Два гады палку Каліноўскага. Сёння падраздзяленне беларускіх добраахвотнікаў працягвае змагацца ва Украіне супраць расейскіх акупантаў.
«Далёка не ўсе беларусы пакорна прынялі тую пазіцыю, якую заняў Лукашэнка ў гэтай вайне. Гэта вельмі важна для Украіны, для грамадскай думкі ўкраінцаў», – мяркуе палітычны аглядальнік радыё «Свабода» Юрый Дракахруст.
Сёння ў баявую частку ўваходзяць батальён «Волат», батальён «Літвін», БПЛА імя Мікіты Крыўцова, медычная рота, механізаванае падраздзяленне і падраздзяленне імя Касцюшкі, якое складаецца з замежных грамадзянаў.
«Некаторыя могуць сказаць, што гэта не такая шматлікая адзінка. Але іншых адзінак настолькі інфраструктурна развітых і ўключаных у вайсковыя дзеянні супраць Расеі на сённяшні дзень у беларускай дэмакратычнай супольнасці проста няма», – разважае беларускі палітолаг Павел Усаў.
Ад моманту стварэння полк Каліноўскага браў удзел у баях на самых гарачых кірунках фронту. Сярод асабовага складу ёсць страты – агулам 19 байцоў. Вядомыя імёны васьмярых з іх. Імёнаў яшчэ адзінаццаці не раскрываюць дзеля бяспекі.
«Нельга чакаць, пакуль вораг прыйдзе да вашых дзвярэй, да вашых суседзяў, да вас асабіста са зброяй, – кажа прадстаўнік палка Каліноўскага Дзяніс (Кіт) Прохараў. – Трэба працягваць дапамагаць Украіне ў барацьбе супраць Расейскай імперыі і абʼяднаць усе нашыя высілкі, каб гэтая перамога надышла хутчэй».
Полк Каліноўскага – значны фактар беларускай палітыкі ў замежжы.
«Пасіўнасць, неактыўнасць у пытанні мабілізацыі, пытанні вайны, не пакінулі выбару палку акрамя каб самім ствараць гэтую палітычную павестку», – разважае сузаснавальнік палка Каліноўскага Мікола Дземідзенка.
Зрэшты, супраца з рознымі палітычнымі актарамі праходзіць няпроста.
«Іх палітычная роля даволі дваістая, – разважае Юрый Дракахруст. – Заўсёды ёсць пытанне, як суадносіцца палітычная воля іх прамых начальнікаў і іх саміх. Гэта даволі складанае пытанне. У іх пажаданні свае, але ва ўмоўна кажучы Зяленскага таксама ёсць свае пажаданні».
Прарыўной магла стаць агульная канферэнцыя «Шлях да волі», якая адбылася ў Кіеве напрыканцы мінулага года. Яна мусіла скончыцца падпісаннем супольных дакументаў – мемарандуму па выніках і адозвы да вольных народаў свету. Але прадстаўнікі арганізацыяў ставілі подпісы ад сябе асабіста.
«Калі мы кажам пра магчымасці перамен у Беларусі, то без агульнай каардынацыі, без агульнай стратэгіі, без агульнага бачання, якім чынам будуць рэалізаваныя гэтыя перамены, калі плана дзеяння агульнага не будзе, то перамен таксама не будзе», – мяркуе Павел Усаў.
Адкрытым застаецца пытанне ўдзелу палка Каліноўскага ў магчымай сілавой змене ўлады ў Беларусі.
«Будзе час, будзе месца, будуць магчымасці. Зараз час збіраць камяні, я вас пераконваю – настане час іх раскідваць», – кажа Мікола Дземідзенка.
Сёння полк Каліноўскага не толькі бароніць Украіну ў змаганні з расейскім агрэсарам на полі бою, але таксама ладзіць адукацыйныя праекты. Напрыклад, рыхтуе людзей на пазіцыі дзяржаўных службоўцаў.
Ян Федаровіч, «Белсат»
