Забойства ўплывовага бізнесоўца Аляксандра Прасняка стала шокам для гарадзенцаў і адразу выклікала некалькі версіяў: ад расейскага следу да помсты з эканамічных матываў.
Аляксандр Прасняк быў забіты ў ноч на 15 студзеня каля свайго катэджу ў вёсцы Чэхаўшчына недалёка ад Горадні. Усю ноч ды на наступны дзень на месцы злачынства працавалі следчыя ды супрацоўнікі міліцыі: апытвалі суседзяў, шукалі доказы.
«У нас так не робяць»
Навіна пра забойства стала шокам як для жыхароў гораду, так і для насельнікаў Чэхаўшчыны, дзе жыў забіты бізнесмен:
«У нас так не робяць ужо даўно, вы што? – разгублена паціскае плячыма адзін з жыхароў пасёлка, які папрасіў не называць ягонае імя. – У нас і «браткоў» няма ўжо даўно. Калі камерсант які не падабаецца, то яго «зачыняюць». А каб забіваць… Можа з Расеі хто. Там жа дагэтуль галовы адкручваюць, як у 90-ыя. А можа і адпомсціў яму хто… цяжка сказаць. Заўважны быў чалавек. Хай следчыя разбіраюцца».
У катэджы разам з Аляксандрам жыла ягоная сужыцелька. Зусім побач, праз плот, жыве саўладальнік фабрыкі Ігар Грышын. На катэджы Грышына ўсталяваныя камеры назірання, якія, паводле следства, зафіксавалі момант забойства.
«Касічка», крыкі ля возера і шмат нерухомасці
Па мерках Горадні Аляксандр Прасняк – мясцовы алігарх. Адзін з заснавальнікаў пальчаткавай фабрыкі «Акцэнт», уладальнік нерухомасці. Агромністы гмах фабрыкі на вул. Маставой у самым цэнтры Горадні апошнім часам здаваў памяшканні і кавярням, і рэстаранам, і аддзяленням банкаў, і спартовым клубам.
Швейная вытворчасць адтуль была перанесеная ў іншы гмах – будынак фабрыкі «Элод», якая займаецца жаночым адзеннем. Сама вытворчасць ды фірмовая крама займаюць другі паверх велізарнага будынку, рэшта памяшканняў здаецца.
Вядома таксама, што Аляксандр Прасняк цікавіўся ўсходнімі практыкамі ды часам паводзіў сябе даволі экзальтавана. Насіў касічку (за што атрымаў нават мянушку «Касічка»), выходзіў да возера ля дому ў адных майтках, рабіў зарадку і практыкаванні голасам: па словах суседзяў, «крычаў ля возера».
«А я нават і не ведала, што ён буйны бізнесмен…»
Цікава, што прапісаны Прасняк быў у невялічкім драўляным дамку яшчэ перадваеннай пабудовы на вуліцы Міцкевіча. Яго добра памятаюць суседзі, але пра забойства яшчэ нічога не чулі.
«Сашу забілі? Паверыць не магу… – кажа жанчына, якая жыве ў суседнім доме больш за 40 гадоў. – Ён часта прыязджаў сюды. Нават нядаўна яго бачыла. Па гэтым адрасе жыве яго маці: яна хворая, не выходзіць ужо з дому. Прывозіў ёй ежу, лекі. А бацька ягоны даўно ўжо памёр. А я нават і не ведала, што ён буйны бізнесмен…»
Па факту забойства заведзена крымінальная справа. Следчы камітэт зараз будзе адпрацоўваць кантакты Аляксандра Прасняка – як асабістыя, гэтак і прафесійныя.
АК, фота Васіль Малчанаў Belsat.eu
