Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski w ostatnich dniach już dwukrotnie zasugerował zmianę jeśli nie strategii to taktyki wojennej i politycznej. Nie wygląda to na zmianę zasadniczą, ale na istotną korektę już tak.
Od miesięcy różne kręgi na Zachodzie radzą Ukrainie negocjacje pokojowe z Rosją zakładające de facto oddanie Rosji okupowanych terytoriów. Pojawiały się zachodnich mediach koncepcje „dwóch Korei”, „modelu niemieckiego” (członkostwo w NATO w zamian za odłożenie zjednoczenia na przyszłość) czy chociaż oddania Rosji Krymu i części Donbasu w zamian za pokój.
Ukraina tymczasem twardo stała na stanowisku swojej Rady Bezpieczeństwa i Obrony oraz „formuły pokoju” prezydenta Wołodymyra Zełenskiego że nie będzie żadnych negocjacji z Putinem, i że Rosja ma się wycofać z Ukrainy do granic 1991 roku. To stanowisko oficjalnie popierali i popierają zachodni partnerzy Ukrainy.
Co z ukraińską kontrofensywą?
Wezwania do ustępstw wobec Ukrainy zaczęły się nasilać przed rozpoczęciem kontrofensywy i przez pierwsze tygodnie kontrofensywy, gdy wydawało się, że „zabuksowała”. Jeszcze kilkanaście dni temu wizerunek kontrofensywy ukraińskiej w zachodnich mediach był fatalny. W ukraińskich zresztą też.
Ale dosłownie parę dni temu coś zaczęło się zmieniać. Potwierdzono informację o zajęciu Robotyne i o tym, że Ukraina przebija pierwszą „warstwę” osławionej „linii Surowikina”. Zachodnie media dla odmiany zalały teksty o tym, że kontrofensywa jednak ma sens i idzie naprzód.
Pojawiły się komentarze emerytowanych, ale wpływowych oficerów amerykańskich jak gen. David Petraeus, gen. Ben Hodges, gen. Jack Keane chwalące kontrofensywę i zapewniające, że ma perspektywy. W podobnym tonie był głośny artykuł emerytowanego australijskiego generała Micka Ryana. Ukraińską kontrofensywę chwalił też sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg.
Jednocześnie niektóre NATO potwierdziły, że przekażą Ukrainie F-16 i ruszyły szkolenia pilotów i obsługi naziemnej.
Z kolei The Guardian napisał, że na granicy polsko-ukraińskiej doszło do spotkania wysokich dowódców ukraińskich (z głównodowodzącym gen. Walerym Załużnym na czele) i wysokich dowódców NATO na temat „przeformułowania strategii” wojennej.
Trudno nie dostrzegać w tym trendu.
I w tym kontekście pojawiają się wypowiedzi prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego, który nie wykluczył polityczno-dyplomatycznego rozwiązania w przyszłości kwestii Krymu. Czy Ukraina uznała swoją słabość i niezdolność do kontroli nad krajem w granicach z 1991 roku?
Chodzi raczej o urealnienie krótko i długoterminowych celów wojny. Zachód rozpoczynając proces przekazywania F-16 już pokazał, że jest gotowy wspierać dalej i dłużej Ukrainę. Oznacza to, że Ukraina nie ma co się spieszyć. A przecież jeszcze przed kontrofensywą padały głosy także ze strony oficjeli przychylnych Ukrainie, że ma czas do jesieni, potem Zachód nie będzie już tak wspierał.
Przy tym, ukraińskie społeczeństwo i gospodarka są naprawdę zmęczone wysiłkami i ofiarami wojennymi. Choć wie, że wojnę trzeba wygrać, bo nigdy nie zazna spokoju.
I gdy, wiele na to wskazuje, ukraińska kontrofensywa osiąga punkt przełomowy i może jeszcze w tym roku wojska ukraińskie dotrą do Morza Azowskiego, Zełenski zgłasza nowy pomysł w sprawie Krymu. Mówi, że jest możliwe, by Rosję zmusić do wycofania swoich wojsk politycznie, bez potrzeby ciężkich walk.
