20 лет для организации – возраст невероятный. Однако и «Молодой фронт», который отмечает сегодня свой юбилей, назвать обычным никак не выпадает.
С самого начала организация стала не только неизменным лидером молодежного возрожденческого движения, но и решительным ответом на вызовы, перед которыми оказалась Беларусь.
Создание «Молодого фронта» было вопросом времени
«Конец 1990-х годов – это был такой геополитический и исторический разлом. Разваливается империя, создается независимое государство, у молодежи есть будущее – и вдруг диктатура собирается у этой молодежи будущее отнять. Поэтому, конечно, это был протест целого поколения молодежи», – вспоминает соучредитель организации Павел Северинец.
Название появилось в феврале 1997-го года, а уже 6 сентября того же года 237 делегатов со всей Беларуси собрались в Минске на первый, учредительный, сейм объединения. За свою богатую и чрезвычайно яркую историю «Молодой фронт» имел несколько пиков деятельности.
В прошлом и в этом году «Молодой фронт» снова громко заявил о себе
Это и сбор десяти тысяч подписей за придание бело-красно-белому флагу статуса историко-культурной ценности, и протесты против установления памятника Ленину у проходной МАЗа и против приезда в Минск российского пропагандиста Владимира Соловьева, и, конечно же, защита Куропат от незаконной застройки. И все это силами буквально … шести активистов!
А потому и массовость рядов нынешних активистов организации, которая некогда насчитывала тысячи членов, особенно не беспокоит. Идея и собственный пример единиц способны вдохновить миллионы, убежден нынешний лидер «Молодого фронта» Дмитрий Дашкевич. И добавляет: надо более ответственно расставлять приоритеты.
«Будут перемены»
«Мы не собой занимаемся, мы все занимаемся Лукашенко. Давайте заниматься собой! И общество, которое жаждет перемен… Есть же исследования социологические: минимум три миллиона белорусов хотят перемен! Три миллиона! Почему эти люди не видят какой-то альтернативы? Почему они не присоединяются к кому-то и к чему-то? Давайте заниматься собой, и, возможно, завтра эти три миллиона увидят альтернативу, присоединяться – и будут перемены! », – харизматично убеждает Дашкевич.
За эти двадцать лет молодофронтовцы повзрослели, реализовались в самых разных сферах жизни, получили семьи. Однако главное, что объединяет членов организации, осталось неизменное. Как и когда-то калиновцы, молодофронтовцы знают ответ на вопрос-пароль «Кого любишь?», потому что любят – Беларусь.
Валерий Руселик,«Белсат», фото: Vasily Fedosenko / Reuters / Forum
20 гадоў для арганізацыі – узрост надзвычайны. Аднак і «Малады фронт», які адзначае сёння свой юбілей, назваць звычайным аніяк не выпадае.
З самага пачатку арганізацыя сталася не толькі нязменным лідарам моладзевага адраджэнскага руху, але і рашучым адказам на выклікі, перад якімі апынулася Беларусь.
Стварэнне «Маладога фронту» было пытаннем часу
«Канец 1990-х гадоў – гэта быў такі геапалітычны і гістарычны разлом. Развальваецца імперыя, ствараецца незалежная дзяржава, у моладзі ёсць будучыня – і раптам дыктатура збіраецца ў гэтай моладзі будучыню адабраць. Таму, канешне, гэта быў пратэст цэлага пакалення моладзі», – узгадвае сузаснавальнік арганізацыі Павал Севярынец.
Назва з’явілася ў лютым 1997-га года, а ўжо 6 верасня таго ж года 237 дэлегатаў з усяе Беларусі сабраліся ў Менску на першы, устаноўчы, сойм аб’яднання. За сваю багатую і надзвычай яскравую гісторыю «Малады фронт» меў некалькі пікаў дзейнасці.
Летась і сёлета «Малады фронт» зноўку гучна заявіў пра сябе
Гэта і збор дзесяці тысяч подпісаў за наданне бела-чырвона-беламу сцягу статусу гісторыка-культурнай каштоўнасці, і пратэсты супраць усталявання помніку Леніну ля прахадной МАЗу ды супраць прыезду ў Менск расейскага прапагандыста Уладзіміра Салаўёва, і, вядома ж, абарона Курапатаў ад незаконнай забудовы. І ўсё гэта сіламі літаральна… шасці актывістаў!
А таму і масавасць шэрагаў цяперашніх актывістаў арганізацыі, якая некалі налічвала тысячы чальцоў, асабліва не турбуе. Ідэя і ўласны прыклад адзінак здольныя натхніць мільёны, перакананы цяперашні лідар «Маладога фронту» Зміцер Дашкевіч. І дадае: трэба больш адказна расстаўляць прыярытэты.
«Будуць перамены»
«Мы не сабою займаемся, мы ўсё займаемся Лукашэнкам. Давайце займацца сабою! І грамадства, якое прагне пераменаў… Ёсць жа даследаванні сацыялагічныя: мінімум тры мільёны беларусаў прагнуць пераменаў! Тры мільёны! Чаму гэтыя людзі не бачаць нейкай альтэрнатывы? Чаму яны не далучаюцца да кагосьці і да чагосьці? Давайце займацца сабой, і, мажліва, заўтра гэтыя тры мільёны ўбачаць альтэрнатыву, далучацца – і будуць перамены!», – харызматычна пераконвае Дашкевіч.
За гэтыя дваццаць гадоў маладафронтаўцы пасталелі, рэалізаваліся ў самых розных сферах жыцця, займелі сем’і. Аднак галоўнае, што абʼядноўвае чальцоў арганізацыі, засталося нязменнае. Як і некалі каліноўцы, маладафронтаўцы ведаюць адказ на пытанне-пароль «Каго любіш?», бо любяць – Беларусь.
Валер Руселік,«Белсат», фота: Vasily Fedosenko / Reuters / Forum
