Максім Швед

Штотыдзень зазіраем у культурную прастору і глядзім, якія вызначэнні яна набывае ў новай рэчаіснасці. Што адбываецца ў Беларусі, у беларусаў свету і ў свеце. Што выходзіць з-пад кантролю, не паддаецца цэнзуры і гучыць, нягледзячы ні на што.

Дакументалісты Андрэй Куціла, Кацярына Маркавец і Максім Швед знялі тры рэпартажы пра першыя дні пасля выбараў, якія ўскалыхнулі ўвесь свет.

«Людзі пратэставалі. Горад напоўніла вайсковая тэхніка, незразумелыя персанажы ў камуфляжы і АМАП. Пачалася бойня…»

Калі рэжысёр Максім Швед здымаў гэты фільм, ён і падумаць не мог, што галоўны герой – мастак Захар Кудзін – неўзабаве скончыць жыццё самагубствам. І гэта не адзінае прароцтва, якое можна ўбачыць у стужцы.

У сувязі з пандэміяй COVID-19 межы суседніх краінаў закрытыя. У Беларусі каранцін афіцыйна не быў уведзены. У адным з менскіх гостэлаў затрымаліся іншаземцы.

Стужка «Стрыптыз і вайна» Андрэя Куціла атрымала адмысловы прыз журы ў межах асноўнага конкурсу дакументаў, а «Summa» прызналі найлепшым дакументальным фільмам нацыянальнага конкурсу. Гран-пры ад міжнароднага журы «Лістапада» атрымала антыўтопія «Атлантыда» ўкраінскага рэжысёра Валянціна Васяновіча.

Якім мае быць сапраўднае мастацтва? І хто, урэшце, мае права гэта вызначаць? Цэлы шэраг пытанняў замест цвёрдай кропкі ўзняў адзін тэлефонны званок з адміністрацыі Ленінскага раёну сталіцы. На патрабаванне гарадскіх чыноўнікаў, а затым і пад іхным пільным наглядам, са сцяны аднаго з будынкаў на вуліцы Кастрычніцкай у Менску быў зняты стрыт-арт, прысвечаны Святлане Алексіевіч.