25 sierpnia 1991 roku, trzy dni po nieudanym puczu Janajewa w Moskwie, w Mińsku odbyło się historyczne posiedzenie Rady Najwyższej Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (BSSR). Przyjęto wtedy dwie historyczne ustawy: „O nadaniu statusu konstytucyjnego Deklaracji Rady Najwyższej BSSR o suwerenności państwowej BSSR” oraz „O zagwarantowaniu politycznej i ekonomicznej niezawisłości BSRR”
Burzliwe obrady
W czasie obrad przed budynkiem parlamentu na placu Lenina (obecnie Niezależności – red.) zebrały się dziesiątki tysięcy ludzi. Deputowani opozycji Walancin Houbieu, Zianon Paźniak i Halina Siamiadianowa w sali posiedzeń zawiesili historyczną biało-czerwono-białą flagę. Dzień przed przegłosowaniem historycznych ustaw do dymisji podał się przewodniczący Rady Najwyższej BSSR Mikoła Dementej, którego zastąpił Stanisłau Szuszkiewicz. To on wg konstytucji stał się pierwszym szefem odrodzonego białoruskiego państwa. Jednym z siedmiu posłów którzy głosowali przeciwko białoruskiej niepodległości był nikt inny ale przyszły jej prezydent Aleksander Łukaszenka
19 września 1991 r. Rada Najwyższa zdecydowała o zmianie nazwy kraju na Republikę Białoruś. Zostały wówczas wprowadzone nowe symbole państwowe. Zdecydowano o powrocie do biało – czerwono – białej flagi oraz herbu Pogoni, używanych w latach 1918 – 1919 przez Białoruską Republikę Ludową. Zmienione symbole obowiązywały do 1995 r. Prezydent Łukaszenka zorganizował wtedy referendum, w jego wyniku wprowadzono nową symbolikę nawiązującą do czasów sowieckich. Niezależni obserwatorzy stwierdzili, że referendum nie spełniało standardów demokratycznych. Polska uznała niepodległość Białorusi 27 grudnia 1991 r.
Jb/Biełsat/charter97.org
