Jeden wywiad białoruskiego ambasadora w Moskwie wystarczył, żeby temat integracji Rosji i Białorusi zajął główne miejsce w ukraińskich mediach i sieciach społecznościowych. Wypowiedzi dyplomaty odebrano jako dowód na rychłe wchłonięcie Białorusi przez Rosję. Zaś zaplanowane spotkanie prezydentów Alaksandra Łukaszenki i Władimira Putina – za akt końcowy tego wchłonięcia.
Tymczasem ukraińskim obserwatorom praktycznie umknął fakt, że słowa szefa placówki Uładzimira Siamaszki o wspólnym parlamencie i rządzie już po kilku godzinach zostały odwołane przez samą ambasadę.
W Kijowie niezbyt uważnie obserwuje się przebieg negocjacji w sprawie integracji. I na dobrą sprawę, nikt nie za bardzo ktoś rozumie, jaki stopień integracji już osiągnięto oraz jak wykręca się od niej przez 25 lat Alaksandr Łukaszenka. Tym bardziej teraz, kiedy w Moskwie żądają od niego zrobienia ostatniego, decydującego kroku na drodze do prawdziwego a nie udawanego „Państwa Związkowego”.
Za to dobrze rozumieją tu niebezpieczną dla Ukrainy symbolikę tego, co się dzieje. Na 8 grudnia zaplanowano spotkanie prezydentów Rosji i Białorusi. To na nim ma być postawiona „integracyjna kropka”. A 9 grudnia Władimir Putin wybiera się do Paryża. Ma tam się odbyć spotkanie w tzw. formacie normandzkim oraz pierwsze rozmowy rosyjskiego prezydenta z jego nowym ukraińskim kolegą.
I wychodzi na to, że „uporawszy się” z Białorusią, Putin rusza do Paryża, by „uporać się” z Ukrainą. Białoruski scenariusz wygląda więc jako przyszły scenariusz także dla Kijowa.
Czemu by przecież tego, na co 8 grudnia zgodzi się białoruski prezydent, nie zaproponować 9 grudnia prezydentowi Ukrainy? Nawet (na razie) w „wariancie soft”- bez wspólnego parlamentu i rządu? Ale z preferencjami gospodarczymi, tak ważnymi dla każdego prezydenta, który obiecuje swoim wyborcom wygody socjalne…
Tym bardziej, że głównym atutem w negocjacjach zarówno z ukraińskim, jak i białoruskim prezydentem, jest energetyka. Jak mówił Siamaszka, Łukaszenka planuje omówić z Putinem cenę na rosyjskie nośniki energii. Temu samemu zagadnieniu będzie poświęcone spotkanie premierów Rosji i Białorusi.
Ale przecież Ukraina jest zainteresowana zachowaniem skali tranzytu rosyjskiego gazu poprzez swoje instalacje. Nawet po zakończeniu budowy Nord Stream-2.
W ostatnich dniach, po raz pierwszy od wielu lat o warunkach zachowania tranzytu rozmawiali ministrowie energetyki Rosji i Ukrainy. Na możliwość omówienia tematu tranzytu podczas „szczytu normandzkiego” wskazał sam prezydent Wołodymyr Zełenski.
I to powstaje najważniejsze pytanie: o co poprosi Władimir Putin w zamian za swoją energetyczną życzliwość wobec Białorusi? I czego poprosi od Ukrainy?
Witalij Portnikow, ukraiński dziennikarz i publicysta dla belsat.eu
Inne materiały autora:
- Czego nie widzi Zełenski? Putin potrzebuje czegoś innego niż kapitulacja Kijowa
- Kto dał swoją twarz, by Putin mógł uniknąć trybunału?
- Portnikow: Biją, bo się boją?
- Portnikow: Czy Zełenski gra Łukaszenkę?
- Portnikow: Rosyjski plan pokonania Gruzji
- Portnikow: Ukraińscy marynarze zakładnikami wyborczych intryg
- Portnikow: Łukaszenka i „brudna Przyjaźń” Kremla
- Portnikow: Jak Rosja próbuje zrobić z Ukrainy Białoruś
(cez)
Redakcja może nie podzielać opinii autora.
