«Калі б вербаваў КДБ, пра гэта б дазналіся ўсе мае падпісанты ў Instagram – гэта ж весела»
Ці хвалюе лёгкаатлетку той факт, што вядомасць яна атрымала праз скандал на Алімпіядзе, а не дзякуючы спартовым дасягненням? І ці сапраўды думала, што ёй пагражала небяспека, калі б пасля Алімпіяды яна вярнулася ў Беларусь? А што пагражала ў Беларусі за дэмарш на Алімпіядзе? Дэтэктар хлусні праходзіць алімпійская спартоўка Крысціна Ціманоўская.
– І ці карыстаецеся гісторыяй у Токіа з матэрыяльнаю мэтаю?
– Не.
– Вы радыя, што гэтая гісторыя з вамі адбылася?
– Так.
Паліграф: ПРАЎДА
– Як так атрымліваецца? Вы ў Польшчы, вы не можаце вярнуцца на радзіму, не можаце пабачыць сваіх родных, але радая, што гэтая сітуацыя адбылася?
– Таму што тая сітуацыя дала мне такі добры выспятак пад адно месца і прымусіла мяне шмат чаго ў жыцці пераасэнсаваць. І прынамсі пасля гэтай сітуацыі я пачала больш працаваць, пачала больш развівацца. І магчыма, я б не была на тым узроўні, на якім я цяпер, калі б гэтага са мной не здарылася. Гэта значыць, у Беларусі ў прынцыпе мне было больш-менш камфортна. Я там недзе працавала, так, трэнавалася, бегала, усё было нармальна, але будучы тут, даводзіцца працаваць у дзесяць разоў больш.
– Калі б паступіла прапанова вярнуцца цяпер у Беларусь і працягнуць там спартовую кар’еру, ці пагадзіліся б пры ўмове, што прапанавалі б 15 000 долараў заробку?
– Я адказала не, бо цяпер больш зарабляю.
– Мы цяпер даведаліся, што зарабляеце больш за 15 000 долараў.
– Калі казаць толькі пра спорт: кантракты, фундатары плюс заробак на камерцыйных спаборніцтвах, то гэта больш за 15 000.
– Вы хацелі б вярнуцца ў Беларусь?
– Як спартоўка – не. Як жыхарка Беларусі, можа быць, не вярнуцца назаўжды, але прынамсі хаця б прыязджаць туды, бачыцца са сваякамі.
– Гэта значыць, спартовую кар’еру вы б не жадалі таксама будаваць?
– Не.
– Чаму?
– Ну, таму што я цяпер змяніла грамадзянства і адбываю трохгадовы каранцін. То бок, калі разгледзець варыянт, што ў наступным годзе мяняецца ў Беларусі ўлада, і мы можам вярнуцца, я вяртаюся ў Беларусь, кажу, што я хачу змяніць спартовае грамадзянства, і зноў трохгадовы каранцін, і мне будзе, на хвіліначку, 30 гадоў, а гэта захад карʼеры. То бок у гэтым плане не мае сэнсу.
– А чаму вы змянілі грамадзянства? Якая матывацыя?
– Я хацела працягваць спартовую карʼеру.
– А вось на алімпіядзе ў Токіа? Вы лічыце, ці змаглі б паспяхова выступіць?
– Так.
– Узяць медаль?
– Медаль – не.
– Вы сапраўды лічылі, што вам пагражала небяспека, калі б пасля Алімпіяды вы вярнуліся ў Беларусь?
– Так.
Паліграф: ПРАЎДА
– Што магло б адбыцца?
– Мне сказалі так, што па прылёце ў Менск на выхадзе з самалёта мяне б унізе чакалі два чалавечкі, якія б мяне забралі і адвезлі туды, куды трэба. Спачатку на допыт, і потым мяне ўжо чакаў пакой у вар’ятні.
– Ці супрацоўнічалі калісьці з КДБ?
– Не.
Паліграф: ПРАЎДА
– Калі б была такая прапанова, пра гэта б даведаліся ўсе мае падпісанты. Я б проста не стала б гэтага хаваць. Гэта ж весела.
