„Niewidoczna trauma” Osobiste historie ofiar przemocy psychologicznej


Od początku sierpnia ub.r. wiele światowych mediów publikuje historie poszkodowanych z Białorusi, zajmując się przypadkami przemocy fizycznej i psychicznej. Praktycznie jednak nie mówi się o tym, jak represje wpłynęły na stan emocjonalny ludzi.

Przyjęło się mówić o torturach i latach spędzonych w więzieniach. Autorki poniższego cyklu publikacji nie kwestionują wagi informowania o tych zbrodniach popełnionych na Białorusi, ale uważają, że istnieje też inny problem: na tle strasznych szczegółów tortur, pobić i nielegalnych zatrzymań często nie dostrzegamy innych przejawów represji, bardziej „przyziemnych”.
O permanentnym strachu, bezsilności, paranoi i trudnościach związanych z wymuszonym wyjazdem z kraju, nie mówi się wcale, bo „są poważniejsze sprawy”. Dlatego tysiące Białorusinów i Białorusinek pozostają ze swoimi traumami sam na sam. Nieusłyszani, niezauważeni, niewidoczni.

Aktualności