Асноўны закон для беларусаў пішуць у турме.
Мімаволі задумаешся. Пасля арышту ў 2010 годзе ў СІЗА КДБ мне ладзілі сустрэчы са старшынёй КДБ і намеснікам генеральнага пракурора. Па іх ініцыятыве. Цяпер нешта, як гаворыцца, у лесе памерла, прычым значных памераў. У «амерыканку» прывезлі цэлага Лукашэнку.
Праславуты «Пул первого» заявіў аб тым, што сустрэча доўжылася чатыры з паловай гадзіны. Можна было б дадаць, што праходзіла яна ў цёплай сяброўскай абстаноўцы, але каньячных куфляў і нават кававых кубкаў на здымку не назіраецца. Затое стаяць бэйдж-таблічкі з імёнамі ўсіх, акрамя спадара Лукашэнкі: верагодна, мяркуецца, што ўжо яго ж публіка, якая сабралася за авальным сталом, дакладна ні з кім не зблытае. А астатніх, так бы мовіць, пазначылі досыць буйнымі літарамі – каб ініцыятару сустрэчы не прыйшлося даставаць акуляры.
Калегі ўжо звастрылі: маўляў, сустрэча тэрарыста з закладнікамі. Што ж так песімістычна? Наадварот! Відавочна сустрэча закладніка з тымі, каго ён лічыць тэрарыстамі, арганізатарамі рэвалюцыі і таму падобнае. Гэта ж ад іх ён збіраўся адстрэльвацца, узброіўшы нават непаўналетняе дзіця? Тады трэба заўважыць, што Аляксандр Рыгоравіч праявіў незвычайную смеласць. Дагэтуль дыялог з падобнай катэгорыяй ён вёў пры падтрымцы спадара Караева Ю.Х. а тут – за адным сталом! Відавочна без аўтамата Калашнікава! Ды яшчэ побач з амерыканскім паліттэхнолагам Шкляравым! Нават калі выказаць здагадку, што за дзвярыма стаіўся галоўны арганізатар сустрэчы генерал Теф… (прабачце – Тэртэль, зразумела) з групай давераных асобаў, то і ў гэтым выпадку раней, чым яны паспеюць убегчы, хто-небудзь з арыштаваных і пакутуючых у зняволенні без свежай крыві банкіраў цалкам можа паспрабаваць перагрызці апаненту горла.
Але, вядома, галоўная радасць – каментар таго ж «пула першага»: «Канстытуцыю на вуліцы не напішаш». Верагодна, мы павінны ашалець ад шчасця: нам прапануюць напісаць яе ў турме!
Уласна кажучы, ніякага перабольшання я не бачу. Па факце свабоды і правы грамадзянаў Беларусі істотна абмежаваныя. Вядомы дзеяч АМАПу Балаба нядаўна нават здзіўлена заўважыў, што сярод пратэстоўцаў шмат людзей, якія нядрэнна зарабляюць (айцішнікаў?) – яму нават у галаву не прыходзіць, што чалавек са стабільным і досыць сур’ёзным – па беларускіх мерках – прыбыткам можа жадаць чагосьці большага. Напрыклад, свабоды выбару. Можна сказаць, усе мы знаходзімся ў стане больш ці менш абмежавання волі. Усе – уключаючы дэпутатаў, дыпламатаў, чыноўнікаў і членаў выбарчых камісіяў. Менавіта народу, які знаходзіцца ў турме з рознай плошчай камеры, прапануецца напісаць асноўны закон, па якім яму трэба будзе жыць у бліжэйшыя гады – да наступнага паўстання зэкаў.
Хто-небудзь сумняваецца ў тым, што ў такіх умовах не можа зʼявіцца на свет што-небудзь акрамя палажэння аб унутраным распарадку турмы?
Менавіта таму карцінка, якая зʼявілася ў інтэрнэце, цалкам і абсалютна абʼектыўна адлюстроўвае рэальнае становішча рэчаў. Ці вы з гэтым не згодныя?
А насамрэч – што, хто-небудзь хоча яе пісаць на волі? На самой справе? Так вас (нас!!!) усіх выпусці – мы ж, чаго граху таіць, такога панапісваць можам! Такога!!! Ну, вы разумееце… Што ж яму, балеснаму, – потым у Растоў каціць? Так ён пакуль не гатовы. Растоў, у сэнсе, не гатовы. Рэзідэнцыя там пакуль не абсталяваная.
Рэдакцыя можа не падзяляць меркавання аўтара.
