Пра выбары адзінага кандыдата. Без лаянкі абыйсціся цяжка

Людзі лічаць сябе палітыкамі ў Беларусі тады, калі яны наагул нічога не ўмеюць рабіць. Але раз на пяць гадоў надыходзіць пара вылучэння кандыдата ў прэзідэнты. У выніку прыстойных словаў для характарыстыкі чарговага палітычнага сезону ў маім распараджэнні амаль не засталося, а выразы не прапусціць рэдактар. І наагул – мне патлумачылі дасведчаныя людзі, што лаяцца ў інтэрнэце матам доктару філалагічных навук не варта.

Hавiны
Адзіны кандыдат ад апазіцыі на выбарах прэзідэнта: хто ён? СТРЫМ
2020.01.27 10:54

Паспрабуем без лаянкі.

У гэтым палітычным сезоне збор подпісаў будзе выглядаць прыкладна так.

– Тук-тук.

– Так. Хто там?

– Зборшчыкі подпісаў.

– Заходзьце. Вы ад каго?

– Мы ад Севагубасёва.

– Гэта хто?

– Севагубасёў? Гэта наш кандыдат у прэзідэнты.

– Ад каго кандыдат?

– Ну… Ён адзіны кандыдат.

– Адзіны – ад каго?

– Ад сярэднестатыстычнага блока права-левых і гамафоба-талерантных.

– Не зразумеў.

– Мы таксама не зразумелі. Але ён набраў 47 балаў з 100 магчымых. Гэта больш, чым астатнія.

– Зноў не зразумеў. У вас там што – было цэнтралізаванае тэставанне?

– Накшталт таго.

– А па якіх прадметах?

– Вы не зразумелі…

– Ну! Я ж кажу, што я не зразумеў! Дык па якіх?

– Мова і гісторыя.

– А эканоміка?

– Не. Эканомікі дакладна не было. У нас ужо быў эканаміст на чале дзяржавы. Цяпер усё ў дупе. Вырашылі, што мова важнейшая.

– Гэта значыць, гэты ваш… як яго…

– Зараз пагляджу ў падпісны ліст… Прабачце, я з іншай партыі, таму яго прозвішч… О! Севагубасёў!

– Гэта значыць, гэты ваш Севагубасёў ведае замежныя мовы?

– Не ўсе. Але англійская ўжо са слоўнікам.

– Божа, інтэлігентны чалавек нарэшце! Але наконт эканомікі як?

-… І на гей-парад ён не хадзіў – гэта дакладна!

– Слухайце, але ж нам тады крэдыты не дадуць! А жыць за кошт чаго?

– А нам крэдыты не патрэбныя. Мы за кошт транзіту жыць будзем. І нават разлічымся па пазыках, якія эканаміст зрабіў.

– А з Расеяй як?

– А Расею – у дупу!

– Але ж там ужо мы!

– Ну… пацясніць… Такое было калектыўнае рашэнне: Расею – абавязкова ў дупу!

– Гэта значыць, зноў апынемся ў адным месцы з Расеяй? Але я не хачу!

– Позна. Прыйдзецца падпарадкавацца калектыўнаму розуму. Партыі – яны разумныя. Іх цэлых шэсць. Вырашылі – значыць, так і будзе.

– А калі не падпарадкуюся?

– выключыць з апазіцыі! А подпіс усё роўна паставім. У нас вашыя подпісы яшчэ ад мінулых кампаніяў засталіся. Ўсёй сям’і подпісы.

– Люся, нас збіраюцца выключыць з апазіцыі!

Голас з балкона: «Нарэшце!!!»

– Увогуле, малады чалавек, старыя подпісы мы ў вас не забіраем, а новыя не паставім.

– Чаму?

– Разумееце, 47 балаў з 100 – гэта неяк несурʼёзна. Набераце хаця б 87 – прыходзьце.

– Але 87 – у Кукушэнкі!

-… тады і прыходзьце.

– Але…

-… і да пабачэння, да пабачэ…

– А?!.. Так… Пастукаю ў суседнюю кватэру. Тук-тук…

Не, зразумела, можа быць і не так. Напрыклад, над дзвярыма ўсё ж такі будуць спраўныя званкі. І тады замест «тук-тук» вы пачуеце:

– Дзыннннь!

– Так. Хто там?

І далей – паводле тэксца.

Рэдакцыя можа не падзяляць меркавання аўтара.

Стужка навінаў