Падставаю для праходжання альтэрнатыўнай службы будуць з’яўляцца рэлігійныя перакананні. Грамадзяне, якія праходзяць альтэрнатыўную службу, будуць прыцягвацца да грамадска карыснай дзейнасці ў арганізацыях аховы здароўя, сацыяльнай сферы, жыллёва-камунальнай, сельскай і лясной гаспадаркі, арганізацыях, якія займаюцца добраўпарадкаваннем тэрыторый, будаўніцтвам і рамонтам дарог і чыгуначных пуцей, а таксама ў органах і падраздзяленнях па надзвычайных сітуацыях.
На альтэрнатыўную службу могуць накіроўвацца грамадзяне мужчынскага полу ад 18 да 27 гадоў, якія падлягаюць прызыву на тэрміновую ваенную службу і службу ў рэзерве, прыдатныя па стане здароўя і фізічным развіцці да праходжання вайсковай службы, якія асабіста напісалі заяву аб тым, што прыняцце вайсковай прысягі і нашэнне зброі супярэчыць іх рэлігійным перакананням.
Тэрмін праходжання альтэрнатыўнай службы для грамадзянаў, якія не маюць вышэйшай адукацыі, складзе 36 месяцаў, якія маюць вышэйшую адукацыю – 24 месяцы.
Для звычайных ваеннаслужачых гэтыя тэрміны складаюць 18 і 12 месяцаў адпаведна, а для тых, хто на момант прызыву прайшоў навучанне на ваенных кафедрах або факультэтах па праграмах падрыхтоўкі малодшых камандзіраў, – 6 месяцаў.
Згодна з законапраектам у перыяд праходжання альтэрнатыўнай службы грамадзянам будзе выплачвацца штомесячнае грашовае ўтрыманне ў памеры 150% ад найбольшай велічыні бюджэту перажытачнага мінімуму (БПМ) у сярэднім на душу насельніцтва (цяпер складае 1 млн. 474 тыс. 870 рублёў).
Акрамя таго, у законе «Аб занятасці насельніцтва Рэспублікі Беларусь» прапануецца замацаваць гарантыю давання першага працоўнага месца грамадзянам, звольненым з альтэрнатыўнай службы.
Закон «дзеля галачкі»
[vc_single_image image=”1″ img_size=”large”]
Варта зазначыць, што праект закона аб альтэрнатыўнай службе неаднаразова крытыкаваўся грамадскасцю.
«Складваецца ўражанне, што распрацоўнікі спрабавалі выкласці нормы дакументу такім чынам, каб зрабіць альтэрнатыўную службу як мага менш прыцягальнай», – мяркуе аналітык Ліберальнага клубау Мікіта Бяляеў.
Ён, у прыватнасці, звярнуў увагу на «прыкметна большы тэрмін праходжання альтэрнатыўнай службы ў параўнанні з ваеннай».
Аналітык нагадаў, што пастанова Канстытуцыйнага суда, якая прадугледжвае распрацоўку закона, выйшла яшчэ ў 2000 годзе, але толькі ў 2010-м прэзідэнт даў канкрэтнае даручэнне ўраду.
Як мяркуе Бяляеў, «прычынай больш як дзесяцігадовай цяганіны паслужыў націск ваеннага лобі, якое ніколі не ўтойвала свайго негатыўнага стаўлення да альтэрнатыўнай службы». «Дый кіраўніку дзяржавы з яго трапяткім стаўленнем да арміі ідэя альтэрнатыўнай службы, мяркуючы па ўсім, не блізкая», – дадаў ён.
Паводле яго слоў, «альтэрнатыўная служба не патрэбная і не цікавая беларускай дзяржаве», і, прымаючы гэты закон, «улады чарговым разам проста ставяць галачку».
Меркаванне аналітыка пацвярджаюць заявы афіцыйны асоб. Так, размаўляючы 13 мая з журналістамі ў парламенце незадоўга да прыняцця законапраекта ў другім чытанні, дэпутат Васіленка заявіў, што закон аб альтэрнатыўнай службе і не павінен быць прыцягальным.
У сваю чаргу міністр абароны Андрэй Раўкоў заявіў, што закон аб альтэрнатыўнай службе ніяк не адаб’ецца на арміі і колькасці салдат тэрміновай службы. «Тая мізэрная колькасць ахвотных паслужыць альтэрнатыўна, надвор’я не зробіць ні для арміі, ні для краіны», – сказаў ён.
МЛ, паводле БелаПАН