Most Krymski w ogniu
Zełenski i jego otoczenie, a także partnerzy zachodni, doszli najwyraźniej do wniosku, że gdy Ukraina odetnie korytarz lądowy łączący Krym z okupowanym Donbasem i Rosją oraz ostatecznie rozniesie Most Krymski, okupanci na Krymie i tak znajdą się w sytuacji blokady. Zwłaszcza, że Ukraina będzie miała jeszcze F-16, które spokojnie mogą niszczyć cele rosyjskie daleko za linią frontu. Ponadto Ukraina ma przecież już pociski dalekiego zasięgu od Wielkiej Brytanii i Francji (Storm Shadow i Scalp) i sama rozwija swoje zdolności broni dalekiego zasięgu. Czas działa więc na jej korzyść, jeśli chodzi o kwestie sprzętowe.
Wtedy będzie można z nimi negocjować – z pozycji siły. O tym zresztą już w zeszłym roku mówił dowódca połączonych wojsk USA gen. Mark Milley. Że celem jest, żeby Ukraina negocjowała z pozycji siły. Wówczas Ukraińcy chłodno przyjęli te słowa. Dziś najwyraźniej je przyjęli.
Wydaje się więc, że na najbliższe miesiące do roku Ukraińcy mają plan minimum (popierany przez zachodnich partnerów) powrócenia mniej więcej do stanu z 23 lutego 2022 roku. To już byłaby porażka Rosji, właśnie choćby z powodów logistycznych.
Ostatnio szef wywiadu wojskowego Ukrainy Kyryło Budanow powiedział, że Rosja przegra wojnę, ale może być gotowa do rewanżu za 10 lat. Dlatego trudno sobie wyobrazić, że Ukraińcy są gotowi wyczerpywać swoje zdolności bojowe, tracić ludzi i sprzęt, by za wszelką cenę odbijać jak najszybciej wszystkie okupowane terytoria. Jeżeli straciliby zdolność bojową, to też musieliby odbudowywać swoją armię i nie jest powiedziane, że odbudowaliby przed Rosjanami. Nie mówiąc o gospodarce, kwestiach społecznych i politycznych. Z nich każda niesie ryzyka w wypadku zbyt wielkich strat i kosztów na wojnie, nawet w wypadku zwycięstwa. Dlatego, wiele na to wskazuje, myślą już w perspektywie kolejnych potencjalnych zagrożeń w przyszłości.
Zniszczyć armię rosyjską
Popierająca Ukrainę rosyjska emigracyjna dysydentka i dziennikarka Julia Łatynina uważa, że planem USA, który zaczęła przyjmować Ukraina, może być teraz nie jak najszybsze odbicie wszystkich okupowanych terytoriów, lecz zniszczenie armii rosyjskiej.
Rzeczywiście intensywne niszczenie armii rosyjskiej dzieje się teraz nie tylko na Ukrainie, przecież coraz więcej jest ataków na rosyjskie obiekty wojskowe daleko w głębi Rosji. Chodzi w tym być może także o to, by Rosja jednak nie była w stanie odbudować swojej armii nawet przez wspomniane 10 lat. Nie zagrażała już nikomu, nie tylko Ukrainie. A gdy straci armię i zdolności gospodarcze, logiczne byłoby, że i tak sama się wycofa.
Byłoby to więc inne podejście Ukrainy i zachodnich partnerów niż w przypadku kontrofensyw ukraińskich w okolicach Kijowa i na północy, w obwodzie charkowskim i chersońskim. Wtedy wobec nacisku Ukraińców armia rosyjska przeprowadziła skuteczny manewr ucieczki, i dalej mogła atakować na innych kierunkach oraz okopywać się na południu. Tym razem podobno ma być inaczej.
Marcin Herman/belsat.eu
Inne teksty autora w Dziale Opinie
Redakcja może nie podzielać opinii autora.
