Пампуй прыкладанне!
Яго не заблакуюць!
Некалькі сотняў жанчынаў стаялі ў ланцугу, трымаючыся за рукі, ля Камароўскага рынку. Выходзяць ува менскім Уруччы, у Горадні, у Наваполацку. Так жанчыны выказваюцца супраць збіцця і катаванняў мірных пікетоўцаў.
У Менску аб 11-ай каля Камароўскага рынку сталі ў ланцуг жанчыны. Жанчыны ў белай вопратцы і з кветкамі. Яны стаялі моўчкі, трымаючыся за рукі. Так жанчыны выказваліся супраць гвалту, які пануе ў беларускіх гарадах тры дні. Кожны вечар, нават нягледзячы на кепскі інтэрнэт, затрымліваюць сотні, тысячы людзей, якія проста хочуць, каб іх галасы падлічылі. Яны пачалі выходзіць адразу пасля выбараў 9 жніўня. Людзей, мірных пікетоўцаў, затрымлівалі, збівалі, выкрадалі. Дагэтуль невядомы лёс шмат якіх людзей.
– Я запрасіла сюды сваіх каляжанак і прыйшла сама таму, што я супраць таго, што адбываецца па вечарах, калі людзей жорстка збіваюць, калечаць. Гэта непрымальна, – кажа адна з жанчынаў.
– Чат быў створаны ўчора. Мы зразумелі, што ноччу выходзіць могуць не ўсе. Некаторыя падтрымліваюць толькі мірныя пратэсты. Трэба дзейнічаць і днём, мірным чынам паказаць, што мы супраць гвалту. Гэта ідэя вітала ў паветры. Я ўчора ўвечары стварыла чат для сваіх, а зараз там ужо больш за 5 000 удзельніц, – кажа другая арганізатарка мірнага пікету.
Спачатку каля Камароўкі выстраіліся ў ланцуг каля 100 жанчынаў. Потым іх стала ўдвая больш.
– Мы хочам мірным чынам паказаць, што беларусы – мірныя людзі, і што мы хочам даведацца сапраўдных вынікаў, колькі галасоў набралі кандыдаты, – кажа яшчэ адна ўдзельніца пікету.
– Нас натхнілі жанчыны, якія стварылі супольны штаб. Гэта прыклад моцных жанчын, якія паставілі сябе пад удар. Мы хочам выказаць з імі салідарнасць. А яшчэ мы бачым, што адбываецца па вечарах. Гэта балюча і страшна. Таму мы выйшлі ў знак пратэсту супраць такіх жорсткіх учынкаў, – кажа яшчэ адна ўдзельніца.
– Страшна. І мне страшна. Мне ў асабістыя паведамленні прыходзяць абвінавачванні «куды ты клічаш жанчын? Нашто?». Я нікога не клікаю. Толькі прапанавала выйсці разам, узяцца за рукі ў маўклівым пратэсце, – тлумачыць арганізатарка.
Машыны праязджаюць міма і сігналяць у знак падтрымкі. На прыступках рынка сабраўся натоўп гледачоў, віруюць спрэчкі. Адны кажуць, што дзяўчаты ў шэрагах – малайцы і гераіні, іншыя – што гэта бессэнсоўная акцыя. Адзін з гледачоў крыкнуў, што такую жонку б не пусціў дадому.
Жанчыны стаяць у два шэрага ад Камароўкі да Дому мэблі.
– Мне вельмі страшна тут быць, але я не магу больш бачыць, як супраць людзей выкарыстоўваюць ваенную тэхніку. Я хачу міра і праўдзівых вынікаў галасавання, – кажа яшчэ адна ўдзельніца акцыі.
Праз паўгадзіны пасля пачатку акцыі з’явіўся міліцыянер, які праз гучнагаварыцель пачаў угаворваць удзельніц разысціся. Усе хлопаюць і абдымаюцца.
Жанчыны зладзілі стыхійнае шэсце, ідуць уздоўж праспекта Незалежнасці. Машыны сігналізуюць, а мінакі пляскаюць у далоні ўдзельніцам.
За калонай жанчын ідуць два чалавека з рацыямі, але не ў форме. Чалавек сігналіў калоне жанчын, да яго з пагрозамі падышоў адзін з людзей з рацыяй.
Калона дайшла да кінатэатра «Кастрычнік», людзей становіцца ўсё больш. Калона жанчын рухаецца ў бок плошчы Калініна пад апладысменты і сігналы аўта. Жанчыны рухаюцца па праспекту, спыняюцца на чырвонае святло. Гэта максімальна мірны пратэст. Калона развярнулася каля Батанічнага саду і ідзе назад.
