Co roku 22 września ma miejsce równonoc. W kalendarzu ludowym poprzedza ją Bahacz (Bogacz), który oznacza koniec zbiorów.
Zdjęcia z ubiegłorocznych obchodów w Wiazynce
Bahacz to łubianka z żytem, w środek której wstawia się świeczkę. Żyto do Bahacza znosili mieszkańcy całej wsi. Według tradycji, do chaty, w której znajdował się Bahacz, zapraszano duchownego. Po nabożeństwie łubiankę z żytem i płonącą świecą obnosiło się po wsi, by zostawić go w innej chacie, do której na cały rok przenosił się Bahacz. Jasny jest magiczny sens tego religijnego obrzędu – jego celem jest zabezpieczenie dobrobytu, urodzaju, płodności trzody i zachowanie miru domowego.
Wielki i Mały Bahacz to także wzory w tradycyjnym białoruskim hafcie i tkactwie, o których możecie się dowiedzieć z materiału: “Co oznaczają wzory na Twojej wyszywance? Autostopem przez Białoruś”
Zobacz także:
MR, PJ, belsat.eu
