Nowy rosyjski minister obrony przyjaźnił się Prigożynem. Omawiali rozwój najemnictwa
Według rosyjskiego portalu śledczego Dossier mianowany przed tygodniem minister obrony Rosji Andriej Biełousow miał spotykać się z szefem Grupy Wagnera Jewginijem Prigożynem w rodzinnej wręcz atmosferze. Omawiali razem dalszą „prywatyzację” rosyjskich sił zbrojnych.
Informacje o spotkaniach z Andriejem Biełousowem i jego podwładnymi znajdują się w osobistym kalendarzu Jewgienija Prigożyna, który trafił w ręce dziennikarzy. Nie wiadomo, ile było takich spotkań.
– On i Prigożin czasami siedzieli niemal objęci – oczywiście, do siebie nawzajem zwracali się „ty”, „Żenia” (pol. zdrobniale Jewgienij) i tak dalej. Ich spotkania robocze przypominały rodzinne spotkania przy herbacie – nieformalnie omawiali wszystkie kwestie, następnie kiwali na młodszych współpracowników, którzy tworzyli z tego prawdziwy raport – powiedziało Dossier jego anonimowe źródło.
Dziennikarze śledczy twierdzą, że uzyskali dostęp do archiwum poczty Andrieja Biełousowa. W jednym z maili z 2018 roku znalazło się stwierdzenie, że najemnicze prywatne oddziały stają się szczególnie istotne na tle konfrontacji Rosji ze Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią. Biełousow postulował także tworzenie takich grup „pod pełną kontrolą państwa”. Grupa Wagnera została w dokumencie wymieniona jako firma nadzorowana przez Ministerstwo Obrony Narodowej.
Na jaw wyszły też inne sekrety życia nowego ministra obrony. W 2018 roku Biełousow, będący wówczas pomocnikiem prezydenta ds. ekonomicznych, usiłował sprzedać swoją willę w Forte dei Marmi – miasteczku we włoskiej Toskanii, leżącej na wybrzeżu Adriatyku. Według wstępnej umowy kupna nabywcą miał być obywatel brytyjski Arthur Levin. Jak podaje Dossier, numer jego paszportu odpowiada danym z dokumentu, którym izraelski Mossad posłużył się w 2013 roku podczas likwidacji jednego z przywódców Hamasu w Dubaju.
Biełousow zamierzał sprzedać willę za 660 tys. euro z możliwym rabatem 60 tys. Potem okazało się, że na jego konto w maltańskim banku Bank of Valletta wpłynęło 600 tys. euro.
Dziennikarze odkryli również, że w 2015 roku Biełousow rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, szefową działu konferencji TASS. W 2016 roku w jego deklaracji pojawiła się nowa żona – Weronika Nikiszyna. Od 2014 roku para zamieszkiwała w mieszkaniu przy ulicy Mytnej w prestiżowym kompleksie mieszkaniowym „Dzielnica Angielska” w Moskwie. Poczta urzędnika zawierała wiele zdjęć tego mieszkania. Jest umeblowany w stylu empire, a na półkach osobistej biblioteki ustawiono ikony.
To nie przypadek – od dawna wiadomo, że Biełousow jest wyjątkowo pobożnym wyznawcą prawosławia. Centrum Dossier ustaliło, że każdy poranek zaczyna on od modlitwy. W tym samym archiwum dziennikarze znaleźli dokument zawierający główne modlitwy i życiowe kredu Biełousowa – składające się z 10 przykazań.
Około 2013 roku Biełousow złożył Najświętszej Maryi Pannie siedem ślubów. Zobowiązał się do sporządzania planu na każdy dzień, ćwiczeń sportowych, czytania 30 stron dziennie. Kolejne pozycje to „nie złość się i nie zazdrość, dobrze się odżywiaj, codziennie dzwoń do matki i „przestrzegaj zasad higieny seksualnej” (później ten punkt został przemianowany na „utrzymuj czystość wobec kobiet”).
Jewgienij Prigożyn był oligarchą bliskim rosyjskiemu prezydentowi, który z racji dostarczania kateringu na Kreml był nazywany „kucharzem Putina”. Przed napaścią na Ukrainę zajmował się również tworzeniem i finansowaniem farm trolli, które starały się zdestabilizować zachodnie demokracje. Jednocześnie założył najemniczą firmę Grupa Wagnera, która początkowo brała udział w aneksji Krymu i okupacji Donbasu. Potem została przerzucona do Syrii, gdzie pomagała tamtejszemu dyktatorowi Baszarowi Asadowi w walce z powstańcami. Wagnerowcy także spełniali podobną rolę w krajach afrykańskich. W zamian za pomoc otrzymywali udziały np. w lokalnym przemyśle wydobywczym. Po rozpoczęciu wojny na Ukrainie i klęskach rosyjskiej armii Prigożyn przystąpił do werbunku do oddziałów najemniczych dziesiątek tysięcy rosyjskich więźniów, którzy byli wykorzystywani do najkrwawszych szturmów.
Jego dobra passa skończyła się, gdy skonfliktował się z poprzednikiem Biełousowa na stanowisku ministra obrony Siergiejem Szojgu. Pod adresem kierownictwa ministerstwa i dowództwa armii wysuwał coraz mocniejsze zarzuty – niekompetencji oraz wstrzymywania dostaw dla grupy. 23 czerwca 2023 r. Prigożyn wraz ze swoją prywatną armią zajęli budynki wojskowe w Rostowie nad Donem. Potem ruszyli na Moskwę, nie napotykając na swojej drodze prawie żadnego oporu. Ostatecznie bunt zakończył się zawróceniem oddziałów, a ich szef i jego wojsko w czasie negocjacji przy współudziale Alaksandra Łukaszenki otrzymali gwarancje bezpieczeństwa na terenie Białorusi.
Były już „kucharz Putina” postanowił jednak wrócić do Rosji i dwa miesiące po zakończeniu buntu zginął wraz ze swoimi współpracownikami w tajemniczej katastrofie jego prywatnego samolotu. Rosyjskie władze, w tym Putin, sugerowały, że na jego pokładzie doszło do wybuchu granatu.
jb/ belsat.eu