Калона вярнулася да плошчы Я. Коласа. Машыны на праспекце не перастаюць сігналіць. За жанчынамі працягваюць ісці двое мужчынаў з рацыямі. Калі машыны спыняюцца ў знак салідарнасці, ціхары падбягаюць і пагражаюць кіроўцам.
– Я тут па сваёй волі. Мне ніхто не плаціў, ніхто не застаўляў мяне ці маіх сваякоў. Я тут, каб выразіць салідарнасць з пацярпелымі. Я не хачу вайны, баюся збіцця. Але я не прашу нічога незвычайнага, проста каб дакладна палічылі нашыя галасы, – кажа адна з удзельніц.
Калона спынілася ля ЦУМа, жанчынам хлопаюць з двух бакоў праспекта. Жанчыны становяцца ланцугом уздоўж праспекта і кладуць на дарогу кветкі. Акцыя скончылася, жанчыны пакрысе разыходзяцца, хаця мінакі працягваюць ім хлопаць, а машыны – сігналіць. Каля ГЦ «Сілуэт» сігналіць разам з усімі пажарная машына.
Каля рынку зноў сабраліся жанчыны, прыйшлі ўжо іншыя:
– Я адкрыла інтэрнэт, пабачыла, што тут акцыя і адмыслова з дома прыехала, – кажа ўдзельніца акцыі.
Жанчыны скандуюць «Верым, можам, пераможам!»
– Дзе тыя адсоткі, што радуюцца перамозе Лукашэнкі? Іх няма, бо іх не існуе! – кажа ўдзельніца пікету.
Ланцуг расцягваецца ўсё даўжэй, спыняюцца машыны, з іх выходзяць пані і становяцца побач адна з адной.
На інфармацыйным шчыце пра выбары вісеў плакат. Шчыт прыйшлі дэмантаваць, адна з жанчын выратавала плакат і павесіла яго на слуп.
Жанчыны з кветкамі прыязджаюць на таксі, машыны спыняюцца ў два шэрага, а з іх выходзяць новыя і новыя ўдзельніцы.
– Мне 74, у мяне ўжо ўнукі растуць. Я столькі ўсяго перажыла, а гэтую дыктатуру магу і не перажыць. Вы разумееце, мяне абразілі. Я галасавала за аднаго, а палічылі за іншага. Гэта як плявок у твар! – кажа жанчына.
Калона ўдзельніц расцягнулася да Камароўскага рынку.
Прыйшла бабуля, крычала на жанчын «бяздзельніцы, прастытуткі».
Жанчыны пастроіліся ў ланцуг у менскім мікрараёне Уручча. Фота даслалі чытачы Belsat.eu.
У Горадні таксама выходзяць жанчыны.
Гэтак і ў Лідзе.
Жанчыны змяняюць адна адну. Тыя, каму трэба пакінуць акцыю, кладуць на зямлю кветкі, а новыя ўдзельніцы іх бяруць і падымаюць угару.
Ланцуг перасунуўся на вуліцу Багдановіча.
А 15-ай гадзіне каля 300 жанчын ідуць па пр Машэрава.
Мужчыны падʼязджаюць, прывозяць ваду і кветкі жанчынам.
З вокнаў дамоў людзі барабаняць у рондалі на знак салідарнасці.
Ланцуг жанчын, з якім ідзе наш карэспандэнт накіроўваецца да ўніверсаму «Рыга» дзе пару дзён таму будавалі барыкады і былі жорсткія затрыманні. Таксама ў гэты момант каля 300 чалавек стаяць каля метро Пушкінская, дзе праходзілі пратэсты 10 жніўня.
Далей калона рушыла ў бок пр Незалежнасці.
А палове на 5-ю увечары ўдзельніцы шэсця выйшлі на галоўны праспект сталіцы. Акцыя цягнецца амаль 6 гадзінаў.
«Мне страшна нараджаць дзяцей у краіне, дзе іх могуць збіць да смерці за мірны пратэст. Мне страшна тут завадзіць сямʼю. Я не хачу зʼяджаць, хачу краіну, дзе бяспечна. Краіну, якой буду ганарыцца я і мае дочкі і сыны», – кажа адна з удзельніц шэсця.
Горадня, Віцебск, Гомель, Берасце, Магілёў, Жодзіна, Ліда, Баранавічы – ва ўсіх гэтых гарадах сёння прайшлі жаночыя ланцугі салідарнасці.
Ужо па традыцыі апошніх дзён у цэнтр Менску ўвечары едуць аўтазакі, падае TUT.BY
