Decyzja rządu brytyjskiego o przekazaniu Ukrainie rakiet dalekiego zasięgu Storm Shadow to bez wątpienia kolejny ważny moment w wojnie rosyjsko-ukraińskiej. Moment, który pokazuje, że Zachód nie tylko nie jest „zmęczony” wspieraniem Ukrainy i nie tylko nie boi się nuklearnych gróźb Władimira Putina, ale jest też gotowy do podbicia stawki w miarę trwania wojny.
Mniej więcej tak samo było z systematycznymi dostawami broni, systemów HIMARS i czołgów Leopard. Długi czas konsultacji – i decyzja o ich przekazaniu po tym, gdy stało się wreszcie jasne, że Kreml chce iść drogą eskalacji, a nie ugody.
To nie pierwszy raz, gdy Wielka Brytania znalazła się w roli pierwszego państwa, które zdecydowało się na udostępnienie Ukrainie nowych rodzajów broni. Biorąc jednak pod uwagę słowa brytyjskiego sekretarza obrony Bena Wallace’a o uzgodnieniu tej decyzji z Waszyngtonem, można przypuszczać, że Stany Zjednoczone dołączą do Brytyjczyków. Na przykład na Ukrainę trafią pociski ATACMS.
Istnieją ku temu możliwości techniczne. Jeśli brytyjskie rakiety mogą być wystrzeliwane z radzieckich samolotów, które są na uzbrojeniu armii ukraińskiej, to platformy dla HIMARS mogą być używane do wystrzeliwania pocisków ATACMS.
Tym samym Ukraina, nawet jeśli nie będzie ostrzeliwać – w porozumieniu z Brytyjczykami – tzw. suwerennego terytorium Federacji Rosyjskiej, czyli tego, które jest rosyjskie w świetle prawa międzynarodowego, zyska możliwość uderzenia na własne terytoria okupowane przez Rosjan.
Stwarza to możliwości zniszczenia Mostu Krymskiego, unicestwienia rosyjskich arsenałów na Krymie i wschodniej Ukrainie, pozbawienia Krymu jego ważnej roli przyczółka dla armii rosyjskiej chcącej kontynuować wojnę oraz ostrzeliwania rosyjskich sił i środków w rejonie tzw. korytarza lądowego na Krym. Właściwie w takiej sytuacji sam korytarz okaże się bez znaczenia.
Oczywiście rzecznik prezydenta Rosji Dmitrij Pieskow od razu zapowiedział, że rosyjska armia odpowie na brytyjskie dostawy. Jednak takie stwierdzenia pojawiały się za każdym razem, gdy zwiększał się zasięg dostarczanej broni.
Rosja właściwie na wszystko ma jedną odpowiedź – groźby nuklearne. Ale Kreml powinien był pomyśleć o tym, że jeśli wróg jest gotowy do takiego podbijania stawki, to można oszacować, jak w rzeczywistości zareaguje on nie na pogróżki, ale na faktyczne użycie broni nuklearnej przez Moskwę. Strefa ryzyka obejmuje tu nie tylko Ukrainę i Zachód, ale także samą Rosję, zwłaszcza że niechęć jej głównych partnerów gospodarczych – Chin i Indii – do stawienia czoła konfliktowi nuklearnemu jest moim zdaniem oczywista.
Dlatego warto, aby Putin powinien przyjął do wiadomości rzeczywistość: tak, może kontynuować wojnę. Ale z każdym nowym dniem zdolność Ukrainy do reagowania na agresję i wyzwalania swoich terytoriów będzie tylko rosła.
Witalij Portnikow dla vot-tak.tv, belsat.eu
Inne teksty autora – w dziale Opinie
Redakcja może nie podzielać opinii autora.
