich również do przemieszczania swoich grup uderzeniowych i szturmowych na linię frontu – powiedział Jurij Fedorenko, dowódca kompanii dronów szturmowych, zauważając, że wszystkie rosyjskie pojazdy, który znajdą się w zasięgu SZU, są niszczone.
Walki na lewym brzegu Dniepru
Półtora tygodnia po pierwszych doniesieniach o nowym desancie wojsk ukraińskich na lewym brzegu Dniepru w obwodzie chersońskim, cały czas trwają tu walki. Ukraińskie grupy szturmowe próbują zdobyć przyczółek jednocześnie na kilku odcinkach na ponad 30-kilometrowym wybrzeżu: od wsi Daczi w pobliżu zniszczonego Mostu Antonowskiego do wsi Krynki.
Na południe od tej linii znajduje się rozległy pas wydm – Piaski Oleszkowskie, które znacznie ograniczają dostawy do przybrzeżnych miejscowości. Prawdopodobnym celem ukraińskich sił zbrojnych jest stworzenie przyczółka, z którego mogłyby rozpocząć ofensywę w kierunku okupowanego Krymu. Najbliższa droga na Krym prowadzi bowiem z obwodu chersońskiego -ukraińskie pozycje znajdują się zaledwie 80 kilometrów od półwyspu. Jednocześnie jest to najsłabiej ufortyfikowany front – Rosjanie przerzucili większość rezerw i siły inżyneryjne do obwodu zaporoskiego, aby powstrzymać letnią ofensywę wojsk ukraińskich.
Rosyjscy korespondenci wojenni pisali o nieustających walkach przez cały tydzień. Według Siemiona Piegowa ukraińskie siły zbrojne nie mają jeszcze stabilnego przyczółka, ale „wyszkoleni przez Brytyjczyków siły specjalne” nie rezygnują z prób jego utworzenia. Powiązany z Ministerstwem Obrony Rosji kanał Rybar donosił z kolei o przyczółku w okolicach miejscowości Krynki.
Przez cały ten czas ukraińskie źródła, od Sztabu Generalnego po wojskowe blogi na Telegramie, powstrzymywały się od komentowania operacji w obwodzie chersońskim. Dopiero 29 października pojawiło się pierwsze wideo, rzekomo nakręcone w Krynkach, w którym pięciu ukraińskich komandosów zadeklarowało „osiem dni ciężkiej pracy, krew, pot i straty” oraz gotowość do kontynuowania wojny aż do „całkowitego zwycięstwa”.
Dzień wcześniej rzeczniczka wojsk na południu Natalla Humeniuk powiedziała w ukraińskiej telewizji, że SZU przenoszą pozycje artyleryjskie, punkty ostrzału i posterunki obserwacyjne rosyjskich sił zbrojnych jak najdalej od linii brzegowej Dniepru. Poprosiła o powstrzymanie się od dyskusji na temat działań żołnierzy.
Nowy rosyjski dron kamikadze
Wojna na Ukrainie stała się pierwszą na świecie wojną, w której masowo wykorzystywane są drony. Są one używane przez obie strony – drony zwiadowcze, szturmowe, drony kamikadze, a nawet morskie. Ten rodzaj broni jest stale ulepszany i rozwijany w warunkach nieustających operacji bojowych.
W arsenale rosyjskich sił zbrojnych największym zagrożeniem dla ukraińskich sił zbrojnych są drony kamikadze Lancet, których Rosjanie zaczęli aktywnie używać pod koniec 2022 roku. Mogą one przenosić do trzech kilogramów materiałów wybuchowych, latać na odległość do 70 kilometrów i nurkować na cele z prędkością do 300 km/h. Ukraińskie siły zbrojne mają trudności z ich neutralizacją.
Według analityków z amerykańskiego Instytutu Badań nad Wojną (ISW) zmodyfikowany Lancet o nazwie Izdelije-53 (ros. Wyrób-53) pojawił się na linii frontu w drugiej połowie października. Jak dotąd odnotowano tylko pojedyncze przypadki jego użycia, ale cechy nowego rosyjskiego drona kamikadze budzą niepokój po stronie ukraińskiej.
Nowy dron jest rzekomo zdolny do działania w trybie autonomicznym, niezależnie rozróżniając rodzaje celów. Jest „inteligentniejszy” i bardziej niebezpieczny niż jego poprzednik. Amerykańscy eksperci zakładają, że Rosjanie testują nowego drona w małych partiach w warunkach bojowych, aby zbadać jego mocne i słabe strony. Następnie będą w stanie przeprowadzić zmasowane ataki z użyciem całych rojów tych dronów kamikadze.
Masa głowicy bojowej nowego Wyrobu może wynosić do 5 kg. To wystarczy do zniszczenia sprzętu wojskowego, ale może być zbyt małe do ataków na obiekty infrastrukturalne. Niemniej jednak, jeśli projekt zostanie pomyślnie wdrożony, rój dronów kamikadze mógłby zostać wykorzystany do zakłócania operacji ofensywnych poprzez jednoczesne i zakrojone na szeroką skalę ataki na konwoje sprzętu.
Iwan Łysiuk/ vot-tak.tv, lp/ belsat.eu
