«Украіна – краіна, якая нас прытуліла». Як беларускія добраахвотнікі ловяць расейскіх лазутчыкаў у Адэсе
Усё больш беларусаў далучаюцца да абароны Украіны ад расейскай агрэсіі. Пры гэтым не толькі ў складзе Батальёну імя Кастуся Каліноўскага. Карэспандэнты «Белсату» паразмаўлялі з беларускімі ваярамі з добраахвотніцкага атраду імя Іллі Ліцвіна, якія нясуць службу ў Адэсе.
Перад пачаткам вайны ў Адэсе было каля 400 беларускіх сем’яў. Але практычна ўсе з’ехалі з гораду пасля нападу Расеі на Украіну. Тыя ж, хто застаўся, дапамагаюць мясцовым бараніць горад ад расейскай пагрозы. Некаторыя з іх вывезлі з Адэсы свае сем’і, а самыя засталіся ў горадзе.
«Я ўжо каля дзесяці гадоў у Адэсе жыву. Астатнія хлопцы з нашага атраду з’ехалі з Беларусі пасля падзеяў 2020 года. З валанцёрамі ў нас каля 30 чалавек. Дзяўчаты сеткі плятуць, хтосьці на складах валанцёрскіх дапамагае. А на патруляванні – 15 беларусаў», – распавёў «Белсату» прадстаўнік атраду Барыс.
Суразмоўца падкрэсліў, што «кожны знайшоў сабе занятак, без справы ніхто не сядзіць удома».
«Украіна для нас – гэта краіна, якая нас прыняла, прытуліла. І ў нас да яе адпаведнае стаўленне», – адзначыў Барыс.
Сам ён далучыўся да абаронцаў Украіны ў першы ж дзень вайны:
«Калі шчыра, стаміліся. За гэты час быў толькі адзін дзень адпачынку. І тое давялося справамі займацца. Месяц быў зусім без перадыху».
«Свае браты»
Паводле Барыса, недаверу да беларускіх ваяроў з боку ўкраінцаў з прычыны грамадзянства няма: «свае браты».
«Тым, з кім мы стасуемся са Збройных сілаў, Нацыянальнай гвардыі, паліцыі, мы распавядаем, дый яны разумеюць, што Беларусь і Лукашэнка – гэта розныя рэчы. Асцярогі, што беларускія войскі могуць увайсці ва Украіну, ёсць. І вельмі б не хацелася, каб такое адбылося», – адзначыў суразмоўца.
Разам з тым у тэрытарыяльную абарону беларусаў не аформілі, бо Беларусь – краіна-агрэсар. Таму ў першыя дні вайны беларускія добраахвотнікі патрулявалі вуліцы гораду разам з паліцыяй. А пасля «самаарганізаваліся ў асобную адзінку» – добраахвотніцкі атрад імя Іллі Ліцвіна, названы ў гонар беларускага добраахвотніка, які загінуў 4 сакавіка ў баях каля Кіева.
«Мы добраахвотніцкі атрад, падначальваемся ЗСУ і таксама працуем з паліцыяй. Патрулюем горад. Ёсць у нас пэўны раён, які мы патрулюем. У асноўным адлоўліваем лазутчыкаў», – паведаміў прадстаўнік атраду.
Шпіёны спрабуюць прабрацца да вайсковых аб’ектаў, сфатаграфаваць іх, высветліць колькасць асобаў, наяўнасць тэхнікі. Апошнім часам іх ловяць амаль штодня.
Гэтак, 21 сакавіка на адным з блокпастоў беларускія добраахвотнікі затрымалі двух мужчынаў, якія спрабавалі абысці пазіцыі абароны і трапіць на закрытую тэрыторыю. На адным з тэлефонаў знайшлі перамовы з акупантамі. Тыя прасілі перадаць інфармацыю пра баявыя пазіцыі Нацгвардыі і ЗСУ, абяцаючы ўзамен перавесці грошы.
«Пакуль Мікалаеў трымаецца, Адэса – у адноснай бяспецы»
Таксама вечарамі беларусы дапамагалі арганізаваць выезд уцекачоў цягніком у польскі Пшэмысьль. Дапамагалі людзям сядаць у вагоны, сачылі, каб не ўцякалі прызыўнікі, каб перадусім выязджалі дзеці і старыя. Але апошнімі днямі наплыў ужо мінуў, цяпер людзі сядаюць у цягнік спакойна.
У цэлым, кажа Барыс, «адэсіты жывуць, як нічога не было». Пачынаюць працаваць зачыненыя крамы і нават кавярні. Людзі спакойна гуляюць па горадзе ўдзень.
«У нас цывільнае насельніцтва не моцна думае пра вайну», – адзначыў суразмоўца.
Але пры гэтым вайна застаецца вайною, і пагрозы Адэсе ніхто не адмяняў. Гэтак, 21 сакавіка расейскія караблі абстралялі горад з мора. Пры гэтым у выніку страляніны з украінскага боку быў пашкоджаны адзін з расейскіх караблёў.
«Усё залежыць ад Мікалаева. Пакуль Мікалаеў трымаецца, Адэса – у адноснай бяспецы. Дэсанту ў іх [Расеі. – Заўвага рэд. Belsat.eu] – 10 караблёў, гэта 3000 чалавек. Гэта ні пра што. Іх тут раскладуць, і ўсё. Гэта не настолькі вялікі кантынгент, каб яны тут адным дэсантам маглі нешта вырашыць. Але калі б яны прайшлі Мікалаеў і падышлі да Адэсы зямлёю, то пры наяўнасці дэсанту гэта было б ужо небяспечна. А цяпер адзін дэсант нічога не вырашыць», – адзначыў суразмоўца.
Як дапамагчы
Адэскі атрад не належыць да Батальёну імя Кастуся Каліноўскага. Гэта асобнае падраздзяленне, але паміж сабою яны кантактуюць.
«З усяго свету нам беларусы дапамагаюць: з Грузіі, з Еўропы. І дапамогу прысылаюць. Пры магчымасці фінансава. Шмат хто дапамагае абсталяваннем, якое вельмі неабходнае і якое тут немагчыма нідзе набыць. І мы з гэтага нешта таксама перадаем у Кіеў у Батальён Кастуся Каліноўскага, у Мікалаеў», – кажа Барыс.
Чарговую дапамогу з Польшчы, палову з якой плануюць перадаць у Кіеў, чакаюць ужо на гэтым тыдні.
Дапамагчы беларускаму добраахвотніцкаму атраду імя Ілля Ліцвіна можа наступным чынам:
Перавод на карту ў UAH:
https://send.monobank.ua/8AxR1W77K5
Перавод у USD:
IBAN: UA223220010000026200306796136
Acnt N: 26200306796136
Kuzmenko Maryna
Swift: UNJSUAUKXXX
Прызначэнне: humanitarian purposes
Перавод у EUR:
IBAN: UA713220010000026209326742901
Acnt N: 26209326742901
Kuzmenko Maryna
Swift: UNJSUAUKXXX
Прызначэнне: humanitarian purposes
Крыптагаманцы для дапамогі:
Ethereum – 0x5aC0441822F5CDB8ed83139d517377428FA207BB
Bitcoin – bc1q3yyw7efuk2pawq6rv0a48uasjklafcftp68xsg
USDT – TURLCPBMYM6baAs39p4Q2m7TsK4LFvqLRE
ПС belsat.eu
