Галкіперу Паўлу Міскевічу 25 гадоў, але беларус паспеў пагуляць у пяці краінах. Цяпер ён будзе выступаць у ісландскім клубе «Vestmannaeyjar». Яшчэ адзін беларускі брамнік – 28-гадовы Вячаслаў Салдаценка, адпраўляецца ў катарскі клуб «Аль-Ахлі».
У Ісландыю праз Расею і Іспанію
Абодва галкіперы пачыналі кар’еру ў менскім СКА. У 2018 годзе Павел Міскевіч упершыню паспрабаваў сябе за мяжой, падпісаўшы кантракт са славацкім клубам «Шале», але там не змог стаць гульцом асноўнага складу. Вярнуўся на радзіму і распачаў новую спробу заявіць пра сябе за мяжой, правёўшы паўтара года ў астраханскім «Дынама», калі гуляць у Расеі не лічылася таксічным.
Пасля Астрахані Міскевіч мог ізноў вярнуцца ў Беларусь: яго запрасілі ў менскі «Віцязь», якім кіраваў тады цяперашні выканаўчы дырэктар «Фонду спартовай салідарнасці» Аляксандр Апейкін. У Менску спрабавалі стварыць сурʼёзны прыватны гандбольны праект: планавалі запрасіць у каманду шэраг маладых беларускіх гульцоў і вярнуць у Беларусь з-за мяжы некалькіх дасведчаных гандбалістаў. Але ў жніўні 2020 года ўся каманда падтрымала беларускі народ, за што клуб быў жорстка пакараны Беларускай федэрацыяй гандболу. «Віцязь» быў дыскваліфікаваны з усіх спаборніцтваў пад эгідай БФФ.
30 верасня 2020 года «Віцязь» адмовіўся выходзіць на матч супраць «Машэкі» з-за затрымання баскетбалісткі Алены Леўчанкі. Камандзе было залічанае тэхнічнае паражэнне, а затым яна была знятая з усіх спаборніцтваў. У верасні 2021 года клуб быў ліквідаваны лукашэнкаўскім судом.
Павел Міскевіч год заставаўся без працы, пакуль не распачаў чарговую спробу ўладкавацца за мяжой, падпісаў кантракт з іспанскім клубам другога дывізіёну «Спортынг» з Алікантэ. А мінулы сезон Міскевіч заканчваў у клубе трэцяга іспанскага дывізіёна – «Сан-Хасэ». Дарэчы, тут у свой час выступаў іншы беларускі брамнік, які падтрымаў пратэст – Дзмітрый Патоцкі (змог прабіцца ў элітны дывізіён чэмпіянату Іспаніі).
Увосень 2022 года праз падтрыманне вайны ва Украіне ўсе беларускія клубы і зборныя былі дыскваліфікаваныя міжнароднай федэрацыяй гандбола. Цяпер яны не маюць магчымасці ўдзельнічаць у міжнародных спаборніцтвах.
Адзіны шанец для беларускіх спартоўцаў – ехаць за мяжу
«Пасля таго як Беларусь апынулася ў міжнароднай ізаляцыі гульцам застаецца дэградаваць у родным чэмпіянаце, узровень якога пастаянна зніжаецца, або гуляць з расейцамі. Таму ў хлопцаў ёсць толькі адзін шлях, каб не дэградаваць – зʼехаць у любы клуб за мяжой і там шмат працаваць ды імкнуцца прабіцца наверх», – кажа беларускі спартыўны журналіст, які застаецца ў Беларусі.
Паводле яго слоў, зараз такіх магчымасцяў вельмі мала.
«Калі раней былі матчы зборнай і еўракубкі, дзе цябе маглі заўважыць і запрасіць за мяжу, то зараз такой магчымасці няма. Застаецца па сваіх каналах шукаць клуб. З чэмпіянату Беларусі гатовыя зʼехаць многія, нават на меншыя грошы, чым ёсць сёння ў гульца ў Беларусі.
Некаторыя зʼязджаюць у клубы ніжэйшых ліг, дзе, акрамя гандболу, яшчэ працуюць. А некаторыя з-за адсутнасці перспектываў заканчваюць з гандболам, а Беларусь страчвае спартоўцаў, і не толькі ў гэтым відзе спорту. Таму шлях, абраны Міскевічам, бачыцца адзіным слушным», – кажа наш эксперт.
За плячыма Міскевіча – тры матчы ў складзе зборнай Беларусі. Калі Павел ізноў зможа згуляць за сваю краіну ў афіцыйным матчы – пытанне складанае. Насельніцтва Ісландыі складае ўсяго 348 тысяч чалавек, але пры гэтым гандбольная зборная гэтай краіны можа пахваліцца медалямі Алімпіяды, чэмпіянату свету і Еўропы. А найлепшы вынік зборнай Беларусі ў гандболе – 8 месца на чэмпіянаце Еўропы ў 1994 годзе. У 1995 годзе Ісландыя прымала фінальны этап чэмпіянату свету, чым Беларусь таксама пахваліцца не можа. Згуляе зборная Ісландыі і на будучым чэмпіянаце свету, які з 11 да 25 студзеня прыме Польшча і Швецыя. Ён зноў абыдзецца без беларусаў.
Вячаслаў Салдаценка паехаў зарабляць у Катар
Вячаслаў Салдаценка бліскуча праявіў сябе ў складзе зборнай Беларусі на чэмпіянаце свету 2013 года ў Іспаніі, ён на доўгія гады стаў асноўным галкіперам зборнай Беларусі, але цяпер зборная не можа гуляць афіцыйныя гульні.
У 2017 годзе Вячаслаў зʼехаў гуляць у нямецкую Бундэслігу, але замацавацца там не змог. Пераехаў у Румынію. Два разы Салдаценка вяртаўся ў Беларусь – у СКА і «Мяшкоў Берасце». Паміж гэтымі адрэзкамі зноў выступаў у Румыніі. Пасля таго як Беларусь трапіла ў міжнародную ізаляцыю, Салдаценка выступаў у Швейцарыі за клуб «Amicitia». «Аль-Ахлі» стане шостым замежным клубам брамніка і восьмым у ягонай карʼеры.
Сёння беларускія гандбалісты выступаюць у Іспаніі, Францыі, Нямеччыне, Польшчы, Швейцарыі, Вугоршчыне, Румыніі, Ізраілі, Расеі, Грэцыі, Чэхіі, Партугаліі і іншых краінах Еўропы і гэтая геаграфія расце.
АЛ belsat.eu
