Dokument opowiada o zwykłej białoruskiej wiosce na Polesiu. “Dniuka” w poleskim dialekcie oznacza “dzień jak co dzień” – w małej chacie, ozdobionej ręcznie wyszywanymi ręcznikami, mieszka dwoje starszych ludzi: Antanina Astapowa i dziadek Wikar. On pije i usiłuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego człowiek żyje na świecie, a babcia ciągle ciężko wzdycha. W zimie króluje tu nuda, jednak na wiosnę przyroda odradza się, a razem z nią ludzie i zwierzęta.
Wyprodukowany przez Biełsat dokument, to malownicza i naturalistyczna opowieść o mikrokosmosie starych ludzi. Czasem śmieszy, czasem zasmuca. Film otrzymał nagrodę V Międzynarodowego Festiwalu Kina Niezależnego we Lwowie, aBiełsat jako producent otrzymał nagrodę Złoty Żebrak na XVI Międzynarodowym Festiwalu Telewizji Regionalnych w Koszycach.
