Wilno upamiętniło Kazimierza Siemienowicza – teoretyka artylerii rakietowej z XVII wieku
Kompozycję pomnikową upamiętniającą Kazimierza Siemienowicza, XVII-wiecznego inżyniera wojskowego i teoretyka artylerii, odsłonięto w środę w Wilnie. Kompozycja przypominająca rakietę stanęła nieopodal wileńskiego lotniska przy uczelni noszącej imię inżyniera.
– Symboliczne jest, że pomnik światowej sławy naukowca, autora monumentalnego dzieła „Wielkiej sztuki artylerii część pierwsza”, odsłaniamy w przeddzień setnej rocznicy powstania Wojska Litewskiego (24 listopada) – powiedział podczas uroczystości wiceminister obrony Litwy Vytautas Umbrasas.
– Jest to pomnik nie tylko upamiętniający Kazimierza Siemienowicza, ale też wszystkich naukowców, którzy służą dla dobra kraju – powiedział mer Wilna Remigijus Szimaszius.
Kazimierz Siemienowicz herbu Ostoja urodził się około 1600 r. niedaleko miejscowości Rosienie na Żmudzi. Kształcił się w Niderlandach. W 1650 r. opublikował w Amsterdamie głośne dzieło “Artis Magnae Artilleriae pars prima” („Wielkiej sztuki artylerii część pierwsza”), stanowiące podręcznik artylerii. Omówił w nim m.in. technologię wytwarzania rakiet, w tym rakiet wielostopniowych. Zmarł około 1651 r.
Pochodzenie i przynależność etniczna słynnego inżyniera jest przedmiotem sporu pomiędzy polskimi, litewskimi i białoruskimi historykami. Sam Siemienowicz nazywał siebie szlachcicem litewskim (przy czym jest to określenie zarówno przynależności etnicznej, jak i państwowej). Według polskiej historiografii należał do spolonizowanej szlachty żmudzkiej i nosił polski herb Ostoja. Białoruscy naukowcy uważają, że tak naprawdę urodził się on pod Dubrouną na Witebszczyźnie i pochodził ze zubożałego rodu kniaziowskiego – prawo do używania herbu Ostoja miał kupić. O białoruskim pochodzeniu ma świadczyć m.in. leksyka jego pracy.
pj/belsat.eu wg PAP
